بخش ۴ - در آفرینش ماه
چراغیست مر تیره شب را بسیج
به بد تاتوانی تو هرگز مپیچ
چو سی روز گردش بپیمایدا
دو روز و دو شب روی ننمایدا
پدید آید آنگاه باریک و زرد
چو پشت کسی کو بود سال خورد
چو بیننده دیدارش از دور دید
هم اندر زمان زو شود ناپدید
دگر شب نمایش کند بیشتر
تو را روشنایی دهد بیشتر
به دو هفته گردد تمام و درست
بدان باز گردد که بود از نخست
بود هر شبانگاه تاریک تر
به خورشید تابنده نزدیک تر
بدین سان نهادش خداوند داد
بود تا بود هم بدین یک نهاد
بخش ۳ - گفتار در آفرینش آفتاب: به چندان فروغ و به چندان چراغبخش ۵ - در ستایش پیغمبر (ص) و یارانش: اگر دل نخواهی که باشد نژند
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چراغیست مر تیره شب را بسیج
به بد تاتوانی تو هرگز مپیچ
هوش مصنوعی: پیش روی شب تاریک، نوری وجود دارد که میتواند راه را روشن کند. بنابراین، با وجود سختیها و ناتوانیهایت، هرگز ناامید نشو و از مسیر خود منحرف نشو.
چو سی روز گردش بپیمایدا
دو روز و دو شب روی ننمایدا
هوش مصنوعی: چندین روز در حال چرخش و حرکت است، اما دو روز و دو شب به هیچکس نمایش داده نمیشود.
پدید آید آنگاه باریک و زرد
چو پشت کسی کو بود سال خورد
هوش مصنوعی: زمانی که شخصی سنش بالا میرود، پوستش باریک و رنگش زرد میشود.
چو بیننده دیدارش از دور دید
هم اندر زمان زو شود ناپدید
هوش مصنوعی: وقتی کسی چهرهی محبوبش را از دور میبیند، به محض این که نگاهش از او برمیگرداند، آن محبوب نیز به ناگاه ناپدید میشود.
دگر شب نمایش کند بیشتر
تو را روشنایی دهد بیشتر
هوش مصنوعی: شب دیگری خواهد آمد که نور و روشنی بیشتری به تو میدهد و تو را بیشتر درخشان خواهد کرد.
به دو هفته گردد تمام و درست
بدان باز گردد که بود از نخست
هوش مصنوعی: دو هفته که بگذرد، همه چیز به حالت اولیه و درست خود باز میگردد.
بود هر شبانگاه تاریک تر
به خورشید تابنده نزدیک تر
هوش مصنوعی: هر شب که تاریکی بیشتر میشود، به خورشید روشنتر نزدیکتر میشویم.
بدین سان نهادش خداوند داد
بود تا بود هم بدین یک نهاد
هوش مصنوعی: خداوند به این شکل انسان را آفرید و تا زمانی که وجود دارد، همانطور که آفریده شده است باقی خواهد ماند.