هوش مصنوعی: پسر بار سنگینی را بر دوش گذاشت و وقتی که ساز را به صدا درآورد، مانند چوب ebony (چوبی تیره و محکم) استوار و باوقار شد.

هوش مصنوعی: در ماه دی، برگ‌ها به صدا درآمدند و در این حال، گوش‌ها را شکسته و به هم ریختند.

هوش مصنوعی: جهان‌دار به همراه تهمتن (رستم) برای مدتی به سفر رفتند و در این سفر، نوری از دنیا را با خود داشتند.

هوش مصنوعی: هنگامی که سیوم به میدان می‌آید، صدای نی به گوش می‌رسد و دلیران دعوت به جنگ می‌شوند، پس به او بگویید که با سرفرازی و نیکویی روحیه ی خود را حفظ کند.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای مرد، نبردهای سخت را هنوز از زندگی نچشیده‌ای و نمی‌دانی دنیا چقدر گرم و سرد است.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که بزرگ و قوی باشی، سرانجام قدرت تو از حقیقت و نور دنیای بیرون کمتر خواهد بود.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی چگونه باید در میدان جنگ رفتار کرد، اما گوش کن تا من هم به تو بگویم که چگونه باید مانند یک پادشاه عمل کرد.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ‌کس نیست که مانند خورشید نور و روشنایی ببخشد و به دیگران کمک کند.

هوش مصنوعی: کسی که به خداوند نزدیک‌تر است، از نور و لطف او بهره بیشتری می‌برد. تنها نزدیک بودن به خدا کافی نیست؛ بلکه باید به فضایل و خوبی‌های او نیز نزدیک باشیم تا نور و رحمتش را دریافت کنیم.

هوش مصنوعی: درختی معروف و بزرگ وجود داشت که همیشه به میوه‌هایی تلخ و شیرین می‌داد.

هوش مصنوعی: کسی که ارزش و لیاقت یک فرد را بداند، به او نه زهر می‌دهد و نه از شهدش چیزی نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که بداند لایق نوشیدن است، از زهر آن به خود آسیب نمی‌زند و فریاد نمی‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به تو نزدیک شود و همزمان سرش را به نشانه احترام خم کند، دستش را بر سر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: ببخش و فراموش کن آن بزرگ مرد را، زیرا دیگر از شاخه‌ای که قطع شده، رشد و رویشی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در شب، نگهبان هشیار و مراقبی وجود دارد که مانند گلی در میان دو صد انسان بی‌خبر و غافل به خواب رفته است.

هوش مصنوعی: چنان که در ابتدا زهر را از جامی می‌نوشیم، از آن بیگانه نیز باید با احتیاط و دقت بنوشیم.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال جفتی برای خود هستی، به هندوستان نگاه کن که آنجا سرزمین جادوها و جاذبه‌هاست.

هوش مصنوعی: اگرچه خورشید با زیبایی می‌تابد، اما بدان که دشمن‌ترین چیز در آسمان وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگرچه زن نوشاد ممکن است دیو صفت باشد، اما باز هم او نیکو است زیرا او یار است و همیشه یار دوستانش خواهد بود.

هوش مصنوعی: از دختران افراد دوری کن و به دل خود توجه کن، چون اگر دل شکسته باشد، هیچ چیز خوبی به بار نخواهد آورد.

هوش مصنوعی: چه بی‌پروا کسانی که بر تخت‌های باشکوه نشسته‌اند و چه کسانی که در دنیای پنهان و عمیق چیزهای باارزش قرار دارند، در نهایت همه در معرض سقوط یا تغییر هستند.

هوش مصنوعی: شما در هر جمع و محفلی به خاطر پاکدلی و شجاعتتان مورد احترام هستید و این ویژگی‌ها باعث شهرت نیکوی شما شده است.

هوش مصنوعی: باید ببینی که در مواجهه با مشکلات و تنگناهای زندگی، چه رفتارهایی نکوهیده‌ای از برخی افراد سر می‌زند که شبیه به قساوت و ظلم دیوهاست. این افراد چگونه به دیگران آسیب می‌زنند و گاهی حتی در حق انسان‌ها بی‌رحمانه عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر درد و رنجی را در میان گل‌های خوشبو قرار دهی، چه نیازی به رازی است که تهی و بی‌محتوا باشد؟

هوش مصنوعی: اگر داری ثروت و دارایی فراوان، به خودت مغرور نشو و این را از خداوند مخفی نکن، فقط باید خالصانه عبادت و پرستش کنی.

هوش مصنوعی: هر نیکوکاری که به خوبی‌های خداوند آشناست، وقتی که به این شناخت می‌رسد، باید شکرگزاری کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی به تو ظلم کرده و خواهان عدالت هستی، نباید با او به صورت تند و عصبانی صحبت کنی، زیرا این کار فقط مشکلات را بیشتر می‌کند و تاثیری نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر بر سواری از تکاوران نشسته‌ای، از او بپرس و با او در مورد موضوعی صحبت کن و مشورت بگیر.

هوش مصنوعی: کشور را از رنج و سختی رها کن و به آنهایی که زحمت می‌کشند و نگران هستند، هدیه و پاداش بده.

هوش مصنوعی: وقتی که زمان انتقام و دشمنی فرا می‌رسد، هیچ‌گاه نباید بخندی؛ زیرا اگر بخندی، کار پادشاهی به تنگنا می‌افتد.

هوش مصنوعی: سخنان پادشاه همواره نشان‌دهنده شجاعت است و تو بهتر از هر کس می‌دانی که این شجاعت چگونه است.

هوش مصنوعی: او این حرف را گفت و با محبت چشمانش را بوسید. فرامرز، با چهره‌ای پرآب و اشک، گریه کرد.

هوش مصنوعی: جهاندار به پسرش، پیلتن، نگاه کرد و گفت: ای چشمی که همه زیبایی‌ها و جاذبه‌ها را می‌بینی.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند آتش می‌درخشند و باعث سوختن دل من شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی زال پیر از این آگاهی باخبر شود، دل خفته‌اش از غم بیدار می‌شود و حالتی عمیق و شدید پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: اما وقتی به کاوس نزدیک شدی، زبانت اینگونه سخنانی را به زبان آورد.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم بگویم که نی، برگرد؛ مبادا که شانس به دور من بیفتد.

هوش مصنوعی: از این به بعد که رستم تو را در زابلستان نخواهد دید، با گل و می زندگی کن.

هوش مصنوعی: رنگ گل‌ها به زعفران شبیه خواهد شد و غم و اندوه او باعث می‌شود که خاک بر سرش بریزد.

هوش مصنوعی: هرگاه تو را در جشن شکار نبینم، نمی‌دانم چه بگویم و چه کاری انجام دهم در آن روزگار.

هوش مصنوعی: مادر تو همواره نگران و بی‌حوصله است و شب و روز از ترس آسیب و خطر می‌هراسد.

هوش مصنوعی: امید من به این است که عشق تو مرا زنده نگه دارد، همچنان که خداوند آسمان‌ها به من لطف می‌کند.

هوش مصنوعی: این تصمیم پیروزمندانه‌ام را حفظ کن، به جنگ و به جشن، ای روشنایی‌بخش دل من.

هوش مصنوعی: با مشکلات بزرگ درگیر مشو و به عواقب خطرناک آن فکر کن، مانند آن مار و آن گرگ تاریک.

هوش مصنوعی: به فکر و تدبیر بپرداز و تلاش کن، شاید این روزهای دشوار بر تو سپری شود.

هوش مصنوعی: از او دوری کن و هیچ‌گاه با او همراه نشو، که مبادا دردسر و مشکل به سراغت بیاید.

هوش مصنوعی: وقتی که به نبرد ناامیدان می‌روی، باعث می‌شوی که آنها در مبارزه دچار تردید شوند.

هوش مصنوعی: بدنت را محکم کن و شمشیر را آماده نگه‌دار؛ شجاعت و اخلاق را همواره با خودت داشته باش.

هوش مصنوعی: نگهدار بیژن و گیو را، زیرا گرگین، که جهانی دیده و با تجربیاتش شناخته شده، در کنار آنهاست.

هوش مصنوعی: شجاعت و دلیری من مانند گرزی است که در روز جنگ هیچ‌کس قادر به ایستادگی در برابر آن نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که جنگجوی قهری به میدان می‌آید و زمین زیر پایش می‌لرزد، زمین به خاطر قدرت و شجاعت او به ناله در می‌آید.

هوش مصنوعی: پدر به پدر دیگر خدمتگزار سام، که هنرمند و دلاور است و بر مرکب سوار می‌شود.

هوش مصنوعی: دلیرانی مانند گستهم در روز نبرد، از زمین روشن سلاح بر نمی‌دارند و از خود شکوه و شجاعت نشان نمی‌دهند.

هوش مصنوعی: زراسب، فرزند با اعتبار توس، که در هر جا شایسته‌ی نام و افتخار است.

هوش مصنوعی: نگاه کن به دل آن‌ها، زیرا در زمان عمل، یکی از آن‌ها بهتر از هزار هندی است.