هوش مصنوعی: او به سرعت به آن نامه پاسخ داد، اما دلش پر از اندوه و چشمانش پر از اشک بود.

هوش مصنوعی: در آغاز این نامه، نام خداوندی توانا و حکمرانی که بر جهان تسلط دارد و راهنمایی می‌کند، ذکر شده است.

هوش مصنوعی: خداوند با قدرت و نام خود، توانایی را به بندگانش می‌دهد تا به خواسته‌هایشان برسند و پیروز شوند.

هوش مصنوعی: زهی باد بر زال، پرافتخار و مشهور، پهلوان بزرگ و دارای هنرهای بسیار.

هوش مصنوعی: بهترین آرزوها برای او باد، در حالی که چرخ زمان دشمنانش را با تیرهای خود دچار مشکل کرده است.

هوش مصنوعی: بدان ای کسی که دنیا را دیده و خوشحال هستی، که اگر بخت انسان در خواب هم به او نرسد، تغییر نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: من به ارتش و مردم بهمن فکر نمی‌کنم، چون نه نیروی او جانی دارد و نه سرزمینی برای اوست.

هوش مصنوعی: با وجود این جوانی و آن زیبایی، گویی که تو از او فرار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: به جانت قسم که تا زمانی که زنده‌ام، همانطور که در جنگ‌هام همواره آماده‌ام، به من نیاز داری.

هوش مصنوعی: اگر در جهان اتفاق‌ها به اندازه‌ی بهمن خطرناک و کشنده شود، هرگز دلم نمی‌خواهد که از محبتت دور شوم.

هوش مصنوعی: عزیزم، مراقب باش و از شهر حفاظت کن، زیرا امشب قصد دارم به آن حمله کنم و بر آن تسلط پیدا کنم.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که دشمن به ما حمله می‌کند، من می‌خواهم از او انتقام بگیرم و او را با قدرت دور کنم تا خونش را بریزم.

هوش مصنوعی: در همان لحظه، پیام‌ فرستاده‌ زال، پیر، به سرعت حرکت کرد و مانند یک شیر شجاع و نیرومند رفت.

هوش مصنوعی: زال، که مردی رنجیده و ستم‌دیده است، پیامی را دریافت می‌کند. وقتی زال آن نامه را می‌خواند، احساسات و تجربیات تلخی که داشته، برایش زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی انسان شاد و خوشحال است، گاهی ناراحت و غمگین، گاهی لبخند بر لب دارد و گاهی در موقعیتی نیازمند و ناتوان است.

هوش مصنوعی: گاهی ترسنده برای پسرش نگران است و گاهی از ترس به خانه جشن و شادی می‌رود.