هوش مصنوعی: در نامه‌ای که در دل دارم، تمام خاطرات جنگ و درگیری‌ها در روز نبرد را به یاد می‌آورم.

هوش مصنوعی: نخستین کسی که دستش را بر روی کاغذ گذاشت، با عطر خوش این کار را انجام داد و حالتی شاداب و سرمست پیدا کرد.

هوش مصنوعی: او را ستایش می‌کند، خدایی که پاک و فراتر از همه چیز است، خدای کیوان و خورشید و زمین.

هوش مصنوعی: خداوندی که جان و روح را خلق کرده، تنها با یک مشت خاک می‌تواند قدرت و توان را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: سلام و درود بر شاه ایران از سوی او، امیدوارم هیچ آسیب یا کمبودی به بنیاد و اصول این کشور نرسد.

هوش مصنوعی: به قنوج رسیدم، ای پادشاه بزرگ و مشهور هندی.

هوش مصنوعی: مردی به نام بداندیش وجود داشت که دارای تفکر ناهنجار و سرسخت بود و همچنان در کارهایش ناتمام مانده بود.

هوش مصنوعی: او در جایی قرار دارد که آرزوی انسان‌های بی‌خود و نادان و احمق به سراغش می‌آید.

هوش مصنوعی: من به سرنوشت و شانس پادشاه ایران پرداختم و ریشه آن را از خاک جستجو کردم.

هوش مصنوعی: من آن شاهزاده معروف را بر تخت خود نشاندیم که به خاطر پیروزی‌ها و دارای شهریاری بزرگ است.

هوش مصنوعی: اکنون من بنده تو هستم، ای پادشاه دنیا، چه دستوری می‌دهی که به طور واضح و در خفا اجرا کنم؟

هوش مصنوعی: پیام‌رسان به‌سرعت حرکت کرد و به‌طوری که در راه بود، به تخت شاه رسید.

هوش مصنوعی: یکی از افراد به نزد شاه جهان رفت و خبر از آمدن فرستاده‌ای که پیام‌آور پهلوان بود، آورد.

هوش مصنوعی: پادشاه ایران او را نزد خود فراخواند و در کنار throne خود نشاند.

هوش مصنوعی: شخصی نامه‌ای را نزد شاه زمین گذاشت و آن را خواند و بسیار ستایش کرد.

هوش مصنوعی: از او، که پادشاه معروفی است، درباره‌ی وضعیت فرامرز و جنگ‌ها سوال کردند.

هوش مصنوعی: فرستاده به پادشاه گفت که خوب و بد، هر دو را به وضوح و در خفا بیان کرد.

هوش مصنوعی: او تمام آنچه را که به همراه داشت، با احترام و ادب به خزانه‌دار پادشاه خردمند سپرد.

هوش مصنوعی: پادشاه آن شیر دل را که قهرمان این سرزمین بود، پسندید و مورد تمجید قرار داد.

هوش مصنوعی: فرستاده را هدیه و اسب دادند و او را با دعا و تمجید روانه کردند.