هوش مصنوعی: فرامرز گفت: این جنگ و مبارزه از آن من است و این شجاعت هم به من تعلق دارد.

هوش مصنوعی: ببینم که وقتی بیدار می‌شود، همچون فیل قوی و پرقدرت، به حرکت درمی‌آید و انرژی می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چون باد به میدان او وارد شد، چهره خندان او به چهره‌ای غمگین تبدیل شد.

هوش مصنوعی: گلنگو، شخصی مانند یک نیزه‌بان، وارد میدان شد و بر کسی که در آنجا در حال رقابت بود، تأثیر شگفت‌انگیزی گذاشت.

هوش مصنوعی: فرامرز گفت: ای دلیر، چه چیزی در این بازی وجود دارد که من بخواهم تو را تحسین کنم؟

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، هر یک از دلیران با شجاعت و قدرت به میدان می‌آیند و مانند چنگال شیر که قوی و خطرناک است، به نبرد و مبارزه مشغول می‌شوند.

هوش مصنوعی: از زین اسب کوه سیاه را بیرون آورد و آن را به نزد سپاه منتقل کرد.

هوش مصنوعی: نوشاد را به میدان فرستاد و گفت که این دلیر، همچون یک شیر با قدرت و شجاعت به میدان رفته است.

هوش مصنوعی: جنگجویان بسیاری در میدان جنگ نعره می‌زنند و از شجاعت و قدرت خود می‌گویند، در حالی که یکی از آن‌ها با دلیری و برتری از چنگال شیر به میدان آمده است.

هوش مصنوعی: به سرعت به سمت چهره‌ی زیبا برو، چرا که با او می‌توانی مدتی را با عشق و محبت بگذرانید.

هوش مصنوعی: بگو تا مانند تیر به هدف برسد، چون می‌دانم که از زبانش هیچ راه فراری ندارد.

هوش مصنوعی: نوشاد هند با قدرت و شکوهی که دارد، مانند دریای سند، از موج تیغی که دارد ستایش می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ یک از شیر و פיל و نهنگ نمی‌توانند توصیف کنند که چنین دختری با زیرکی هندی چه ویژگی‌هایی دارد.

هوش مصنوعی: دل از آن هنرمند پرخروش غمگین و خونین شد و به دل گفت: این دلیر و پرخاشگر کیست؟

هوش مصنوعی: تنها فرزند زال را نمی‌بینی، ببین چگونه موهایش را مانند یال بلند کرده است.

هوش مصنوعی: به اروند گفت: ای برادر، ببین که نباید این‌گونه باشد که گوی بر زمین بیفتد.

هوش مصنوعی: هیچ کسی را نمی‌بینم که همتای تو باشد، جز تو هیچ کس را شایسته مقایسه با تو نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: شاه هند با شجاعت و سرعت به میدان جنگ می‌رود و سلاح‌هایی همچون گرز و کوپال را به دست دارد و همچنین پرندگانی هندی را همراه دارد.

هوش مصنوعی: بیرون بیا ای شیر نر و پلنگ، چرا که شیران دیگر به دام تو افتاده‌اند و باید از خود دفاع کنی.

هوش مصنوعی: رقیب تو آمده است، تو دل را محکم کن و از زمین ایران بجه.

هوش مصنوعی: فرامرز، پسر رستم، از جا برخاست و به سمت دشمن رفت و کمانی که به قربانی شده بود، آماده کرد.