هوش مصنوعی: دریای تاریک مانند دینار (سکه طلا) شد و بر دل امواجی که از خورشید قدیمی بوجود آمده، ضربه زد.

هوش مصنوعی: لشکر زیادی به دروازه‌ها نزدیک شد و صدای زره‌هایشان در شهر به قدری زیاد بود که مانند یک کوه شنیده می‌شد.

هوش مصنوعی: هیچ کس را در دیوار ندیدند، نه صدایی بود و نه حرکتی از جانور.

هوش مصنوعی: یک سوارکار به سرعت نیزه‌اش را به سمت هدف نشانه گرفت و بلافاصله بر روی مانع پرش کرد.

هوش مصنوعی: وقتی او بدون هیچ تردیدی دروازه را باز کرد، به راحتی وارد شد.

هوش مصنوعی: ارتشی به شهر وارد شد و بر تمام آسمان کلاه بهمن را گذاشت.

هوش مصنوعی: به دانای بزرگ گفت: ای سرافراز و پیر، با سرعت برو و به برپایی کاخ مشغول شو.

هوش مصنوعی: البته، کسی که از کنار او رد می‌شود یا به پرستنده‌اش نگاه می‌کند، معنایی عمیق دارد.

هوش مصنوعی: در همان لحظه، خوش‌صدایی از مردی سخن‌ور به میان آمد.

هوش مصنوعی: شاه جهان اعلام کرد که بیش از سه روز نمی‌خواهد در اینجا بمانید، حتی اگر در وسط روز باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی را در شهر پیدا کنم، جز غم و اندوه و رنج چیزی از من نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: کسی که خجالت و شرم را از دل خود کنار بگذارد، می‌تواند رنج و ناراحتی‌ها را از خود دور کند.

هوش مصنوعی: به خداوند قسم که اگر او را بر تخت بنشانم، هیچ اشکالی ندارد که او را پدر خطاب کنم.

هوش مصنوعی: وقتی سپاه این سخن را از او شنید، تمام شهر بر اثر آن پر از جستجو و کنجکاوی شد.

هوش مصنوعی: هیچ کس از دیگران خبر نداشت و تو گفتی که دنیا از دست‌ها خالی شده است.

هوش مصنوعی: در مدت سه روز در آن شهر، همه جا پر از ناله و فریاد بود و هیچ کس آرامش نداشت.

هوش مصنوعی: در آن شهر، دیگر افراد برجسته و با ارزش نمانده‌اند و فقط زن‌ها، کودکان و افرادی که کم‌سن و سال هستند، باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: شهر چهارم از سربازان خالی شد و شاه زال در نگرانی و تفکر باقی ماند.

هوش مصنوعی: چهره زال بیچاره رنگ و روی خود را از دست داد و زیر هیزم‌ها دلش به شدت تنگ شد.

هوش مصنوعی: غم در دل کم کم ناپدید می‌شود، اما وقتی ترس به جان انسان می‌افتد، او را مانند یک بیمار آزار می‌دهد.