هوش مصنوعی: یک لوح زرین در کنار او گذاشته شده و بر روی آن نوشته‌ای وجود دارد که به جنگجویان مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: من همچون سرزمین وسیع و پهناوری هستم که در آن سپاهی برای محافظت وجود دارد و دنیای اطراف پر از طلا و نقره است، حتی در دل سنگ‌ها.

هوش مصنوعی: تو همچون ستاره‌ای در تاریکی درخشانی، در حالی که ما آزادانه و بدون قید و بند، روح‌مان پرواز کرده است.

هوش مصنوعی: پدرم نام مرا نوشزاد گذاشت، چون از نسل جمشید هستم و در این دنیا به دنیا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: پدر تو، یکی از اجداد ما است و تو نتیجه و پسری از آن نسل هستی.

هوش مصنوعی: به جوانی خود اتکا نکن و زندگی را مانند ما نگذران.

هوش مصنوعی: در روزهای جوانی‌ام به مرگ نزدیک شدم، در کنارش توجه کن که دقیقا در کنار من، تیغی و ترک‌هایی از درد وجود دارد.

هوش مصنوعی: بی آن که چیزی به من بیفزاید، همانند مشک خالص، به دام مرگ گرفتار شده و به خواب رفته‌ام.

هوش مصنوعی: در دشت زیبا و پر از گل، شقایق‌هایی به چشم می‌خورد که با زیبایی و رنگ‌های باشکوهشان، تمام رنج‌ها و غم‌های پنهان را پنهان کرده‌اند. آن‌ها همچون پرهای لطیف و دل‌چسبی هستند که وضعیت دلگیر و غم‌انگیز را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند و جلوه‌ای دل‌نواز به طبیعت می‌بخشند.

هوش مصنوعی: دل خود را به این روزگار سخت نبند، زیرا او می‌تواند به آسانی تمام امیدها و پشتیبانی‌هایت را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: دنیا مانند اسفنجی است که ما در آن در حال عبور هستیم و نباید به خواب غفلت عمر خود را در آن بگذرانیم.

هوش مصنوعی: عزیزم، تو را می‌بینم که همانند سرو بلند و خوش قامت هستی و دو چهره‌ات به زیبایی و لطافت دل‌های دردمند می‌ماند.

هوش مصنوعی: مدت زیادی را در کنار جویبار سرگردان شده‌ام، مانند آبی که در دشت در حال جریان است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به مشاهده شکار آهوان و گوزن‌ها اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد که در این میان، شانس یا بخت وی بد و ناخوشایند بوده است. به طور کلی، به نظر می‌رسد که وی با وجود دیدن این صحنه‌ها، از نظر خوش‌شانسی در موقعیت خوبی قرار ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی به هامون رفتی برای شکار، به دور من حلقه‌ای از هزاران ایجاد کردی.

هوش مصنوعی: هرچند که با خوشحالی و شوق وارد شدم، حالا می‌بینم که چگونه وارد شده‌ام.

هوش مصنوعی: در روزهای جوانی، تو به شدت غمگین و ناراحت به نظر می‌رسی، در حالی که تنها چیزی که از دنیا بر جا مانده، همین نگاه توست.

هوش مصنوعی: در این دنیای وسیع، زندگی من کوتاه است و نمی‌دانم در این عمر محدود چه کاری می‌توانم انجام دهم.

هوش مصنوعی: دل خود را به دنیا وابسته نکنید و با شادی زندگی کنید، به زیبایی‌های اطراف نگاه کنید و از نعمت‌های زندگی لذت ببرید.

هوش مصنوعی: پدر ما که به اندازه جمشید بزرگ و با ارزش بود، در کنار من خوابیده بود و مانند درخت بید نرم و آرام بود.

هوش مصنوعی: نمی‌توانستم مانع چنین روز خوبی شوم، زیرا دل کسی که بی‌خبر است را خوشحال کرده‌ام.

هوش مصنوعی: بدین صورت از تخت زیبایی پایین آمدم و دلم را از مکان ماهی جدا کردم.

هوش مصنوعی: شنیدم که در هندوستان می‌گویند تو از سرزمین زابل و سیستان می‌آیی.

هوش مصنوعی: به خاطر تو این برده سختی را رها کن و گنج را از او بگیر.

هوش مصنوعی: در یک مکان پنهان، داستانی مهم از ایران را بگو.

هوش مصنوعی: از بین هزاران، این موجود شیطانی که مانند گرگ است، چون نگهبان من در برابر گنج بزرگ شده است.

هوش مصنوعی: از ما بادی به سوی پهلوانی فرستاده می‌شود، کسی که دلیر، جهانی بزرگ و با دین پاک است.

هوش مصنوعی: فرامرز به مانند تخته‌ای از زر می‌خواند و اشکش بر صورتش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: از چشمان جهان، آب روانی جاری شد و در آن، صورتش را به طلای درخشان پوشاند.

هوش مصنوعی: دل معصوم او با زیبایی‌اش به آتش عشق شعله‌ور گشت و او با دل شکسته‌اش به زاری و ناله پرداخت.

هوش مصنوعی: فرمود تا در ظرفی زیبا و گرانبها، جواهرات و طلاهای ناب بریزند که چه چیزی در آن خوشبوست و دلنشین.

هوش مصنوعی: از چیزی که تنها خیری در آن نبود، جهان را پر از طلا و ثروت کرد.

هوش مصنوعی: او در خفا چیزی را آشکار کرد و آن پادشاه (شه) همچنان عطر و بویی از مشک و عنبر بر او پاشید.

هوش مصنوعی: آن لباس و پوشش باارزش و زیبا که نشان دهنده‌ی مقام پادشاهی است و همچنین شمشیر گوی‌دار که همراه آن است.

هوش مصنوعی: تاج طلایی و باارزش و تخت شاهانه همچنان همراه با پادشاه زیبا باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: آنچه را که از بدی‌ها به دست آوردند، به خاطر شرافت و بزرگواری خود، به آن هزینه و بخشش کردند.

هوش مصنوعی: مردم از دور و بر دنیا برای دیدن یک گنج نزد من آمدند، اما در طول این مسیر سختی‌ها و رنج‌های زیادی را تحمل کردند.

هوش مصنوعی: زمانی که دنیا از وجود گرگ درنده خالی شد، آن ارتش بزرگ به شهر آمدند.

هوش مصنوعی: وقتی که سربازان از خواسته‌های خود خسته شدند، همه از آن گنج با ارزشی که جمع کرده‌اند، شاد و خوشحال می‌شوند.

هوش مصنوعی: در می‌خانه، نوازندگان چنگ و رباب مشغول نواختن شدند و سر مست‌ها از نوشیدن شراب پر شد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که با بخشش گنج و بره، همه لشکر به طور کامل شاد و خوشحال شدند.

هوش مصنوعی: دو شمشیر از چوب سمن که به سختی و پاکی الماس هستند و مانند خورشید می‌درخشند.

هوش مصنوعی: گودرز یکی از قهرمانان ایرانی، دلیر و بی‌باک بود و وقتی که با یک شمشیر قوی و زیبا رو‌به‌رو شد، احساس شجاعت و شادمانی کرد.

هوش مصنوعی: زراسب بزرگوار به آن یک نفر، مقدار کمی از تریاق خالص را هدیه داد.

هوش مصنوعی: در روز تولد گرگین، آن شخص با قدرت و شجاعت، به او فرمان داد تا برای مواجهه با دشمنان آماده شود.