هوش مصنوعی: اگر دوست داشتن کسی در ذهن شماست، جای آن اینجا با شراب و لیوان آماده‌تر است.

هوش مصنوعی: پیران قبول کردند که آن رزمجو از دلاوران به جمع کسانی که نام آوری دارند، آمد.

هوش مصنوعی: دوران توران به طور کامل گفتگو کردند و آنجا ماندند، زیرا از آن در به شدت متعجب شدند.

هوش مصنوعی: هفتاد نفر از تورانیان به دور فرامرز جمع شده و به سوی آن خیمه حرکت کردند.

هوش مصنوعی: افراد خوشحال و خوش‌احوال در خیمه‌ای نشسته‌اند و از سرنوشت و آینده‌شان خوشبین هستند.

هوش مصنوعی: فرامرز و بانو بر تختی بلند نشسته‌اند و دل‌هایشان پر از شادی و ارزش است.

هوش مصنوعی: آن دو آزاده مانند ماه و خورشید بر تختی زیبا و درخشان نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: آهو با ناراحتی کنار آتش نشسته بود و در حالی که بوی کباب می‌آمد، با هم نوشیدنی و کباب را تقسیم کردند و لذت بردند.

هوش مصنوعی: از این خوراکی‌ها که در حال حاضر هستند، بیاور و سفره را زود بچین.

هوش مصنوعی: آنها مهمانی شایسته‌ای ترتیب دادند که در آن غذاهای خوبی مانند نان، مرغ و بره سرو شد.

هوش مصنوعی: برنج خوشبو و خوش‌عطر در ظرف‌های قند قرار دارد، اما علت زیبایی و خوشمزگی آن بیشتر از توضیحاتی است که بتوان به راحتی گفت.

هوش مصنوعی: وقتی که از غذاهای زیادی تناول شود، دیگر سفره‌ها به گونه‌ای متفاوت گسترده می‌شوند.

هوش مصنوعی: شراب و جویبار و جشن را به زیبایی آراسته‌اند و به هر نوع سرگرمی که بخواهند، فراهم کرده‌اند.

هوش مصنوعی: دختران زیبا مانند پیاله‌ای در دست دارند و همچون چشمان خود از شراب خالص مست و مستانه‌اند.

هوش مصنوعی: ساقی با می رنگ لاله را به نمایش گذاشته است، و صدای نی در حال ناله کردن و چنگ هم در حال تاسف و غمگینی است.

هوش مصنوعی: دود کباب فضا را پر کرده و بر روی در و بام نشسته است و صدای سازهایی مانند عود و رباب به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: دو فرد آزاده در مهمانی نشسته‌اند و نوشیدنی می‌نوشند، اما هنوز زره به تن دارند و آماده جنگ هستند.

هوش مصنوعی: بدن هر دو نفر در زره سنگین است و پیران در مورد آن سروران چنین گفتند.

هوش مصنوعی: امروز وقتی که جام در دست دارم و در میهمانی هستم، هیچ چیزی لذیذتر از آرامش و خوشی را نمی‌توان به تن آورد.

هوش مصنوعی: اگر شما با نوشیدنی رنگ صورت خود را زیباتر کنید، لباس جنگ را از تن درآورید.

هوش مصنوعی: فرامرز گفت که آیا درست است که از دل ابر بیرون بیاید مثل آفتاب؟

هوش مصنوعی: زود بانو زره را کنار زد، همان‌طور که خورشید خانه را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: حال و هوای مجالس با دیدن او روشن و شاداب شد و هر کسی به نوعی مجذوب و جذب او گردید.

هوش مصنوعی: وقتی که آن بانو زره را از تن بیرون آورد، شاه ختن در غم و اندوه فرو ماند.

هوش مصنوعی: وقتی که شیدا به چهره او نگاه کرد، دلش مانند کبوتر از بدنش پر کشید و به تپش افتاد.

هوش مصنوعی: دختر یا زنی را دیدم که قدش مانند درخت سرو بلند و خوش‌اندام بود و چهره‌اش مانند لبی شیرین و خوشمزه به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: عقل و خرد با همه کوچکی‌اش می‌داند که نمی‌تواند چیزی از دهانش برآورد.

هوش مصنوعی: ابروهای او را مانند نقش و نگار خیال، بر چهره‌ای شبیه به ماه روشن و هلالی کشیده‌ام.

هوش مصنوعی: ابروی او در ذهن من به گونه‌ای تصور می‌شود که در اندیشه‌ام دچار انحراف شده‌ام.