هوش مصنوعی: رستم چنین گفت: ای افراد باهوش و دلیر که در کارها تجربه دارید و حقایق را می‌دانید.

هوش مصنوعی: شما همهگی حامیان من هستید و با افتخار در کنارم قرار دارید.

هوش مصنوعی: اگر من به خاطر عزیزم جنگی بیفزارم، همه نام شما را به زشت رویی بکشانم.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو نمی‌خواهم با او بجنگم، چرا که درد دل من به اندازه‌ای شدید شده که از آن می‌ترسم.

هوش مصنوعی: این فرشی که به رنگ‌های گوناگون بافته شده، به شیوه‌ای گسترده و باز است که هیچ مانع و محدودیتی در برابر او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: او را به دشت سبز بیندازم و نشانت دهم به چهارصد معروف و برجسته.

هوش مصنوعی: بدانید که به اراده خداوندی که زندگی را آفریده، ما را هدایت کرده و مناسک دینی را به ما آموخته است.

هوش مصنوعی: وقتی که همه چیز آماده شد و هیچ‌ گونه تأخیری نماند، من با کمال میل بر این فرش می‌نشینم و حالتی شاداب و خوشحال را به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: هر که بر فرش باقی بماند و از خود نشاطی نداشته باشد، باید بفهمد که من شادی و خوشحالی را به او منتقل نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: به دامادیم مناسب او گفتند هر کسی که در موردش خوب صحبت کرده است.

هوش مصنوعی: آن روز و آن شب تنها بودند، مگر اینکه کسی نظری متفاوت ابراز کند.

هوش مصنوعی: در روز دیگری، خورشید درخشان از چهره من نورافشانی کرد و زمین و آسمان را روشن ساخت.

هوش مصنوعی: از دیدگاه اینجا، در تاریکی شب، به دوردست‌ها نگاهی بینداز که مانند موی دراز و طلایی است.

هوش مصنوعی: سردار بزرگ سوار بر اسب شد و گروهی از جنگجویان ایرانی به سرعت از جای خود بلند شدند.

هوش مصنوعی: درون شهر، صدای سازها به گوش رسید و پرچم کیانی را به اهتزاز درآوردند.

هوش مصنوعی: هنگامیکه خورشید طلوع کرد و ارتفاع گرفت، تهمتن (رستم) جنگجویان را به میدان نبرد فراخواند.

هوش مصنوعی: فرش گلرنگی را انداختند و گردان، در میان آن نشسته و به جدال و دعوا مشغول شدند.

هوش مصنوعی: شاه بر تخت کی، با شادی نشسته و به پهلوانان نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: زن و مرد در دشت و در طبیعت با هم ملاقات کرده‌اند و به تماشای زیبایی‌های زندگی و سرنوشت نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: سپس آن پهلوان معروف، کمربند کیانی را به دور خود بست.