هوش مصنوعی: فرامرز شیرافکن، پهلوانی دلیر و نیرومند، به هر طرف با قدرت و شجاعت پیش می‌تازد، مانند شیری که به شدت در حال شکار و مبارزه است.

هوش مصنوعی: از شدت ضربه‌ای که ز تُفنگ خورده، مانند آب جو، خونش جاری شده و به زمین ریخته است.

هوش مصنوعی: پرچم شاه هندی را دید که از آن طرف بر سینه گردان شده، نمایان گشته است.

هوش مصنوعی: از جای خود به سرعت خارج شد، مانند کوه، و به سوی فرمانده و پادشاه هند حرکت کرد.

هوش مصنوعی: به محل زنده‌ای رسیدند که مدیری قدرتمند و بزرگ از آنجا حکمرانی می‌کرد و این مکان از نظر قدرت و عظمت به هندوان شباهت داشت.

هوش مصنوعی: وقتی گرز شیر، جنگ‌جو را نزدیک کرد، او را در زین یل معروف فرو برد.

هوش مصنوعی: به زودی زین کمند را که به دور او بسته بود رها کرد، زمانی که به نزدیک فرد جادویی رسید.

هوش مصنوعی: آن کس که به زیبایی چشمانش توجه کرد، مانند آن است که توری بر گردن شاه هند انداخته و او را در دام انداخته است.

هوش مصنوعی: از بلندی به زمین افتاد و مانند گوی پر از خاک شد و گرد و غبار بر رویش نشسته.

هوش مصنوعی: یک شیر نر از بالای کوه پایین آمد و مانند اژدهای شجاع، صدا کرد و غرش کرد.

هوش مصنوعی: او با دو بازویش او را به کمر بسته است، این چیزی است که نشان می‌دهد سرنوشت یا تقدیر چگونه است.

هوش مصنوعی: اگر کسی را سال‌ها بزرگ کنی و تربیت نمایی، هیچ چیزی جز خوبی و پاکی در او نخواهی دید.

هوش مصنوعی: وقتی که یک مرد برای مدتی در امان باشد، پس از آن دیگر نمی‌تواند به آسایش و امنیت فکر کند.

هوش مصنوعی: از تخت خود پایین می‌آید و بر خاک می‌نشیند؛ نه از این کار ترسی دارد و نه نگران است.

هوش مصنوعی: پادشاهی با شکوه و خوشبخت، در شامگاه با تاج، جام و تخت نشسته است.

هوش مصنوعی: چند روزی اسیر دام شده و به ذلت، سر و موهایش زیر بند گرفتار هستند.

هوش مصنوعی: من از آنچه آسمان بر سر دارد بی‌خبرم؛ اما مطمئنم که هیچ‌کس نمی‌تواند در زندگی‌اش از امنیت و آرامش برخوردار باشد.

هوش مصنوعی: ای برادر، به عشق او دل نبند؛ حتی اگر او به تو وعده‌های بسیاری بدهد، چون امیدی نیست که به آن دلخوش باشی.

هوش مصنوعی: اگرچه به ظاهر ممکن است کسی خوش‌رفتار و مهربان به نظر برسد، اما در نهایت نمی‌توان به او اعتماد کرد و وفای واقعی را از او انتظار نداشت.

هوش مصنوعی: فرامرز وقتی که دست خسرو را گرفت و محکم کرد، او را به گردان سپرد و خودش بر روی آن نشست.

هوش مصنوعی: کسی به حمله کردن به سمت چپ و راست پرداخت و همچنین مانند هندیان با دقت و استحکام عمل کرد.

هوش مصنوعی: به مانند باد، ریشه و پایه آن‌ها را از زمین بیرون کشید و چه کشته‌ها و چه افرادی که آسیب دیده بودند، همه را به اطراف پراکنده کرد.

هوش مصنوعی: در این بیت به آن اشاره شده که در میدان نبرد، وقتی نیزه‌ای بر زمین می‌افتد، گویا آن نقطه‌ی زمین به یاقوت تبدیل می‌شود و جان‌های مردمی که در آنجا هستند، به نوعی قوت و نیرو می‌گیرند. این تصویر به نوعی نشان‌دهنده‌ی اهمیت و تأثیر سرنوشت‌ساز لحظات دشوار و قدرت شجاعت است.

هوش مصنوعی: افراد مشهور هندوستان، همگی مانند سندی‌ها و حتی جادوگران هستند.

هوش مصنوعی: دیگر هیچ اثری از آن شخص مشهور باقی نمانده است، نه به خاطر اینکه کشته شده و نه به دلیل اینکه دیگران او را از یاد برده‌اند.

هوش مصنوعی: یکی از آن‌ها به خاطر ترس از فرامرز، فرار کرد و دیگران جان خود را از دست دادند.

هوش مصنوعی: یک صدای پر سر و صدا از زائران به گوش رسید و فرامرز نام مردان معروف را شنید.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که ابرهای تیره جمع شدند، به نظر می‌رسید که زمین با کوه‌ها یکدست و هم‌راستا شده است.

هوش مصنوعی: پرچم تهمتن (رستم) از مسیر خود به سوی زابل، جایی که سربازان و نامداران آنجا هستند، آمد.

هوش مصنوعی: فرامرز که یک پهلوان بزرگ بود، وقتی به میدان جنگ رسید و چهره رستم را دید، متوجه شد که او نیز مانند خود او از بزرگترین قهرمانان است.

هوش مصنوعی: از اسب پیاده شد و بر زمین بوسه زد و به دروازه سلام و تحسین گفت.

هوش مصنوعی: وقتی رستم فرامرز، قهرمان زنده‌ای را دید، انگار که آسمان یک بنده را نزد خود مشاهده کرده باشد.

هوش مصنوعی: فرامرز، چهره‌ی شیر را بوسید و به او گفت: «ای پسر سام دلیر،»

هوش مصنوعی: شکرگزار کسی هستم که روزها را به یاد می‌آورد، چون تو را در میدان جنگ زنده و پابرجا دیدم.

هوش مصنوعی: دل من از خوشحالی پر شده از تو، ای بزرگ‌مرد، که هم قهرمان هستی و هم اصالت و نژاد خوبی در تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: فرامرز پاهای پدرش را بوسید و با دیدن او، دلش شاد و خندان شد.

هوش مصنوعی: شاعر به زیبایی و شکوه زنان هندی اشاره می‌کند که در زمانی مشخص حتی با وجود زینت‌ها و لباس‌های سنگین، در حقیقت، زیبایی و جذابیت طبیعی خود را به نمایش می‌گذارند. این بیان نشان می‌دهد که زیبایی واقعی در سادگی و طبیعت نهفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که به رستم نزدیک شد، زمین را بوسید و برای او نماز خواند.

هوش مصنوعی: رستم به او گفت: ای معروف و شناخته‌شده، تو سخنان پادشاه را نشنیده‌ای؟

هوش مصنوعی: هر کسی که دنبال نام و شهرت باشد و ننگ و عیب اولیه را با خون خود شسته باشد، باید با تمام قدرت و تلاش خود به دنبال این هدف برود.

هوش مصنوعی: حسرت می‌خورم که کشور و مکان تو را به باد فنا می‌دهم.

هوش مصنوعی: در زمانی که من قدرت و توانایی داشتم، آن مرد روشن‌فکر و عقل‌گرا از دوستان و یاوران من بود.

هوش مصنوعی: اما به خاطر تو به دربار برخاستم تا بدانی که کلاه (پیشرفته و مقام) چقدر ارزش دارد.

هوش مصنوعی: پس از آن، فرمانده‌ای با روانی شاداب به اطراف خود نگاه کرد و دشت را از یک سوی تا سوی دیگر بررسی کرد.

هوش مصنوعی: تمام دشت‌های هند پر از طلا و جواهر است و در هر گوشه‌ای از آن، زر و زیور به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: همه‌ی نشانه‌ها و وسایل قدرت و سلطنت، از تاج و تخت گرفته تا سلاح‌ها و زره، نشان‌دهنده‌ی مقام و اقتدار انسانی هستند.

هوش مصنوعی: رستم دستور داد که همه به نزد او بیایند و هر کدام از آن‌ها را به او بسپارند.

هوش مصنوعی: آنها همچون کوه، بلند و استوار ایستادند و با دیدن این عظمت و شکوه، دلتنگ و خسته شدند.

هوش مصنوعی: هرمزد، تهمتن برای اینکه نخستین شاه جهان را یاری کند، خود را برای بزرگان و جنگجویان آماده کرد.

هوش مصنوعی: پس از این دستور داد که بندهایی از طلا بسازید که محکم و بزرگ باشند.

هوش مصنوعی: برتری و افتخار شاه و فرمانده را بر سر سالار هند قرار دادند.

هوش مصنوعی: ابرهایی که مانند پیکر بزرگی هستند، بر روی اسب‌های جنگی‌اش از آسمان باریدند و در همان زمان، لشکری را به سوی ایران راندند.