بخش ۳ - توبه و عزم سفر حج
روز پنجشنبه ششم جمادی الآخر سنه سبع و ثلثین و اربعمائه (۴٣٧) نیمه دی ماه پارسیان سال بر چهارصد و چهارده یزدجردی سر و تن بشستم و به مسجد جامع شدم و نماز کردم و یاری خواستم از باری تبارک و تعالی به گزاردن آنچه بر من واجب است و دست باز داشتن از منهیات و ناشایست، چنان که حق سبحانه و تعالی فرموده است.
پس از آنجا به شبورغان رفتم. شب به دیه باریاب بودم و از آنجا به راه سمنگان و طالقان به مروالرود شدم. پس به مرو رفتم و از آن شغل که به عهدهٔ من بود معاف خواستم و گفتم که مرا عزم سفر قبله است.
پس حسابی که بود جواب گفتم و از دنیاوی آنچه بود ترک کردم مگر اندک ضروری.
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
بخش ۳ - توبه و عزم سفر حج به خوانش حمیدرضا محمدی
حاشیه ها
پرسمان همان اندک ناگزیر است که گریبان ما بگرفته !
والله بگفتید درست می فرمایید
زهی زهی
سلام می خواستم بدونم گذاردن صحیحه یا گزاردن.
به نظر خودم گزاردن به معنی ادا کردن و بجا آوردن درست باشد
نه گذاردن. در این قمست از متن( به گذاردن آنچه بر من واجب است)
گرامی دانش آموز
همان گزاردن درست است ، درین مورد
مثل نماز گزاردن
پنجشنبه ششم جمادی الاخر سنه سبع و ثلثین و اربعمایه
December 19 1045
پنجشنبه ششم جمادی الاخر سنه سبع و ثلثین و اربعمایه
به هجری شمسی میشود 28 آذر 424 که با نیمه دیماه سال 410 یزدگردی از نظر ماه 17 روز اختلاف دارد که به دلیل عدم کبیسه گیری در تقویم یزدگردی بوده است
کاش می گفت : .... بدیدار کعبه یا مکه یا بکه و نه قبله . چون قبله جهت یا سوی کعبه در هر مکان است ولی جای کعبه روی کره زمین ثابت می باشد .
بهرام کوشا 1401/8/13