هر دوان‌: هر دو‌، دو‌تایی‌.

هوش مصنوعی: تهمتن را در درگاه دیدند و به احترام پدرش، بر زمین بوسه زدند.

هوش مصنوعی: آن‌ها را در آغوش گرفتند و از حالشان پرسیدند که امروز به نظر می‌رسد دلگیر هستند؟

هوش مصنوعی: چرا بر روی شما گرد و غبار نشسته؟ و چرا موهایتان درهم و پریشان شده است؟

هوش مصنوعی: گل‌های سرخ شما بسیار پژمرده و بی‌حالت شده‌اند، مگر اینکه دلی را درگیر کرده باشید و باعث ناراحتی کسی شده باشید؟

هوش مصنوعی: زن با شتاب جواب داد که تو به خواسته دلت برسی.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی تو، از هیچ کس نگران نیستیم و برای دشمنان، جگرمان را پاره می‌کنیم.

هوش مصنوعی: اما امروز ما را سرنوشت بدی به دست یک جوانمرد شجاع و بلندمرتبه نبرد.

هوش مصنوعی: تو گفتی مگر اژدها در جنگ کاری بد انجام می‌دهد، در حالی که از جنگ، نهنگ زخم دیده است.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که اگر کسی نتواند از قدرت و توانایی خود به درستی استفاده کند، مانند یک شیر نترس و وحشی نمی‌تواند در برابر مشکلات و چالش‌ها مقاومت کند. همچنین، اگر به کسی قدرت و موقعیتی داده شود، باید از آن به درستی بهره‌برداری کند، در غیر این صورت، آن قدرت بی‌معنی خواهد بود. به عبارت دیگر، تنها داشتن قدرت و توانایی کافی نیست؛ بلکه نیاز به بهره‌وری و کاردانی نیز هست.

هوش مصنوعی: اگر نبود که امروز برای مبارزه آماده شده‌ایم، حتی صد پهلوان نیرومند نیز نمی‌توانستند با ما مقابله کنند.

بکوشیم‌: بجنگیم

هوش مصنوعی: او گفت: برادر، هنگام یاری کردن تو فرامی‌رسد که فردا به یاری‌ام بیایی.

هوش مصنوعی: اگر یاری بر ما بیفتد و در کنار ما باشد، برای کسانی که به ما بدی کرده‌اند، غمی نخواهیم داشت.

هوش مصنوعی: بیایید آن‌ها را در حالتی نزار و در عذاب بکشیم و به دام بیندازیم.

هوش مصنوعی: تهمتن به او گفت: فردا در وقت معین خواهم آمد، مانند شیر در آن مکان حضور خواهم داشت.

هوش مصنوعی: به شما بگویم که در این دنیا هیچ یاری مثل من برایتان وجود ندارد؛ پس از خداوند بخواهید که از دشمنانتان حفظتان کند.

هوش مصنوعی: زن دعا کرد و امیدوار بود که آن پهلوان با روحی بیدار و روشن روان به سوی هدفش برود.

هوش مصنوعی: رستم به زال زر گفت: همه‌ی این ماجراها را از ابتدا تا انتها برایت بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: از نبرد و جنگ و زورآزمایی سران و همچنین از توافقات فردا با دیگران، سخن می‌گوییم.

هوش مصنوعی: چهره زال شبیه گل شکفت و زیبا شد. به او نزدیک می‌شوم و می‌گویم که این زیبایی مرا متعجب کرده است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم ببینم که آیا فرزندم دارای شجاعت و دلیری است یا نه، و از این رو تمایل دارم که از پیوند و ارتباط خود با او بهره‌برداری کنم.

هوش مصنوعی: بعد از آن، به آرامگاهی رفتند و بر چشمانشان خواب راهی را بستند.

هوش مصنوعی: وقتی شب به خاک چنگ می‌زند، سفیده (نور صبح) گریبان شب را پاره می‌کند.

هوش مصنوعی: رستم از جای خود حرکت کرد و با شادی و روشنایی روان، همراه با دیگران به سوی هدفش رفت.

هوش مصنوعی: دو آزاده با هم رفتند، به‌گونه‌ای که احساس و آرزوی دلشان را برای یکدیگر به خوبی درک کردند.

هوش مصنوعی: هر دو شکارچی به سرعت شکار خود را پایین انداختند و با هم بر آتش شروع به کباب کردن کردند.

هوش مصنوعی: گروهی زیر سایه‌ی درختان سرو و بید نشسته‌اند و با هم کباب و شراب می‌خورند.

هوش مصنوعی: گاهی با کباب خوش می‌گذرانند و گاهی با شراب. وقتی که از شراب مست می‌شوند، به خواب می‌روند.

هوش مصنوعی: گفتند که مردی دلاور به نام رستم به میدان نبرد آمد و آماده مبارزه با ماست.

هوش مصنوعی: اگر ما مانند گرگ‌ها باشیم، او مثل یک میش است. بهتر این است که او دیگر به سمت ما نیاید.

هوش مصنوعی: وقتی رستم از آن گرد غبار برخاست، دو مرد آزاد و شجاع به وضوح نمایان شدند.

هوش مصنوعی: آنها از آنجا فرار کردند و مانند پلنگ، با اطمینان و قدرت در جایگاه بالایی نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: آنها از آنجا فرار کردند مانند پلنگ و در صدر زین تیر ایستادند.

هوش مصنوعی: رستم با قدرت و خشم به میدان آمد، مانند آذرگشسب، و آماده شد تا با بانو گشسب مبارزه کند.

هوش مصنوعی: زواره با شجاعت و قدرت به نبرد با فرامرز، همانند شیر، رفت و مانند یک ببر دلیر، سرشار از عزم و دلیری بود.

هوش مصنوعی: در اینجا تهمتن (رستم) کمربند زنی را به دست می‌گیرد، به طوری که زن از این کار او شگفت‌زده می‌شود.

هوش مصنوعی: همان زن به خاطر کینه‌ای که داشت، کمر خود را محکم کرد و به سختی بر یکدیگر فشار آوردند.

هوش مصنوعی: وقتی که آتش شعله‌ور شد، چهره‌اش زرد و رنگ‌باخته گشت و همچون سنبل، موهایش پریشان و آشفته شد.

هوش مصنوعی: یک فرد قوی از زابل، تلاش کرد و یک یل بزرگ را با قدرت خود در آغوش گرفت.

هوش مصنوعی: زمانی که پای رستم از اسب جدا شد، در دلش احساس نگرانی و دشواری کرد.

هوش مصنوعی: مرد با شتاب و قدرت بر زین سوار شد و دستش را در دست مرد دیگری گرفت تا به همراه هم پیش بروند.

هوش مصنوعی: رستم از خوشحالی به خاطر دخترش بسیار شاد شد و در دل فکر کرد که چنین چیزی را به یاد داشته باشد.

هوش مصنوعی: رستم تصمیم گرفت که در میدان جنگ آماده شود و به مبارزه بپردازد، در حالی که کمربند زیبای آن دختر را به腰 بسته بود.

هوش مصنوعی: از شدت ترس و فشار، به جایی پنهان شد و کنترلش را از دست داد و به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: او قدرتی داشت که نتوانستند او را به عقب برگردانند و بازوی قوی او را محکم نگه داشتند.

هوش مصنوعی: فرامرز وقتی که خواهرش را در بند و اسیر دید، احساس کرد که جهانش بسیار تاریک و غم‌انگیز شده است.

هوش مصنوعی: به جلو آمد و از دور زین را گرفت و او را به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: تهمتن به کمک او شتافت و او را بلند کرد تا به راهی برود که در آن جنگی در پیش بود.

هوش مصنوعی: هر دو کمند را بر گردن او انداختند و بر یال اسب خود کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که زوال و شکست فرامرز ناگهانی اتفاق افتاد و هیچ مرد جنگی به تله نیفتاد. در واقع، اشاره به این دارد که در شرایط سخت و دشوار، انتظارات تغییر می‌کند و علت‌های خاصی موجب ناکامی یا پیروزی می‌شود.

هوش مصنوعی: هر دو دستان خود را به دور یکدیگر حلقه کردند و سرپنجه‌ها را بر یکدیگر گذاشتند.

هوش مصنوعی: از دشت غباری بلند شد و صدای بلندی شبیه به رعد و برق بهاری برخاست.

هوش مصنوعی: سواری ناگهان ظاهر شد که تیرکش او به آسمان برخورد کرد.

هوش مصنوعی: یک اسب اصیل و ناب که از کوه‌ها بالا می‌رود و سبکتر از وزش نسیم است.

هوش مصنوعی: در درخت بزرگی، به سرعت ناپدید شدی، طوری که گویی خود را از دیدگان پنهان کردی و به نظر می‌رسد که پرنده‌ای پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: حمایل (النگو یا زینت) یکی از تیغ‌های طلایی است که درخشش آن پیامی به خورشید می‌دهد.

هوش مصنوعی: لباس تو مانند زره‌ای است که بر تن کرده‌ای، و به نظر می‌رسد از جنس فولاد ساخته شده است.

هوش مصنوعی: یک جسم سنگین و بلند در مقابل تو ایستاده است، که تو می‌گویی آن کوهی از آهن است.

هوش مصنوعی: سپس او با صدای بلند گفت که خوشبخت آن کسی است که با لطف و سرنوشت خوب زندگی کند.

هوش مصنوعی: اگر کلاه غرور را از سر برداری، خواهی دید که به وجود واقعی‌ات، دورتر از نیزه و مبارزه هستی.

هوش مصنوعی: بوسه سمند مرا از آسیب‌ها دور نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: مرد شجاع وقتی کوه را در حال حرکت دید، فهمید که پهلوان به او نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: پسر به نزد پدرش آمد و به او بوسه زد و سرش را به احترام در برابر او خم کرد.

هوش مصنوعی: در زواره، با دل خوش، پای پهلوان را بوسید.

هوش مصنوعی: فرامرز در آن کار به شدت مشغول و متحیر بود، و دو چشمش به سمت آن راهی که به مروارید می‌رسید، دوخته شده بود.

هوش مصنوعی: نجیب و دلیر سوار به میدان جنگ بازگشت و آماده نبرد شد.

هوش مصنوعی: من از نام و نشانی که به من تعلق دارد، برخوردار نیستم و هیچ تمایلی به جنگ با پلنگان ندارم.

هوش مصنوعی: فرامرز به این صورت پاسخ داد: ای کسی که نامت در حماسه‌ها و نبردها مشهور است، تو به خوبی می‌دانی که...

هوش مصنوعی: من فرامرز پور تهمتن هستم، مانند کوهی استوار و محکم که زیر زره‌ای سنگین قرار دارد.

هوش مصنوعی: زال، فرزند سام نریمان بود و او از نسل افرادی بزرگ و با شخصیت برخوردار به شمار می‌رفت.

هوش مصنوعی: تو خود بگو که شاهان چگونه بندگی می‌کنند و رئیسان چطور در زمینه رسوایی رفتار می‌کنند.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم از کسی آسیب ببینم، پس بگذارید باد را در قفس نگه دارم تا به هیچ‌کس آسیبی نرسد.

هوش مصنوعی: انسانی که با خشم و کینه رفتار کند، مانند نراژی (موجودی افسانه‌ای) می‌ماند و در نبرد، به اندازه یک گرگ حساب نمی‌شود. تنها مردان بزرگ در میدان جنگ اهمیت دارند.

هوش مصنوعی: او این را گفت و با رستم، جنگجوی تند و تیز، مانند شیر بزرگ و نیرومند به میدان نبرد آمد.

هوش مصنوعی: بار دیگر، مشغول جنگی شدند که در آن انتقام و خشم با هم در هم آمیخته بودند.

هوش مصنوعی: به خاطر قدرت آن دو، نیروی بسیار قوی‌تری در زیر پای هر دو اسب وجود دارد که نمی‌تواند از عهده‌اش برآید.

هوش مصنوعی: آن دو نفر از اسب پیاده شدند و در میدان جنگ زمانی به هم رسیدند که بر ماه ناظر بودند.

کوشان‌: جنگنده و در جنگ‌.

هوش مصنوعی: به این شکل که وقتی تابش خورشید سایه‌اش را گسترش داد، هر دو طرف به جنگ و جدال پرداختند.

هوش مصنوعی: رستم به درگاه پروردگار شکایت کرد و از او خواست که پیروزی بدهد و او را حفظ کند.

هوش مصنوعی: ای داور بزرگ که ماه و ستاره پروین و نور خورشید را می‌نگری، تو نماینده‌ای از دانش، عظمت و قدرت هستی.

هوش مصنوعی: قدرت و نیروی من از حمایت و یاوری تو نشأت می‌گیرد، و جهان به واسطهٔ کار و تلاش تو روشن و پرنور است.

هوش مصنوعی: از تو هم نیکی و قدرت و زیبایی است، پس ایستاده از من شرمسار نباش، پیش پسرم.

هوش مصنوعی: او این را گفت و به سرعت از روی زمین بلند شد و زره‌اش را در حالی که آسیب دیده بود، بر زمین گذاشت.

هوش مصنوعی: او کمر خود را به احساس دیگری محکم بسته است و از آن درد و رنجی که در اثر این وابستگی به او به وجود آمده، رنج می‌برد.