هوش مصنوعی: در این سال، پادشاه بزرگ دنیا، فرمانده‌ای را فرستاده است که با افکاری روشن و پاک به همراه خود دارد.

هوش مصنوعی: در کجا می‌توان نام او را جستجو کرد، در حالی که گرز سپیدش از تخم مرغ بزرگ و شجاعانه بیرون آمده است؟

هوش مصنوعی: با نام آوران و دلیران مشهور صد هزار و جوانان پرشور و دلیر را به یاد می‌آورم.

هوش مصنوعی: فرستاد تا پسر قهرمان را، سردار فرامرز آزاد به جلو بیاورد.

هوش مصنوعی: به سوی آن مکان مقدس بروید تا سپاه به دیدار او شاد و خوشحال شود.

هوش مصنوعی: یک نفر نامه‌ای نوشت و با تدبیر و نصیحت به نزد فرمانده قوی و با استقامت فرستاد.

هوش مصنوعی: در اینجا نوشته‌ای به یادگار آمده است که به فرزند پهلوانان اشاره می‌کند و او را از نسل بزرگان می‌شناسد.

هوش مصنوعی: تو مانند شاخی هستی که از تیره‌ی فیل زاده شده‌ است و همیشه در هر جمعی افتخارآفرینی می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو در طول زندگی، سرگردان و در حال سفر بوده‌ای و در هیچ جایی آرامش نگرفته‌ای.

هوش مصنوعی: بیابان، تالاب، دریا و کوه؛ همه این‌ها می‌توانند خسته‌کننده و کلافه‌کننده باشند اگر مدام با آن‌ها مواجه شوی.

هوش مصنوعی: اگر با دیوان و شیرها به جنگ مشغول هستی، در شب و روز باید از انجام کارها و تلاش‌های خود غافل نشوی.

هوش مصنوعی: چه کار کردی، چه عطر و بویی به دور و بر منتشر کردی که هیچ چیزی نمی‌تواند به این وسعت و جذابیت توجهی را جلب کند و راهی را برای خود باز کند.

هوش مصنوعی: اگر خیلی تلاش کنی و زحمت بکشی، باز هم اگر یک آرامگاه او را نشماری، نتیجه‌ای نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: گاهی پیش می‌آید که سر خود را به سمت ایران بگردانی و روز خوشی را در سرنوشت خود ببینی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به موفقیت دست یابی، باید از چهره‌ی خوشبختی و قدرت خود بهره‌برداری کنی.

هوش مصنوعی: هرگاه که مشغول خواندن نامه‌ای هستی، اگر متوجه شتاب و عجله‌ات شوی، نباید به فکر آب خوردن و رفع تشنگی بیفتی.

هوش مصنوعی: چون باد، سپاه را از مکانی که در آن هستند به سوی این محل بیاور و در اینجا مکث نکن.

هوش مصنوعی: در زمان جنگ و هنگام نیاز به انتقام، به سمت مرزهای توران آماده می‌شوند.

هوش مصنوعی: فرستاده پادشاه ایران مانند باد در زمان دمیدن وارد شد.

هوش مصنوعی: با نامور و معروف، صد سوار به فرمان شهریار فیروزگر، حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی به نزدیکی مرز چین رسید، دشت زیبا و سرسبزی را دید.

هوش مصنوعی: در یک دشت وسیع، چشمه‌ای وجود داشت که زیبایی و سرسبزی‌اش باعث جذب توجه آدم‌ها می‌شد و نگاه‌ها را خیره می‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر سنگ را از لعل و آبش به نمایش بگذاری، هر سال آن چشمه پر خواهد بود.

هوش مصنوعی: به کنار چشمه رفتند و در آن مکان خوشحال و شاداب چند لحظه‌ای استراحت کردند.

هوش مصنوعی: حرکت و سفر فرامرز با قامت بلند در آن بی‌نهایت و مسیر طولانی.

هوش مصنوعی: در مدت ده روز از آن چشمه، به دورتر از جایی که گاوها و لشکرش قرار دارند، قرار گرفته‌ام و از وضعیت آنها خبر ندارم.

هوش مصنوعی: اگر آب به چشمه جاری شود، باید تلاشی باشد تا از سختی‌های زمان رهایی یابد.

هوش مصنوعی: پس از گذشت یک هفته، فرامرز به آن مکان آمد و از لشکر پشتیبانی کرد.

هوش مصنوعی: با شادی و خوشحالی در دل، مانند گرز سپید شیر به سوی خداوند بزرگ دعا و سپاسگزاری کرد.

هوش مصنوعی: زاسب به درون آمده و فرامرز را بسیج کرده است، سواری با افتخار و ارزشمند.

هوش مصنوعی: گوان (شما) را یکی یکی در آغوش گرفت و از کارهای جهان سوال کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به خوبی نشان می‌دهد که چه قدر عشق و محبت شهریار نسبت به سرزمینش و مردمش عمیق است. او از آینده و سرنوشت آنان نگران است و به خاطر همین احساس، این نگرانی را با دیگران در میان می‌گذارد. تلاش او برای حفظ فرهنگ و هویت ایرانیان و توجه به تاریخ کهن کشور خود، از جمله مسائلی است که او را به فکر وامی‌دارد.

هوش مصنوعی: هر کدامتان از آن شخصیت معروف بپرسید که آیا افرادی که با خوشحالی و موفقیت زندگی می‌کنند، چه کسانی هستند.

هوش مصنوعی: به او گفت که ای پهلوان، تو را به خاطر دلی شاد و روشن می‌ستایند و به تو احترام می‌گذارند.

هوش مصنوعی: سپس شاه ایران نامه‌ای به فرامرز داد و او را ستایش کرد.

هوش مصنوعی: فرامرز وقتی نامه شاه را بخواند، در همان لحظه به سمت ایران می‌شتابد.

هوش مصنوعی: دو شخص با نام‌های مشهور و خوشنام در یک سفر به هم ملاقات کردند و با هم به سمت مقصدی حرکت کردند.

هوش مصنوعی: بدین صورت، به مدت شب و روز، به سمت قنوج شاه سفر می‌کرد.

هوش مصنوعی: سپس شیر به پهلوان نامی و دلاور گفت:

هوش مصنوعی: تو باید به نزد شاه بروی تا از وضعیت و حال و روز بنده‌ای که خیرخواه توست، باخبر شوی.

هوش مصنوعی: می‌گویی که آن گداخته دل، از راهی که می‌رفت، تنهایی از کنار بستر آن ماه زیبا جدا مانده است.

هوش مصنوعی: شخصی از راهی طولانی و سخت سفر کرده و اکنون به قنوج رسیده است، جایی که او به مدت یک هفته در آن‌جا توقف کرده و استراحت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که بدن راحت می‌شود، سر ماه و مهر هم به نزد شاه نزدیک می‌آید.

هوش مصنوعی: پس از آن زمان، بسیار از اسب و پدرم در زینت‌ها و پارچه‌های گرانبها هزینه کردند و در این راه کم و زیاد کردند.

هوش مصنوعی: در اینجا به یاد می‌آوریم که گرز اسپ به عنوان نماد قدرت و توانایی در دست کسانی است که به ایرانیان خدمت می‌کنند و سرنوشت همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به این معنا که او با این قدرت و فره، بر همه زندگی مردم اثرگذار است و مشکلات و چالش‌ها را از پیش پایشان برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: در آن سوی دیگر، گرزی به نزد شاه آمد و از طرف دیگر، جنگجو را به میدان درخواست کرد.

هوش مصنوعی: یک روز، خسرو هندی به نزد او آمد و هنگامی که او را دید، ذهنش روشن و آشکار شد.

هوش مصنوعی: زمانی که دیدار با پهلوان انجام شد، او با شادی و خوشحالی به اسب آمد.

هوش مصنوعی: بسیار پرسیدند که ای دلیر و شجاع، باید چه کسی را انتخاب کنم؟

هوش مصنوعی: تو رفتی و ما را تنها گذاشتی، در حالی که هر روز از غم و حسرت آرزوی تو در دل‌مان زنده است.

هوش مصنوعی: همه با خوشحالی و عشق به سمت شهر قنوج می‌روند و دلشان پر از شوق و محبت است.

هوش مصنوعی: یک شب زیبا و شاد با دوستان و سرور به وجود آمده است، و بر خود آرامش و خوشحالی حس می‌کند، به ویژه از راه دور.

هوش مصنوعی: چشمانش را با سرمه زیبا کرده و به سمت زابلستان رفت، یلی با هنرمندی فراوان.

هوش مصنوعی: وقتی که آگاهی و مهارت او به دستش رسید، دل زال به شوق و هیجان برای او به تپش افتاد.

هوش مصنوعی: نوه‌ی کسی با لشکری زیاد از سرزمین زابل به سوی ما آمد.

هوش مصنوعی: سه روز پس از سفر، مردم شهر به دیدن او بازگشتند و با دل‌تنگی و نیاز به دیدارش آمدند.

هوش مصنوعی: زمانی که پدر سام را دید، دستانش به سرعت پایین آمد و از زمین سریع تر به سمت خود آمد.

هوش مصنوعی: نوه یا فرزند فرود از اسب پایین آمد و به سرعت پدرش را به شدت تحسین کرد.

هوش مصنوعی: زال، که فردی با تجربه و دانا است، در برابر درگاهی ایستاده و به پهلوی خود می‌گوید که تو همتا و هم‌پایه‌ای نداری.

هوش مصنوعی: در اینجا منظور این است که در زندگی و خانواده، شرایط سخت و دشوار است. همچنین اشاره به این دارد که مشکلات و فشارهایی که در حال حاضر وجود دارد، ممکن است بر روی شخص تأثیر بگذارد. در نهایت، به نوعی شکواییه از وضعیتی که به آن دچار شده‌اند و اضطراب ناشی از آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: ما در طول شب و روز فقط به فکر آرزوهای خود هستیم و هیچ توجهی به شکار یا بازی نداریم.

هوش مصنوعی: با نگاهی به زیبایی‌های او، صورت و چشم‌هایش را بوسید و به او گفت: ای پدر خوش‌بخت و افتخارآفرین.

هوش مصنوعی: به خاطر جان و سر شاه ایران، به خاک سیاوخش درود می‌فرستم.

هوش مصنوعی: من در طول روز و شب با دل پاک و خالص به خدای بزرگ دعا می‌کنم و برای او خاک زمین را می‌بوسم.

هوش مصنوعی: آیا دوباره چهره زال را می‌بینم، همان شاهی که با رستم بی‌نظیر است؟

هوش مصنوعی: زال به او گفت: «ای نیکوکار، در هند و چین چه کرده‌ای؟»

هوش مصنوعی: فرامرز، وقتی که آسمان تاریک شد، شروع به سخن گفتن درباره‌ی هر نوع سرگذشتی کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف کارهای سیمرغ و شهر برنج اشاره می‌کند. سیمرغ، که نماد قدرت و حکمت است، در کنش‌های خود تأثیرات عمیقی بر دنیای اطرافش دارد. همچنین، اشاره به دریا و رنج‌ها نشان‌دهنده‌ی عمق و تنوع چالش‌هایی است که در زندگی وجود دارد. به طور کلی، تصویرسازی در این بیت نشان‌دهنده‌ی عظمت و مشکلات زندگی است که باید با آنها روبرو شد.

هوش مصنوعی: در اینجا به موجوداتی هولناک و افسانه‌ای اشاره شده است که هر کدام نماد نوعی خطر و تهدید هستند. این موجودات شامل اژدها، گرگ و شیر هستند که به قوی‌ترین و ترسناک‌ترین حیوانات و موجودات افسانه‌ای تعبیر می‌شوند. همچنین به دیوها و جادوگران نیز اشاره شده که اغلب نمایانگر شرارت و قدرت‌های خبیث هستند. در کل، این بیت به تصویر کشیدن هیولاها و موجوداتی می‌پردازد که در داستان‌ها و افسانه‌ها ترس و وحشت ایجاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به سوی او می‌آید، از گفته‌ها و اعمال لشکر او است.

هوش مصنوعی: او همواره می‌گفت و با دست خود به او نشان می‌داد، و بر هوش و ذکاوت او بسیار تمجید می‌کرد.

هوش مصنوعی: زال به او گفت: ای سوار کارآزموده، در زمان نبرد با گرشسب و سام سوار، خود را آماده کن.

هوش مصنوعی: در دنیا کسی چنین درد و سختی را تجربه نکرده و نه از کار و رفتار بزرگ‌ترها چیزی شنیده که به چنین رنجی دچار شود.

هوش مصنوعی: ای خوش‌اقبال، چه بر تو گذشته است که هر ساله بادی برایت می‌وزد، همراه با تاج و تخت.