هوش مصنوعی: وقتی رستم شروع به صحبت می‌کند، تمام خشم و دردهایش را بیان می‌کند و از دل پرغصه‌اش خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: دو نفر یکدیگر را در آغوش گرفتند و بر یکدیگر خیلی بوسه زدند و بر پیشانی و چشم یکدیگر نیز بوسه گذاشتند.

هوش مصنوعی: فرامرز، دلیر و شجاع، از آنجا به راه افتاد و با ناز و جلوه به سوی هندوان حرکت کرد.

هوش مصنوعی: نوشاد از آمدن یک جنگجوی نام‌آور خبر پیدا کرد.

هوش مصنوعی: او با شوق و اشتیاق بسیار به استقبال آمد، در حالی که چشمانش پر از نور و دلش پر از نیاز بود.

هوش مصنوعی: از خوشحالی و شیرینی زیبا، همه به تدریج به سمت مرز حرکت کردند و به سوی فرامرز رفتند.

هوش مصنوعی: او را دیدم که با چتر و طبل و کلاهی بر سر، بر روی فیل نشسته است.

هوش مصنوعی: در این متن به توصیف یک تخت زیبا و چشم‌نواز می‌پردازد که به‌مانند درختی طلایی و باارزش به نظر می‌رسد. این تخت به‌واسطهٔ امکانات و زیبایی‌اش، فضایی باشکوه و پرزرق و برق ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: او از اسب پیاده شد و ابرهای بندگی را تحسین کرد.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای کسی که مانند گردی پیروزمند هستی، برای تو بر این سرزمین و دیار خوش آمدید.

هوش مصنوعی: بدان که اگر دو چشم از چهره‌ات دور شوند، دنیا بنده و چرخ فلک هم خدمتگزار تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: از آن کار و روزگار پرسیدند، و وقتی که درباره‌ی آن موضوع گریه کرد، نوشاد نیز به شدت ناراحت شد.

هوش مصنوعی: از کناری ناله‌ای شنید و گفت که از آن دخترانم چه بلایی بر سر او آمده است.

هوش مصنوعی: فرامرز گفت تا دل را شاد کنی و از غم دختر رها شوی.

هوش مصنوعی: من به کمک نیروی خداوند، مغز او را از تیرگی و سردی خارج می‌کنم.

هوش مصنوعی: من تو را به دختران زیبا و قابل احترام می‌سپارم که همگی شایسته فر و جایگاه بزرگ سلطنت هستند.

هوش مصنوعی: نوشاد زمین را بوسید و گفت که این موضوع جای تعجبی ندارد زیرا او از نسل سام است.

هوش مصنوعی: فرامرز وقتی به شهر رسید، از بالای بام او، زرفشان (پوشش زربفت) بر سر او شد.

هوش مصنوعی: نوشیدنی خوشبو و خوش طعم برآمد و کوی و محله را پر از عطر مشک و عنبر کرد و جهانی به دور خود گرد آورد.

هوش مصنوعی: ابر بر فراز کاخ زیبای نوشاد در حال باریدن است و تمام فرش‌های نازک و لطیف را پوشانده است.

هوش مصنوعی: تمام خانه‌ها و بام‌ها مانند بهشتی زیبا و آراسته شده‌اند و زمین نیز به همین شکل زیبا و دل‌انگیز گردیده است.

هوش مصنوعی: زرافشان به کاخ بزرگ رفت و بر آن تخت بزرگ و معروفی که مانند فیل است نشسته است.

هوش مصنوعی: بوهای خوش و عطر دل‌انگیز از سوی افرادی خوش‌بو به مشام می‌رسد و فضای اطراف را پر از بوی خوش کرده است.

هوش مصنوعی: یک جنگجوی شجاع با قدرت و بزرگی مانند یک فیل از میدان جنگ بازگشته و به سوی تخت سلطنت نوشاد، به مانند شیری قدرتمند و دلیر حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که در آن بازی زیبا و جذاب، تختی از زعفران و سنگ‌های زینتی قرار داده شد.

هوش مصنوعی: درخشش جواهرات و زیبایی تاجی که از سنگ‌های قیمتی ساخته شده، بر روی فرشی از طلا که درخششی همچون چراغ دارد، جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: همه سقف خانه‌اش از نقاط زر و سیم تشکیل شده است، و چوب ایوانش از عطر صندل است.

هوش مصنوعی: این نقش و نگارها در آسمان به زیبایی تصویرهایی از ستاره‌ها و دیگر اشیاء آسمانی را نشان می‌دهند؛ مانند هرمزد، بهرام، کیوان و مهر که هر کدام نمایانگر ویژگی‌ها و تأثیرات خاصی هستند.

هوش مصنوعی: از برج حمل تا برج حوت، همه فرشتگان به تدریج جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: تمام صحنه‌ها در شب مانند چوب‌سیاه پرآب شده‌اند و در روز، چهره‌ها مانند چوب‌سندروس روشن و واضح هستند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که اینجا اشاره به هفت کشور دارد که می‌توانند به دنیای واقعی و خیال مربوط شوند، همانند تغییرات در زمان که به فصول و سال‌ها مرتبط است. این به ما یادآوری می‌کند که مانند ماه‌های سال، هر یک از این کشورها یا ابعاد زندگی، ویژگی‌های خاص خود را دارند و در کنار هم تشکیل یک کل را می‌دهند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که فردی بر روی پایه‌ای مستحکم قرار دارد که شبیه به پشت شیر است، گویی که این شیر زنده و دلیر است.

هوش مصنوعی: فرامرز بر روی تخت زرین نشسته و در جایگاه دلیران با ارزش و بزرگ قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: نوشاد با اراده و قوت، مانند یک سرور که در انتظار است، به ماهی که نمایانگر زیبایی سرو سهی است، خیره شده است.

هوش مصنوعی: در آن مکان بلند، آرامش و سکوت حاکم است و از قدرت و لیاقت بهره‌مند هستند.

هوش مصنوعی: هر نوع غذا و نوشیدنی که مرد ناگزیر بیاورد، مورد پذیرش است.

هوش مصنوعی: فرامرز و نوشاد و چندین دلیر جمع شدند و پس از خوردن و سیر شدن، به گفتگو و هم‌نشینی پرداختند.

هوش مصنوعی: پس از آن، شراب و چنگ را پیش گذاشتند و چنگ خود را بر جام بلورین زدند.

هوش مصنوعی: فرامرز، پهلوان با نوشیدن شراب مست شده و با حالتی سرشار از شجاعت و افتخار، به مردان یزدان‌پرست می‌گوید...

هوش مصنوعی: چرا سخنان زیرکانه‌ای مانند ما نمی‌گویی؟ هر دوی ما در دام هم گرفتاریم.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای بزرگوار در میانه روز، اگر بخواهم زمان را حساب کنم، به نظر می‌رسد که هنوز نصف روز مانده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی بداندیش و ناپاک باشد، نمی‌تواند به درستی صحبت کند، زیرا سخنان او ناشی از افکار نادرست و ناپاک خواهد بود. در واقع، چنین فردی نمی‌تواند به حقیقت یا درک عمیق دست یابد.

هوش مصنوعی: نیروی سپاه دلاور و پرشمار است، اما من هیچ‌کس را چون تو در کنار آن ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: جنگاور او بیش از صد هزار نفر است و دلش از جنگ با فیل‌ها نمی‌ترسد.

هوش مصنوعی: هر سال او باید مالیاتی را بپردازد، اما من نمی‌خواهم به او توجهی کنم و در مقابلش تسلیم شوم.

هوش مصنوعی: من به اندازه یک لشکر قوی هستم، اما نمی‌توانم در برابر حوادث و مشکلات وادعا کنم و به جنگ بروم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که ثروت او چقدر است، زیرا در هر گوشه از دارایی‌اش یا گنج پیدا می‌شود، صدها هزار.

هوش مصنوعی: او دو دختر دارد که مانند بهار خوشبو و باارزش‌اند و مانند سوارانی جنگجو به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: شنیدم که در روز نبرد و انتقام، هر کسی که دشمن او را به زمین بیندازد.

هوش مصنوعی: فقط اوست که مثل آن دختر من است و من به او دو نعمت می دهم: یکی پادشاهی و دیگری لشکر.

هوش مصنوعی: بسیاری از جنگجویان مشهور در نبردها به مهارت و شجاعت خود نام‌آوری پیدا کردند.

هوش مصنوعی: با او مانند شیر قوی و شجاع تلاش کنید، اما هیچ‌کس نتوانسته است به او نزدیک شود.

هوش مصنوعی: چهره‌ی یکی مانند گل سمن است و چهره‌ی دیگری نیز همچون گل سمن است، اما آنچه باعث می‌شود ما نتوانیم آنها را ببینیم، اندک بودن نور ماه است.

هوش مصنوعی: رخسار زیبا و نرم او بسیار لطیف و سریع است، اما دلیران هر یک به تنهایی قلبی دارند که به خاطر پادشاهی می‌تپد.

هوش مصنوعی: فرامرز گفت: ای پادشاه مشهور، دو چشمت به سوی شراب و جام است.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم طرح و نقشه‌ی خود را با چهره‌ی زیبای سمن (گلی خوشبو) در جمع کسانی که نمی‌توانم به آن‌ها نزدیک شوم، به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: من همان گنج‌های ارزشمند هندوستان را به زابل و سیستان می‌فرستم.

هوش مصنوعی: من نیازی به سپاه و جنگ افزار و فیل‌ها ندارم؛ چراکه دنیا نمی‌تواند مرا از ریشه‌ام جدا کند.

هوش مصنوعی: بنشین و در حالتی دلپذیر، در کنار گروهی، نوشیدنی‌ات را بنوش. هرچند میدان پر از چالش‌ها و سختی‌هاست.

هوش مصنوعی: من دو هزار نفر سرباز دارم، اما به نیروهای تو نیازی ندارم.

هوش مصنوعی: با وجود نیروی بسیار، چه فایده؟ من همین یک گرز را در دست دارم که نماد انتقام من است و با آن بر می‌خیزم.

هوش مصنوعی: به همین ترتیب، چند هفته در حال چنگ و نوشیدن بودند و ناگهان صدای شادی و جشن از آسمان به گوش رسید.

هوش مصنوعی: به یاد فرمانروای بزرگ کاوس، چه زمانی با شادی، موسیقی و نوشیدنی گوارا سپری می‌شد.