هوش مصنوعی: در آن زمان که صدای خروس بلند می‌شود، یک چهره زیبا و دلربا نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: سوار شاد و خوشحال به پیش می‌رود، آن یل فرامرز که بیژن نامدار است.

هوش مصنوعی: شاه و سپاهش به تاریکی‌های آن غار وارد شدند و پهلوانی بلند قد نیز با آنها همراه بود.

هوش مصنوعی: فرامرز به آنجا رسید و بر بیژن، پهلوان، سلام و درود فرستاد.

هوش مصنوعی: در ابتدا، پهلوانان در یک مکان جمع شدند و نشستند تا درباره آن گنج صحبت کنند.

هوش مصنوعی: یک به یک به سمت نردبان آمد و در را دید که بسته است و نگهبان در آنجا حضور دارد.

هوش مصنوعی: همهٔ قید و محدودیت‌های او از بین رفت و او بر روی سنگ مرمری دست گذاشت.

هوش مصنوعی: فرامرز وارد شد و آن سران را مشاهده کرد که در یک صف هشت نفره نشسته بودند.

هوش مصنوعی: در هر مکانی گنجی جدید و زیبا قرار داده شده است و به همین دلیل راهرو را دگرگون کرده است، چرا که خواسته‌های زیادی وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به توصیف یک تخت یا تختخواب با نشانه‌هایی از زعفران و سنگ زبرجد می‌پردازد. این تخت زیبا و دلپذیر به همراه پنجاه و ده تاج، نمایانگر عظمت و زیبایی آن است.

هوش مصنوعی: از هر طرف سلاح و تله‌های دلیران گسترده شده و لباس‌های هندی‌ها را فرا گرفته است.

هوش مصنوعی: زیورآلات و عطرهای خوشبو و دیگر وسایل باارزش مانند کافور و عود به اندازه‌ای زیاد در اینجا وجود دارد که می‌توان آنها را مانند انبوهی از خوشبو کننده‌ها شمرد.

هوش مصنوعی: تمام خوشه‌های طلا از این سو تا آن سو جلوه‌گری می‌کنند و پهلوان به تماشای آن‌ها خیره شده است.

هوش مصنوعی: در یک تخت زرینی، شخصی خوابیده بود و چهره‌اش زیر پرده‌ای پنهان شده بود.

هوش مصنوعی: جهان پهلوان با دیدن فردی که همچون درختی بزرگ و تنومند به نظر می‌رسید، بار و بنه‌ی خود را رها کرد.

هوش مصنوعی: عطر دل‌انگیز و خوشبو به روی گل‌های سفید، مانند سرو بلند و زیبا که بر روی چمن افتاده است.

هوش مصنوعی: تو گفتی که اکنون جانش را با شیر، شراب، مشک و خون شسته‌اند.

هوش مصنوعی: دو ابروی نرگس، که به طور زیبا و گشاده در کنار هم قرار گرفته‌اند، بر دل و سینه‌ام غمی را ایجاد کرده‌اند که مانند بازوانی باز است.

هوش مصنوعی: لحظه‌های زندگی او شاداب و سرزنده است، مانند گل‌هایی که در بهار می‌شکفند، اما چهره‌اش تحت تأثیر گذر زمان غمگین و افسرده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: او انگشترهای زیادی به دستانش می‌زند و چهره‌اش شبیه ستاره سهیل و صورتش شبیه مشتری است.

هوش مصنوعی: چهره‌اش به دلیل زخم‌ها و خستگی‌هایی که از جنگ به دست آورده، به رنگ زرد درآمده و بدنش سفید و رنجور به نظر می‌رسد. انگار که تازه از میدان نبرد برگشته است.

هوش مصنوعی: در کنار من، کمان و کمند قرار دارد، و نیز ترکش و تیر و شمشیر و پرنده.

هوش مصنوعی: تیغ زکوپال به قدری نیرومند است که تمامی دنیا را تحت تأثیر خود قرار داده و گویا هیچ چیز در برابر آن تاب و تحمل ندارد.