هوش مصنوعی: وقتی فرامرز او را دید، که مظهر نیرو و قدرت بود، با او به این شکل گفتگو کرد.

هوش مصنوعی: دانای راز به او گفت که اگرچه دنیا در جسم انسان نیست، اما هرگز پایان نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای معلم کهن، تو در زندگی تجربه‌های زیادی را دیده‌ای.

هوش مصنوعی: شنیده‌ایم که در خانه‌ی تأمل، یک پلنگ در درون انسان وجود دارد.

هوش مصنوعی: مردی که از مرگ نمی‌هراسد، هرگز صبر و استقامت نمی‌ورزد. تمامی کارهای او تنها دروغ، تزویر و فریب است.

هوش مصنوعی: تن انسان به خاطر آن بدی‌ها بیمار می‌شود و به دلیل این اندوه همواره در گرفتاریم.

هوش مصنوعی: عالم آگاه در پاسخ او گفت که در وجود انسان اگر چیزی باشد، جز آزمایش و آزمون نیست.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ‌کس از چیزها سیر نخواهد شد، حتی اگر زمانه و دوران تغییر کند و به پایان برسد.

هوش مصنوعی: فریبش با زیبایی و زرق و برقش در دنیا از این بدتر چیزی نیست.

هوش مصنوعی: غم و ناراحتی خود را زیاد بالا نبر و از درون خود به خاطر درد و آز و رنج، دوری کن.

هوش مصنوعی: او که دل را از مؤمنان می‌برد، سرانجام به دوزخ خواهد رفت و سزایش را خواهد دید.

هوش مصنوعی: تنها با قناعت و رضایت به آنچه داریم، می‌توان به آرامش و آسودگی دست یافت؛ زیرا تلاش برای به دست آوردن همه چیز در این دنیا، تنها به نگرانی و بی‌قراری منجر می‌شود.

هوش مصنوعی: ای جوان، به یاد داشته باش که به دنبال لذت‌های زودگذر نرو، زیرا این لذت‌ها ممکن است تو را غرق کنند و عواقبش سنگین و طولانی باشد.

هوش مصنوعی: شخصی دیگر گفت: ای کسی که به خاطر شفافی و سخن زیبا معروف هستی، تو را می‌خواهم که مرا از این وضعیت آگاه کنی.

هوش مصنوعی: درختی بلند و بزرگ دیدم که برگ‌هایش همه سبز و شاخ‌هایش وسیع و پراکنده بودند.

هوش مصنوعی: تمام شاخه‌های او از آسمان تا زمین، به‌طور جداگانه میوه‌های ارزشمندی به او می‌دهند.

هوش مصنوعی: کسی که به ارتفاعات بالاتر دست پیدا کند و بر شاخ بلند برود، در دنیا به عزت و احترام می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به آن درخت نزدیک نشود، مانند دیوی بی‌ادب و جسور خواهد شد.

هوش مصنوعی: مردم و بزرگان شهر ستخر به این درخت خوشمزه و پرثمر افتخار می‌کنند.