هوش مصنوعی: هفته‌ای گذشت و پادشاه مشهور دستور داد تا به سمت دشت و مرغزار رفت.

هوش مصنوعی: نوشادی ارزشمند در لباسش را برمی‌دارد و به سوی پرنده و درخت حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: پس از گذشت دو روز و دو شب، آن‌ها به مقصدی رسیدند و آن گنبد و مکان مورد نظر را مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: نوشاد گفت: چراغ کیانی، یعنی نشانه و نماد هنر و فضیلت، در جهان چیست؟

هوش مصنوعی: قبل از این، ما هیچگاه چهره تو را ندیده بودیم، حالا باید آماده شویم تا در این راه با تمام قدرت بجنگیم.

هوش مصنوعی: فرامرز، گرگین و بیژن راهی شدند و به آن مکان رفتند.

هوش مصنوعی: به سوی آن دشت زیبا رفتند و در ابتدا، آن جویبار نمایان شد.

هوش مصنوعی: تمامی جنگل‌ها، آب‌ها، آهوها و گورخرها، همه در آن آب شور دفن شده‌اند.

هوش مصنوعی: یک رود شیرین و زلال در حال حرکت است و در کنار آن یک دشت زیبا و سرسبز قرار دارد.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای، دیوانگی و شور و شوقی به پا شده است، مانند نیلوفر آبی که بر روی آب به خروش آمده و حالتی شاداب و زیبا را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در میانه‌ی دشت، درختی قرار دارد که تمامی برگ‌هایش سبز و پر از باران است.

هوش مصنوعی: در مقابل شاخ بزرگ، هیچ‌یک از حیوانات قوی و خطرناک مانند شیر، ببر، یوز یا گرگ نمی‌توانند از خود دفاع کنند یا برتری داشته باشند.

هوش مصنوعی: وقتی گرانمایه به نزدیکی کاخ رسید، به گنبد نگاهی انداخت و وسعت کاخ را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: او با شتاب از بلندی پایین آمد و به بیژن گفت: ای نیکوسرشت!

هوش مصنوعی: مواظب باش و با احتیاط حرکت کن، تا بتوانم این آسمان تاریک را ببینم.

هوش مصنوعی: به دروازه قصر بلند، دو شیر بزرگ را دید که به زنجیر بسته شده‌اند.

هوش مصنوعی: فرامرز به مانند یک شیر دلاور وارد میدان شد و هنگامی که گرگ به او حمله کرد، او آن تیر بزرگ را به سمتش پرتاب کرد و به او ضربه زد.

هوش مصنوعی: شیران وقتی انسان را دیدند، او را در چنگال خود گرفتند و هرکدام بخشی از او را دریدند.

هوش مصنوعی: دو نفر که سرهایشان به خاک افتاده است، رازهای مشترکی دارند و در این حالت، دری بزرگ و بالا به روی آن‌ها گشوده می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که درخت سبز و پرثمر شد، آدم‌ها را دید که گروه‌گروه در حال جمع‌آوری میوه‌ها و خوشه‌های آن هستند.

هوش مصنوعی: پس از آن، دری را می‌بیند که بر در آن دو مار بزرگ و سیاه، مانند قورباغه، قرار دارند.

هوش مصنوعی: مانند گاوهایی که سرهایشان را بالا می‌برند و درختانی را که سر به آسمان سایيده‌اند به یاد می‌آورند، گویند که چنین افرادی مانند گوسفندانی هستند که پشمشان به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: وقتی آن قهرمان اژدها را دید، به شدت هیجان زده شد و به سمتش دوید.

هوش مصنوعی: کمان را از دوش برداشت و تیر را رها کرد و صدای آن به گوش رسید.

هوش مصنوعی: او یک به یک اژدهاها را مورد حمله قرار داد و با دست تیغ نریمان به آنها حمله کرد.

هوش مصنوعی: او آن دو را بیرون آورد و پاره کرد، همین که دید آنها در حال زاری و درماندگی هستند.

هوش مصنوعی: دستش را برداشت و به در زد. در آن لحظه، موجودی را دید که درون اتاق با دو سر حضور داشت.

هوش مصنوعی: سری بزرگ و قدرتمند مانند سر گاو و بدنی چون شیر و بازویی همچون پلنگ، در دل او شجاعت و دلیری وجود دارد.

هوش مصنوعی: او صدا زد و گفت: ای انسان، چگونه و با چه روشی به اینجا در زمین آمده‌ای؟

هوش مصنوعی: نگرانی نداشته باش از کلمات و دردسرهای او، او این را گفت و به سمت جنگجو آمد.

هوش مصنوعی: دیو به مبارزه با قهرمان پرداخت و مرتباً ضرباتی با چکش سنگین خود وارد کرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نبرد ادامه داشت و زمان به درازا کشید، در نهایت پهلوان بزرگ و شجاع نمایان شد.

هوش مصنوعی: او با تیغی دو نیمه‌اش کرد و از آنجا که به‌طور کامل کشته شده بود، او را با پرده‌ای زیبا پوشاندند.

هوش مصنوعی: هر زمان که کسی چهره و دل رنج‌کشیده‌ای را می‌بیند، آنجا به تماشای دنیای وسیع و متفاوتی که در چشمان او وجود دارد می‌پردازد.

هوش مصنوعی: دری چشمی بلند و بزرگ و باعظمت دید که بر روی آن، نام‌های مشهور و بزرگ نقش بسته است.

هوش مصنوعی: شخصی جایی را مشاهده کرد که سقفی تاریک و غم‌انگیز داشت، اما در آنجا نه فرشی دیده می‌شد و نه دیواری.

هوش مصنوعی: نگهبان چشم خود را مالید و در شیب زمین، نردبانی را دید.

هوش مصنوعی: آن شخص با قدرت و توانایی، به نردبان بزرگی رفت و درون کاخی با ارتفاع بالا را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: سه دختر مانند خورشید درخشان نشسته‌اند و یکی از آن‌ها فرشی نرم و زیبا مانند بلور پخش کرده است.

هوش مصنوعی: دیو که نمادی از مکر و حیله است، در حال خواب است و بر روی فرش زیبایی دراز کشیده. این نشان می‌دهد که تمام نیرنگ‌ها و فریب‌ها در زیر خواب او پنهان هستند.

هوش مصنوعی: دختری به نام گل افروز به دنیا آمد و همین چند قدم از زندگیش را آغاز کرد.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای آدم! تو کیستی که به دنبال چه چیزی آمده‌ای؟

هوش مصنوعی: از کسی که به نابود کردن دیگران و بدی کردن عادت دارد نترس، زیرا ممکن است که او یک روز به هوش بیاید و به اقداماتش علیه تو ادامه دهد. بنابراین هوشیار باش و احتیاط کن.

هوش مصنوعی: ببخشایی که بر روی خود و وجودت تأثیر بگذاری و از همین وضعیت و شرایط خودت فراتر بروی.

هوش مصنوعی: ای جوان، از این بلا و آسیب که با قدرت و شدت همراه است، دوری کن و فرار کن.

هوش مصنوعی: فرامرز به او گفت که به حرف‌هایش توجه نکن و آنها را فراموش کن.

هوش مصنوعی: یک جنگجو به خاطر خشم و کینه‌ای که داشت، از خواب بیدار شد و ناگهان دشمنانش را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: او با خشم فریاد زد و گفت: ای بدخواه، که بدون تو سرنوشت کاوس و زال مشخص نیست.

هوش مصنوعی: تعداد زیادی جنگ‌ها را تجربه کرده‌ای و در میدان نبرد، به راهت ادامه داده‌ای و در زمین تلاش‌های زیادی کرده‌ای.

هوش مصنوعی: حال به سوی دشت و چمن می‌آیی، جایی که باز هم بر روی جانوران مرده نشسته‌ای.

هوش مصنوعی: دل دیو از آنچه گفت او، به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و بار سنگینی را که بر دوش داشت، به راحتی برداشت و کنار گذاشت.

هوش مصنوعی: دیو خبیث بر سر و مغز کناس ضربه‌ای زد و سبب شد که شور و هیاهو در گنبد بلند برپا شود.

هوش مصنوعی: پس از درگیری، سر و مغز او به شدت آسیب دیده و از نیروی وحشتناک دیو تیره، به بیرون پرتاب شد.

هوش مصنوعی: چنگ را نوازش کن و یکی سنگی برداشت و بی‌درنگ به ضربه زدن پرداخت.

هوش مصنوعی: فرامرز برای حفاظت از خود سپری به دست داشت که بر روی سر او قرار گرفت و به دور او را فرا گرفت.

هوش مصنوعی: دوباره گریزی سنگین را برداشت و به سمتی زد که مغز سرش ناپدید شد.

هوش مصنوعی: زمانی که دیو به زمین افتاد و بیهوش شد، همان گنبد تاریک به شدت متلاطم و برافروخته شد.

هوش مصنوعی: جهان پهلوان با سه دختر برگزیده از زیر گنبد بیرون رفت و همه جا پر از زیبایی و زرق و برق بود.

هوش مصنوعی: گل افروز از زیبایی و قدرت او به شگفتی افتاد و او را ستایش کرد.

هوش مصنوعی: جوانمرد و باارزش به او گفت: ای پهلوان بزرگ و بلندمرتبه!

هوش مصنوعی: از دیوار بلند دژ، خبری شنیدم که امیدوارم هرگز به زمین نیفتد.

هوش مصنوعی: در زیر این سنگ و سنگ مرمر، گنجی پنهان وجود دارد که همه‌چیزش چون لعل رنگین است.

هوش مصنوعی: اكنون به من گوش كن، تو گنج رهایی را بردار، و من پای رنج را تحمل می‌كنم.

هوش مصنوعی: از آن محوطه و نمای تاریک و دلربا، همراه با پهلوان بیرون رفت.

هوش مصنوعی: گرگین به بیژن گفت: اگر شیر هم در این میان بتازد، باید بدانی که دیو آن را از زیر به زمین می‌آورد.

هوش مصنوعی: سه چهره زیبا در دستان کسی است و او به طرز دلربایی همچون یک شمشیر هندی در دست دارد.

هوش مصنوعی: دلیران به سوی او رفتند و به گرگین گفتند: ای جنگجو، این سخن را بگویید.

هوش مصنوعی: هر یک از این دلایل را به دقت بررسی کن، شاید که در این میان چیزی را ببینی که به تو کاری بنیادین انجام دهد.

هوش مصنوعی: اگر به جنگ برود، مانند سروی با یال و دو نیش، باید خودت را آماده نگه‌داری.

هوش مصنوعی: آری، پسر میلاد به سرعت به میدان رفت و پس از آن، سر دیو جنگی را برید.

هوش مصنوعی: بیایید به دیدن کسی برویم که او با کمال افتخار و شهرتی که دارد، مورد ستایش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر از این دیو سرگردان و بی‌خواب، رهایی یابی، می‌توانی در هند زندگی تازه‌ای بسازی.

هوش مصنوعی: اگر به جنگجویان مرزهای هند بگویی که چگونه باید با دشمنان خود روبه‌رو شوند، آن‌گاه نباید روی خود را به سمت سیستان بچرخی.

هوش مصنوعی: بخندید و گفت: ای انسان بزرگ، بدان که به ایران نیاز و درخواست آمده است.

هوش مصنوعی: دل را از دوستی که کینه‌اش شدید است جدا کن، زیرا برای این کار نیاز به قاطعیت و شجاعت داری.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به قدرت و نیروی سر دیو اشاره دارد که مانند باد بر نزدیک قلبی که خسته و بی‌رمق است، می‌وزد. به عبارت دیگر، گویی می‌خواهد بگوید که با این وجود می‌توان بر دل خسته و ناراحت تاثیر گذاشت و آن را شاداب کرد.

هوش مصنوعی: به او بگو که دیو تو خوشحال است، پس به زندگی خوب و دلخواهت ادامه بده.

هوش مصنوعی: تمام وجود دخترت به فرمان خداوند بزرگ از شر دیو رها شده است.

هوش مصنوعی: گرگ تیز و چابک به شاه راه نزدیک شد و وقتی او را دید، از نظرش گذشت.

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که شخصی به شاه باهوش می‌گوید که سوار بر اسب از منطقه‌ی زامون به سمت او آمده است و به آرامی در حال نزدیک شدن است.

هوش مصنوعی: بترسید از نوشاد که دارای ویژگی‌های خوب و فضیلت‌هاست، مبادا که آسیب و خطر از طرف دشمنش به او برسد.

هوش مصنوعی: آنها با عجله به سوی او دویدند و گفتند: ای شاه با وقار و بلندمرتبه!

هوش مصنوعی: گنبد آسمان از وجود کسانی که در دنیا بودند خالی شد و به این ترتیب، جهان از جنگ و ترس امن و آرام گشت.

هوش مصنوعی: دیو بلند قامت، سایه‌اش را بر روی میدان وسیع پخش کرد.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردان به دلیل زیبایی و جذابیت به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرند و برخی دیگر که در ابتدا منکر این جذابیت بودند، به سکوت می‌گرایند و اعتراف می‌کنند.

هوش مصنوعی: نوشاد، با شجاعت و نشاط از باره پایین آمد و در حالی که صورتش را به خون شست، مورد ستایش قرار گرفت.

هوش مصنوعی: او به خداوندی که خورشید و ماه را آفریده، سرش را فرود آورد و از آنجا به راه خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: وقتی به سوی پهلوان برتر رفت، از خدای بزرگ برای او بسیار ستایش کرد.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای پادشاهی که جهان را روشن می‌کنی، تو مانند چراغی در تاریکی و ماه در روز هستی.

هوش مصنوعی: تو سازی را می‌نوازی که دیو را کوچک و بی‌ارزش کند، به گونه‌ای که یال او را ببرد و او را به زمین بیندازد.

هوش مصنوعی: وقتی که نوروز آمد، در تمام روزهایم تو را به من نشان دادی و در دلم روشنایی و شوق ایجاد کردی.

هوش مصنوعی: وقتی چشم او سه دختر با ارزش را دید، به خاطر زیبایی آن‌ها، از شرم دو چهره‌اش به طور ناگهانی ناپدید شد.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا آن‌ها را به کشور ببرند و به نزد مادر برسانند.

هوش مصنوعی: شبان به درون گنبد رفت و دید که تمام گله در اطرافش در حرکت‌اند.

هوش مصنوعی: دیو تاریک از بالای گنبد خود خارج شد و به سمت گستره وسیع هامون حرکت کرد.

هوش مصنوعی: دو موجود زشت و پست، هر دو بر افراشته به میدان آمدند و آنجا را پر آشوب کردند.

هوش مصنوعی: دل هر کسی از آن موضوع حیران و متعجب است و به تنهایی می‌ماند، اما هر کس نام خدا را می‌خواند.