هوش مصنوعی: چرا از رستم می‌ترسی؟ او که دل من را پر از ترس کرده، به تو در مردانگی ارج بیشتری می‌دهد.

هوش مصنوعی: من از میان لشکری به اندازه ده و دو هزار نفر، همه‌ی دلیران و جنگجویان ماهر را انتخاب می‌کنم.

هوش مصنوعی: از این جا به سوی کابل می‌روم و در این راه تمام زیبایی‌های زابل را می‌سوزانم و از دست می‌دهم.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم مانند رستم باشم و یا به سن و سال دستان پیر برسم. در سایه‌ی این وضعیت، در این باران تیر (مشکلات و سختی‌ها) خود را غرق می‌کنم.

هوش مصنوعی: می‌توانم با خون سرخ، جان نعل اسب را بسازم و از پرده، موهای بافت شده‌ی بانوی چون شیر را بیرون بکشم.

هوش مصنوعی: از جلو ایوان با موهایش او را بیرون می‌آورم و از تخت سلطنت به دشت هامون می‌برم.

هوش مصنوعی: این بیت به آرزوها و آرمان‌های بزرگ اشاره دارد. در آن، خوشبختی و موفقیت شاه و سرنوشت خوب او همراه با قدرت کمان و زیبایی راستای توانا توصیف شده است. به طور کلی می‌توان گفت که این عبارت نمادی از آرزوها و دستاوردهای بزرگ در زندگی است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از او بخواهم که خون رستم را در همه جا از بین ببرد، دیگر هیچ نامی از رستم در جهان باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: گرسیوز که موجودی بدذات و مخوف است، به پهلوانی که از همان نسل قهرمانان زاده شده، می‌گوید.

هوش مصنوعی: اگر به قدرت و شجاعت رستم و سرزمین زابلستان نیازی نداری، پس دیگر نیازی به کابلستان هم نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: بانویی که در نزدیکی خانه‌اش، در مرز توران، به زیبایی و خوش‌شکلی افتاده است. دلش بر اثر این زیبایی شاد شده است.

هوش مصنوعی: مکان او در آسمان مانند فرامرز و بانوست، که چون ماه و خورشید زیبا و درخشان هستند.

هوش مصنوعی: چه نیازی هست که برای انتقام گرفتن به زابلستان بروی و به پسر دستان آسیب برسانی؟

هوش مصنوعی: مسیر خود را کوتاه کن و به زودی فکر و ایده‌های خود را عملی کن.

هوش مصنوعی: این سخن باعث خوشحالی دل تمرتاش شد و روحش را از دغدغه‌ها و افکار آزاد کرد.

هوش مصنوعی: این فرد به نام آوران می‌گوید: ای پهلوانان، چطور امکان دارد که شیر دل در برابر یک دشت پر از مرگ و گور بترسد؟

هوش مصنوعی: من در پس این شخصیت شناخته شده در جمع هستم و هیچ‌ کس در دنیا حضور من را نادیده نگرفته است.

هوش مصنوعی: شکاف تیغ من به مانند آفتاب، باعث می‌شود که در کشورم، مانند دریای پر آب، همیشه نور و روشنایی باشد.

هوش مصنوعی: ستاره‌ای که در آسمان می‌درخشد، نشانگر تیر و کمان من است و آسمان به خاطر این کمان من به شکل خمیده‌ای درآمده است.

هوش مصنوعی: در روزی که شمشیرم آتش را از خود بیرون آورد، افق به رنگ خون درآمد.

هوش مصنوعی: جهان در اختیار من است و همه سران در چنگال من گرفتارند.

هوش مصنوعی: سمند من چگونه در روز نبرد، حرکاتش را انجام دهد در حالی که زمین از شدت قدرت و فشار به لرزه می‌آید؟

هوش مصنوعی: من اکنون به خاطر آن ماهِ زیبا، جان و سر و تاج و تخت پادشاهی‌ام را فدای او می‌کنم.

هوش مصنوعی: با قدرت و توان بازوی قوی خود، به او حمله‌ی ناگهانی می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی و جذابیت او، موهایش را از دور خارج می‌کنم و با نرمی و لطافت آن را بر روی دشت می‌آورم.

هوش مصنوعی: او به شکوه و زیبایی خود پرداخت و سپس اظهار کرد که سلاح تو همانند کوه‌ها با خارها هم‌وزن است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به فراوانی و ثروت برسی، باید سختی‌ها و موانع را پشت سر بگذاری و به موفقیت برسی.

هوش مصنوعی: اگر از من تاج و تخت و جواهرات بگیری، به جایی خواهی رسید که در دیار توران سر بلند کنی و افتخار کنی.

هوش مصنوعی: من مال و ثروت و آبادانی خود را مدیون تو می‌دانم، چون تو هم از دریا و هم از خشکی برای من نعمت و خیر و برکت به ارمغان آورده‌ای.

هوش مصنوعی: تمرتاش گفت که صبح فردا با نیروهایم از پرده بیرون خواهم آمد.

هوش مصنوعی: من با قدرت و اراده‌ای که دارم، به شدت به جنگ برمی‌خیزم و از این راه تمام موانع را از پیش رو برمی‌دارم و به بلندی‌های پرافتخار می‌رسم.

هوش مصنوعی: در آن شب، بسیاری از مردان با روحیه پرخاشگر در این بحث و گفت‌وگو به شجاعت و بزرگ‌نمایی‌های خود پرداختند.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید صبحگاهان بر سمت شرق طلوع می‌کند، روز را به همراه خود می‌آورد و از دل معادن فیروزه، فصل گرما را نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: آن ترک معروف با کمر بند خود به شکل محکم و استواری به خود زینت می‌دهد.

هوش مصنوعی: شخصی با اراده و عزم راسخ به جنگ و مبارزه آماده شده است، او سلاح‌های خود را در دست گرفته و به همراه ابزار دفاعی، به میدان نبرد می‌رود.

هوش مصنوعی: سربازان را با سرعت به سمت هامون راند و به قدری سفرشان سریع بود که گرد و غبار آنها باعث شد کوه‌ها به چشم نیایند.

هوش مصنوعی: از راه تلاش و کوشش خود، زره‌ای از درون به شما کمک کرده تا با قدرت و شجاعت به مقابله با چالش‌ها بپردازید.

هوش مصنوعی: ابر سنگینی بر روی درختان نشسته و به خاطر سنگینی‌اش، باعث شده که درختان از نظرها پنهان شوند.

هوش مصنوعی: یک جوان دلیر و شجاع با کلاهی از جنس پولاد و نگینی زیبا بر سر، سوار بر اسب خود به جلو می‌آید.

هوش مصنوعی: در بدن خود، زره‌ای از جنس سلطنت به تن کن که دارای دو شمشیر با ارزش در کنار آن است.

هوش مصنوعی: یکی از آن حمایل‌ها یکی در وسط قرار دارد و بر روی لباسش به تصویر ببر اشاره شده است.

هوش مصنوعی: زمانی فرارسید که به آنجا رسید و به خیمه‌ای نگاه کرد که با زینت‌های طلا تزئین شده بود.

هوش مصنوعی: از اسب پایین آمد و به خاطر کینه‌ای که در دل داشت، نیزه‌اش را به زمین کوبید.

هوش مصنوعی: او سوار بر اسب، خود را به سوی خیمه‌ای که در آن است قرار داد و به جنگ با نیزه آماده شد.

هوش مصنوعی: زره‌اش را به کمر بست و مانند شیری نر وارد خیمه شد.

هوش مصنوعی: مثل شیر و پلنگ، غرش کن و با قدرت خود، شمشیری تابناک را در دستانت بگیر.

هوش مصنوعی: وقتی به چهره بانو زیبا نگاه می‌کنی، گویی هر چیز دیگری را فراموش کرده‌ای و انگار خودت را نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: ماه زیبا و درخشان بر فراز تخت سلطنت نمایان شد و دل بی‌خبر از شادی، در دل آن ترک، به شگفتی و شوق برانگیخته شد.

هوش مصنوعی: شمسیر تیز او از دستش افتاد و به خاطر عشق، با نوشیدن می دچار سرمستی شد.

هوش مصنوعی: گفت: ای دختر زیبای جنگجو، با یک نگاه تو دلم را بردی و مرا از خود بی‌خبر کردی.

هوش مصنوعی: من به خاطر کینه از درگاه پادشاه آمده‌ام، ولی اکنون محبت را بر چهره‌ام دارم.

هوش مصنوعی: تو به شدت عاشق دیدارت شده‌ای و جانم به خاطر ارزش وجودت به شدت مشتاق است.

هوش مصنوعی: من آمده‌ام تا تو را به دستان خودم از گرفتاریت آزاد کنم و مثل یک پادشاه بر تخت بنشانم.

هوش مصنوعی: چشمم اکنون دیدار تو را می‌بیند و به یکباره جانم شده است خریدار محبت و عشق تو.

هوش مصنوعی: بهتر است که من فقط کسی را بخواهم که مثل یک همسر، همدم دل و نیروی زندگیم باشد.

هوش مصنوعی: در چین، من به عنوان فرماندهی دارم که همه چینی‌ها در برابر تخت من، راهی را طی می‌کنند.

هوش مصنوعی: با قدرت هنر، مانند اژدها بر دوش من و نهنگی بزرگ در دست من که ضعیف و دونقدر است.

هوش مصنوعی: اگر به کوه سخت و استواری ضربه بزنم، با قدرت خود می‌توانم آن را از جایش حرکت دهم.

هوش مصنوعی: اکنون ای معشوق، بوی خوشی که داری را بر من نپاش، چون این کار دل و دنیای مرا به هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که در دنیا معروف و شناخته شده باشی، نمی‌توانی به مقام واقعی و ارزش انسانی دست یابی.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم که آیا ترسم از رستم است به خاطر این که قدرت او باعث می‌شود قدرت من کمتر به نظر برسد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم در جنگی مانند رستم، با زخم‌ها و آسیب‌هایی که به من وارد شده، از بلندی به پایین بیفتم.

هوش مصنوعی: به نام تمرتاش چینی، لقبی که نشان‌دهنده‌ی برتری و عظمت است، از خاندان افراسیاب می‌آیم.

هوش مصنوعی: به من تسلیم شو، زیرا من هم به خاطر تو و سر بلندی‌ات تحت خدمت تو هستم.

هوش مصنوعی: اگر من هم بخواهم به کاری بپردازم، امیدوارم که تو ناراحت نشوی ای عشق من.

هوش مصنوعی: بانویی که به او سخنانی گفته شده، به شدت ناراحت و خشمگین شد و به همان سرعتی که آذرگشسب به حرکت درمی‌آید، از جا بلند شد.

هوش مصنوعی: زمانی که آن بانوی زیبا به ترک نزدیک شد، دنیا به نظر تیره و تار آمد.

هوش مصنوعی: در زیر سپر، جانش پنهان شده و تیغ تیز از آسمان به سمت او آمده است.

هوش مصنوعی: همه وجودش را از درد و غم مجروح کرد و خون را به سرش جاری ساخت.

هوش مصنوعی: زمانی که ناگهان رعد و برقی از درون ابرها بیرون می‌آید، نشانه‌ای از خون و آسیب در آن دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دو نیمه بدنش بر زمین افتاده و به خاطر خونریزی، حالتی به مانند آب در چشمه پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: تمام مناطق این عرصه پر از موج‌های خون است و درد و رنج در هر گوشه‌ای دیده می‌شود، انگار همه چیز در میان این خروش خونین فرو افتاده است.