هوش مصنوعی: سال‌ها پیش، زال (شخصیتی افسانه‌ای) در دورانی که نه بال و پر داشت و نه آزادی، سرنوشتش به دست افراز آسمان رقم خورد.

هوش مصنوعی: چرخ زمان تمام دارایی و ثروت را از او گرفت و او مانند پرنده‌ای بدون پر و بال، بی‌پناه و در تنگنا ماند.

هوش مصنوعی: به نوه فرامرز بگو که در هند، پادشاهی وجود دارد که هم مقام و منزلتی دارد و هم پیشوای قومش است.

هوش مصنوعی: بدان که ای پسر، این جهان کهن و پر تجربۀ پیر، از زمان‌های بسیار دور و از عید نوروز تغییر یافته است.

هوش مصنوعی: سرنوشت او را به جایی رساند که نه نیرویی دارد و نه هوش و فهمی برای ادامه زندگی.

هوش مصنوعی: دل او به شدت مضطرب و ناتوان شده است و به همین خاطر تصمیمی جدید و متفاوت در ذهنش شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: هر روز که از زمان می‌گذرد، جان و انرژی من به تدریج تحلیل می‌رود و کم رنگ می‌شود.

هوش مصنوعی: با این حالتی که من ناتوان و رنجیده‌ام، زندگی در این دنیای پر از مشکل برایم لذت‌بخش نیست.

هوش مصنوعی: دشمن به قدری زیاد و قوی است که در میدان جنگ از زمین تا افق، نیروی عظیمی را به نمایش گذاشته و شصت فرسنگ نیرو دارد.

هوش مصنوعی: در این حالت، نه راهی برای فرار دارم و نه جایی برای رهایی. به همین دلیل، در دل خطر و دشواری قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: در شهر، مردمی هستند که جان خود را برای اطاعت از فرمانبرداری فدای دیگران کرده‌اند.

هوش مصنوعی: شب و روز در تلاشند که با همدیگر بجنگند و رقابت کنند تا نام و اعتبار خود را حفظ کنند.

هوش مصنوعی: اکنون هیچ توشه و باری نمانده است، ای پسر، نه یک دانه گندم و نه یک دانه طلا.

هوش مصنوعی: در این شهر، اگر کسی بیشتر و یا کمتر از دیگری داشته باشد، به یک اندازه نان و نعمت را تقسیم می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی از مردم شهر شرمنده شدم، این نامه را از روی درد دل نوشتم.

هوش مصنوعی: وقتی صدای ناله و درخواست مردم به آسمان بلند شد، شکم گرسنه دیگر تحملش را از دست نمی‌دهد و آرام نمی‌نشیند.

هوش مصنوعی: من به آنها یک شب امید دادم تا ببینم که در روز روشن چه پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: خدا نگهدارت باشد ای پسر عزیز، از این به بعد دیگر چهره زال زرین را نخواهی دید.

هوش مصنوعی: فردا ممکن است کاخ شهر من به جایی برسد که دیگر هیچ نشانی از آن نمانده باشد و همه چیز به خاک تبدیل شود. این به خاطر دو دلیل است که در نظر گرفته شده است.

هوش مصنوعی: خانه‌ای که در زمان گرشاسب، شاه بزرگ، بنا شده بود، پناهگاه پادشاهان زمین شده است.

هوش مصنوعی: اکنون دشمنان می‌خواهند که با خاک‌نشینی راستگو به مبارزه بپردازند و به چه میزان در مقابل سختی‌ها و بلایای زندگی، خود را تجهیز کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در این شب تاریک، نامه‌ای نوشته‌ام که سرزمین را با درد و رنج خود آغشته کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من مانند کسی هستم که گاهی اوقات به ده مرد احترام می‌گذارم، اما در عین حال قدرت و ایستادگی خودم را فراموش نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر گذر زمان و چرخش روزگار، دچار نابودیم. اکنون پرنده عمرم بال و پرش را از دست داده است.

هوش مصنوعی: مرگ، به سوی من آمده و مانند شمشیری آماده حمله است و جهان به خاطر زال (شخصیتی اسطوره‌ای) بر سر من فرود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: زمانی که سختی‌ها و مشکلات مرا از پا درآورند، به تو می‌گویم که از من دور نشوی و مرا فراموش نکن.

هوش مصنوعی: در کابل و زابل، ای جان، به دنبال باب نجویی، تو به آرامش و خواب نیکو دست خواهی یافت.

هوش مصنوعی: به هند برو که آرامگاه سراندیب و مکانی برای استراحت و امنیت است.

هوش مصنوعی: اگر تو از جنگ با شاه ایران فرار کنی و بخواهی از او دوری کنی، این برای تو ننگ نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در جوانی، به نصیحت من توجه کن و فراموش نکن. مراقب جان خود باش و بی‌خود و بی‌هدف رفتار نکن.

هوش مصنوعی: بهمن، حاکم جهان، تعداد زیادی فرمانده و سرباز کارآزموده و ماهر دارد.

هوش مصنوعی: از شرق تا غرب جهان، همه تحت فرمان او هستند.

هوش مصنوعی: تو به دنیا آمدی، اما در میان اهل و عیالت، هیچ‌کس سالم و تندرست نیست و در حقیقت تو با درد و رنج بزرگ شده‌ای.

هوش مصنوعی: نیروها و سپاهیانت به طور کامل آماده و منظم شده‌اند و از سرزمین تو که خاک تیره‌ای است، بیرون آمده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر امروز با دشمن روبرو نشوی و در برابر او مقاومت نکنی، جوانی خود را هدر نده.

هوش مصنوعی: خود را جمع و جور کن و به آنجا نرو. همان نامه را با سپاس بخوان.

هوش مصنوعی: اگر تو به کسی که در تنگنا است پشت کنی، همانند سام سوار، یک نفر شجاع نیز در زمان سختی زنده نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی در جنگ با بدی مقابله کنی، مانند پدر و پسر، باید با همدیگر در کنار هم باشی.

هوش مصنوعی: اکنون ای فرامرز، تدبیر و فکر کهنسالت را بیهوده نکن و جانت را به خطر نینداز.

هوش مصنوعی: بسیاری از این در، با دل شکسنه و اشک‌های چشم نوشته شده است.

هوش مصنوعی: به یک رهگذری که همچون باد به سرعت حرکت می‌کرد، گفتند که به نزد فرامرز راد برود.

هوش مصنوعی: در آن مکان، زال غمگین و ناراحت به راهی رفت که به پرستش و عبادت اختصاص داشت.

هوش مصنوعی: در شب دیرهنگام، صدای بلند و گریه کننده‌ای به گوش می‌رسید تا اینکه صبح شده و هنگام نماز فرا رسید.

هوش مصنوعی: گاهی با قوسش مانند کمان خمیده می‌شود و گاهی بر روی زمین با سرانگشتش می‌نشیند.

هوش مصنوعی: گاه بر افلاک می‌روی و گاه بر زمین، و گاهی خداوند را می‌ستایی.

هوش مصنوعی: در سحرگاه، شخصی در خواب بود که ناگهان مردی را دید که به نزد او آمده است.

هوش مصنوعی: پدر به پسرش می‌گوید که از جان خود برای به دست آوردن خورشید و روشنی‌ها تلاش نکند و از رنج و درد اضافی خودداری کند.

هوش مصنوعی: نیا و اجدادت، به خاطر تو، زحمت‌ها و دشواری‌ها را تحمل کرده‌اند. سام، جد تو، به خاطر تو به سختی‌های فراوانی دچار شده است.

هوش مصنوعی: در این مکان، دژی بلند وجود دارد که سرش با شصت رشته طناب به آسمان می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به سپاه دست یازی کنی، ابتدا انگیزه و نیروی خود را به کار بگیر و آماده کن.

هوش مصنوعی: ناگهان از خواب خوش بیدار شد و با شادی، احساس شتاب و انرژی زیادی در وجودش حس کرد.

هوش مصنوعی: او می‌گفت که این کار کار شیطان است، زیرا او حتی در دل انسان دشمنی می‌ورزد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال شغل و کار باشد، ممکن است تحت تأثیر نیروهای شیطانی قرار گیرد و از مسیر حقیقت و زندگی اصلی خود منحرف شود.

هوش مصنوعی: هیچ چیز دیگری به جز باد برای کسی که از دوزخ و سختی‌ها رهایی یافته، به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: گاهی کسی همچون گرشسب (رزمنده‌ای برجسته) سخن می‌گوید، اما در بازی و سرگرمی نباید به او جدی گرفته شود، چرا که در این حالت نمی‌توان به اندازه‌گیری او پرداخت.

هوش مصنوعی: پس دستور دادند تا با بیل و تبر، آن خانه را خراب کنند و باز کنند.

هوش مصنوعی: کسی لوحی را از جنس لجه‌ی آبی مشاهده کرد که در آن نوشته شده بود: این کاخ، اثر گرشسب است.

هوش مصنوعی: وقتی دیدم که این دنیا در حال گذر است و پر از مشکلات است، تصمیم گرفتم تا از سختی‌ها و رنج‌های خودم بهره‌برداری کنم.

هوش مصنوعی: امروز تو مثل دانه‌ای است که در حال رشد و باروری است و هر دانه‌ای که می‌کاری می‌تواند به جوهری ارزشمند تبدیل شود.

هوش مصنوعی: زال پیر در دل شهر به مردم هشدار می‌دهد که به سخنان و نصایح افراد سالخورده توجه کنند و به آن‌ها اهمیت دهند.

هوش مصنوعی: بیایید یک روز به خانه برویم و از این کاخ گرشاسب، خوشه‌ای از دانه‌ها برداریم.

هوش مصنوعی: تمام شهر به خاطر این موضوع، در پیشگاه دستان، صحبت‌های زیادی کردند و نظرات خود را مطرح کردند.

هوش مصنوعی: سام به خورشید گفت: «ای خورشید، نام مرا در کتابی بنویس که همکتران و همجنس‌های من را بشناسم.»

هوش مصنوعی: به هر کسی یک خوراک خوشمزه بده که بدنشان از این تربیت بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: از آن گوشتی که کار آن را ساخته‌اند، دیگر نه کسی می‌تواند زور بزند و نه نیرویی اضافی وجود دارد.

هوش مصنوعی: چند روزی بعد، او چنین کرد و رفت، همان‌طور که دانه‌ای که نشسته است، به تدریج رشد می‌کند.

هوش مصنوعی: مردم همه آماده نبرد هستند، یکی شجاع و نیرومند مثل شیر و دیگری چابک و قوی مانند پلنگ.

هوش مصنوعی: دروازه‌ای باز شده که باعث می‌شود ذهن‌ها خالی و مغزها بی‌اطلاع شوند و شکم‌ها نیز از غذا تهی باشند.

هوش مصنوعی: در اینجا بهمن را ناگهان در برابر یلی قرار دادند که به دنبال نام و شهرت است، بدون اینکه او از حضور و مقامات آن افراد باخبر باشد.

هوش مصنوعی: وقتی او دستان را چنین دید، به حالت خیره ماند و در همان حین خورشید را فراخواند.

هوش مصنوعی: تو نمی‌بینی که او به این بی‌هویت‌ها گفت، که صفات اهریمنی را به خود گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: تو با شکوه و ناز قدم بزن و فخر کن، چرا که بسیاری از سرها به خاطر زیبایی و جذابیت تو به سر فرود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر جنگی در پیش است، عزم خود را جزم کن و لباس مناسب جنگ را بپوش.

هوش مصنوعی: ماه زیبا به آسمان بلند شد و لشکر همه جا را پر از شور و هیجان کرد.

هوش مصنوعی: مردم گرسنه به بازار رفتند و آن لشکری که همراه آنها بود، در میان لوازم و کالاها قرار دارد.

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، سربازان شمشیر و نیزه‌های خود را به‌دست گرفتند و هیچ نشانه‌ای از ترس یا تردید در چهره پادشاه مشاهده نکردند.

هوش مصنوعی: پرده را کنار زد و به سمت کوه رفت، سپاه به صورت گروه گروه به او پیوست.

هوش مصنوعی: مردمان بسیاری در آنجا مشاهده شدند که زمان برای برخی از آنها به پایان رسیده بود.

هوش مصنوعی: آن‌ها چیزی را خوردند که مناسب نبود و چیزی را حمل کردند که حملش سخت بود.

هوش مصنوعی: در بازار خوردنی‌ها، فضا به قدری تنگ شده که هر کس به سمت شهر روانه می‌شود.

هوش مصنوعی: شاه زمین به گردان چین می‌گوید که تاکنون هیچ‌گاه تنگی و سختی‌ای به این شکل را ندیده‌ایم.

هوش مصنوعی: وقتی که جمعیت زیادی به خاطر گرسنگی به خطر افتادند، ترس و وحشت آنها به نحوی به بالای کوه رسید.

هوش مصنوعی: به طور طبیعی، اوضاع به گونه‌ای پیش رفت که شهر و دیاری به پا خاست و ارتشی به حرکت درآمد، در حالی که غم و اندوه در دل‌ها کم شده بود.

هوش مصنوعی: در هنگام خنده گفت: مبادا آن سربازان زنده باشند.

هوش مصنوعی: شما زنده‌اید و من از مرگ می‌ترسم، اما در شهر، خنجر و شمشیر دشمنی را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: از سخنان بهمن، همه شرمنده و ناراحت شدند و هر کسی که تیزهوش‌تر و زیرک‌تر بود، این را بیشتر در دل خود احساس کرد.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید با زیبایی او مواجه شد، صدایی در آسمان برخاست و او را به اوج رساند.

هوش مصنوعی: زمانی که شمشیر فشرده شد، انگشت کین بر روی چند تن از آن‌ها به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: چوپان به یال خورشید تبدیل شد و زمین از خون دلیران، لاله‌ها می‌کارد.

هوش مصنوعی: از آنجا به شهر وارد شد و از خوراکی که برای او تهیه شده بود، ناراحت و غمگین شد.

هوش مصنوعی: از زال پیر پرسیدند که این دختر چه نسبی دارد و چه ویژگی‌هایی دارد.

هوش مصنوعی: تو در این نبرد، فریادرس و یاور همه مردم شهر بودی و تنها به تو وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: باید مراقب بود که لشکر به خاطر منافع شخصی و طمع به مال و خون مردم از هدف اصلی خود منحرف نشود.

هوش مصنوعی: خورشید به مهربانی گفت: آیا کسی می‌تواند شعور گرسنگی را تحمل کند در حالی که شکم خالی است؟

هوش مصنوعی: اگر دریا موج نزند، به این معنی است که آب در آن جوش نمی‌آید و تنها با وجود دهن است که می‌توان شکم را پر کرد. این جمله به نوعی نشان‌دهنده‌ی این است که برای به دست آوردن چیزی یا تجربه‌ای، باید شرایط لازم و مناسب وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: بهمن به فرزانه گفت که شاید از اینجا بمانی و این جای تعجب دارد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، هیچ‌گاه ندیدم که مردم تحت‌فشار و ظلم چنین با سرعت و شدت به خیر و نیکی بشتابند.

هوش مصنوعی: دل من مجذوب و حیران آن سوار است که در میدان جنگ، هنرهای بسیاری از خود نشان داد.

هوش مصنوعی: با نگاهی به پیشانی نیزه، ببین که بزرگان و نامداران ما در این میدان چه به روزگار خود آورده‌اند و چگونه به رتبه‌های پایین‌تر سقوط کرده‌اند.

هوش مصنوعی: باد به شدت پیش می‌آید و من هیچ‌گاه ندیدم که کسی یک قدم به عقب برگردد.

هوش مصنوعی: مرد با عقل و دانا چنین پاسخ داد که پادشاه عالم به تفکر فرو رفته است.

هوش مصنوعی: هر کسی برای دستیابی به نان و زندگی بهتر تلاش می‌کند، حتی اگر این تلاش به قیمت جان او تمام شود.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ و در کارزار، چاره‌ای جز تلاش و کوشش نیست و سپاه نمی‌تواند از نبرد و درگیری دور بماند.

هوش مصنوعی: خورشید با شکوه و زیبای بهشتی، با نور خود سپاهی را از مکان خود پراکنده می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر امروز پادشاه از او انتقام بگیرد، این کار نه راهی به داد و justice خواهد داشت و نه مطابق اصول دین است.

هوش مصنوعی: زمانی که دنیا را همچون شاه می‌دانید، باید دل خود را از کینه پر کنید و به سرنوشت بیدار و آگاه نفرین بفرستید.

هوش مصنوعی: در اینجا به شخصیت و عظمت یک فرد برجسته اشاره می‌شود که از نیروی نظامی و لشکری خود بهره‌مند است و این قدرت باعث می‌شود که او در مقام رهبری و حکومت خود معتبر و محبوب باشد. در واقع، این بیانگر این است که یک فرمانروا با چنین نام و اعتباری، به واسطه سپاهیانش توانسته به این مقام برسد و کارهایش به راحتی پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: همین حالا من یکی دام می‌سازم، که از طریق آن بتوانی به خواسته‌ات دست پیدا کنی.

هوش مصنوعی: وقتی شکم گرسنه غذایی پیدا کند، دیگر به تیغ تیز بی‌اعتنا می‌شود.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، سخنان زهرآلود و پر از طعنه به سوی بازرگانان می‌آید و آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا زود آماده شوند و مغازه‌ها را به شیوه‌ای زیبا تزئین کنند.

هوش مصنوعی: از ماهی و مرغ بریان که گرم و خوشمزه هستند، همان طور که از نان نرم لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: هر چقدر هم میوه‌های خوشمزه‌ای مثل نارنج، انگور، بادام و سیب وجود داشته باشد، اگر کسی گرسنه باشد، نمی‌تواند صبر کند و تمایلی به این میوه‌ها نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: مرد سیاه‌پوش به او گفت که تا سی هزار فرمانده و نیزه‌دار داریم.

هوش مصنوعی: در چادرهایشان پنهانی بسازید، زیرا نباید کسی از این موضوع اطلاع داشته باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که صبح شد، مردم به پای سپاه آمدند و هر کسی به بازار نگاهی انداخت.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که بهشت واقعی در اینجا وجود دارد، زیرا همه پادشاهان و بزرگان در آنجا احساس ناتوانی و ضعف می‌کنند.

هوش مصنوعی: به محض این که بوی خوش مشروبات را استشمام کرد، به سوی باغ نی‌ها رفت و تحت تأثیر آن بوی جذاب، حالت بی‌خودی و سرمستی به او دست داد.

هوش مصنوعی: در همان لحظه دروازه را باز کردند و خبری به دست افرادی با گردن بلند رسید.

هوش مصنوعی: پیامی نزد آن‌ها فرستاد که به جای تماشا کردن به چیزهای بی‌فایده، بهتر است به موضوعات مهم‌تر و قابل توجه‌تر بپردازند.

هوش مصنوعی: خداوند چگونه می‌تواند با دیو دشمن باشد در حالی که آن خوراک، دام اهریمن است؟

هوش مصنوعی: اگر دوباره برگردید، بهتر بود که مرگ به دنبال شما نبود و از شما فاصله می‌گرفت.

هوش مصنوعی: اگر در شهر بمیرند و پاک و صاف باشند، بهتر است از این که دشمن باعث نابودی آنها شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به گذشته بازنگشت و هیچ‌کس نصیحت‌ها را نپذیرفت، در حالی که تمام این نصیحت‌ها از سوی بزرگ‌ترها بود و می‌توانستند مفید باشند.

هوش مصنوعی: از بزرگ‌ترها باید حرف‌ها را شنید، مانند اینکه از میان مرواریدها هر کدام را یکی یکی انتخاب کنیم.

هوش مصنوعی: سخنان خوب و نیکو را داشتی، اما از بهره‌برداری از آنها غافل بودی و کم ارزششان می‌کردی.

هوش مصنوعی: هر چه حرف و کلام با ارزش‌تر و باارزش‌تر باشد، خود آن سخن هم از تمامی سخن‌های دیگر باارزش‌تر خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی بشنوی، گوش کن به حرف‌هایم؛ و اگر نمی‌خواهی، پس زبان مرا به زحمت نینداز.

هوش مصنوعی: خرد مانند دریاست و سخن مانند گوهر. همانگونه که گوهرها در دریا وجود دارند، سخن نیز از عمق خرد به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: کنار دریا به‌راحتی نمی‌توان دید که خداوند بدون شک همه چیز را زیر نظر دارد.

هوش مصنوعی: کسی که از خرد و دانایی بهره‌مند است، در واقع از آگاهی و درک دو جهان بی‌بهره نیست و خالی نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که دست‌ها فرمانی ندادند، خورشید به آن‌ها گفت که حالا باید تلاش کنند.

هوش مصنوعی: به آنجا برو و مراقب آنها باش، کسانی که با دشمن روبرو می‌شوند را به یکباره به خطر نینداز.

هوش مصنوعی: زمانی که سرپل به خطر افتاد، مردم دوباره به بازار رفتند و خود را آماده کردند.

هوش مصنوعی: در آن شهر نه جوانی مانده و نه پیر، همه به سوی میدان جنگ آمده و در حیرت و شگفتی به یکدیگر نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: دست‌های مردم به غارت رفت و هر کسی که در این وضعیت قرار گرفت، به ذلت و پستی دچار شد.

هوش مصنوعی: بازاری نادان گفت: وقتی زیاد خوردی، چیزی از درونت را بیرون نریز.

هوش مصنوعی: مردی شجاع و دلیر با لشکری از افراد نیرومند از کمینگاه بیرون آمدند.

هوش مصنوعی: مردم را دچار مشکل و چالش کرده‌اند، و از دل این وضعیت، تحولی بزرگ به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی آن شهر از دستانش خارج شد، به سرعت به سوی فرامرز رفت.