هوش مصنوعی: ای خرد، دل از این دنیای قدیمی بکن و به سخن تازه و پاک بپرداز.

هوش مصنوعی: او مانند من و تو بسیار تجارب و دیدگاه‌های گوناگونی داشته و به همین خاطر تمایلی به نزدیکی و آرامش با کسی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر تو پادشاهی و یا اگر پیشکار تو اینجا باشند، او به طور ثابت و پابرجا خواهد بود.

هوش مصنوعی: خواه تو در زحمت باشی یا در رفاه و قدرت، در پایان کار باید به زندگی خود پایان دهی و سفر آخرت را آغاز کنی.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی سختی و مشکلاتی را تجربه کنی و با گذشت زمان کهنه شوی، دیگر کسی به تو توجهی نمی‌کند و ارزشی برای تو قائل نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که سرو زیبا در چلچله‌های بادی به حرکت درمی‌آید، نرگس‌ها نیز به خاطر این تغییر حالتی غمگین پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبا و رنگین مانند گل ارغوان و زعفران باعث می‌شود که مردم شاد شوند و دل‌هایشان سنگین گردد.

هوش مصنوعی: روح تو پس از مرگ آرام می‌گیرد؛ وقتی که به بالاترین مقام برسی، تنها نمان، چرا که در این سفر، دوستان نیز همراه تو خواهند بود.

هوش مصنوعی: اگر در این سرزمین کسی به مقام سلطنت برسد، یا کسی که در مرتبه پایین‌تری قرار دارد، جز از خاک تیره و ناشناخته نمی‌تواند استراحت کند.

هوش مصنوعی: کجا هستند آن شخصیت‌های بزرگ که تاج و تخت دارند؟ کجا هستند آن سواران خوشبخت و بیدار؟

هوش مصنوعی: کجا هستند آن حکیمان و کسانی که خرد و دانششان را به کار می‌برند؟ کجا هستند آن سربازان سرفراز و شجاع جنگ؟

هوش مصنوعی: همه انسان‌ها در نهایت به خاک می‌روند و آرامگاهشان با سنگ یا خشت می‌شود. اما تنها فردی که در زندگی‌اش کار خوب و نیک کرده، می‌تواند به آرامش و خنکی در آن مکان پی ببرد.