هوش مصنوعی: از خواب غفلت بیدار شو و با چشم حکمت به دنیای پیرامونت نگاه کن.

هوش مصنوعی: ای نادان، خواب و خوراکت مثل کار خر است، پس چرا با خر خواب و خور می‌کنی؟ چه چیزی از این وضعیت به دست آوردی؟

هوش مصنوعی: خداوند به تو عقل و درک داده تا از آن استفاده کنی و زندگی معنا داری داشته باشی، نه اینکه فقط مانند حیوانی زندگی کنی و بی‌هدف به کام جویی و خوش بگذرانی.

هوش مصنوعی: به آرامی بر سر خود کلاهی از اندیشه بگذار و سپس در شب، یک راهی به سمت آسمان را انتخاب کن.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که دریا به آرامی موجی ایجاد کرده و از عمق خود، جواهراتی درخشان و زیبایی را به سطح آب آورده است.

هوش مصنوعی: شب تیره و ستاره‌ها در آن، گویی لشکری از اسکندر در تاریکی قرار دارند.

هوش مصنوعی: پروین مانند هفت خواهر است که همیشه کنار یکدیگر نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: زهره مثل چه شکلی است و چرا به نظر می‌رسد که مانند چهره‌ای نگران است؟ همچنین، مریخ چطور به چشم شیر نر می‌زند؟

هوش مصنوعی: این بیت به تمثیلی از زیبایی و درخشندگی می‌پردازد. شاعر در اینجا می‌خواهد بگوید که شعر به اندازه‌ای زیبا و جذاب است که مانند سیم خالص درخشان می‌شود. همچنین، او به عقیق اشاره می‌کند که سنگی قیمتی و قرمز رنگ است و می‌خواهد به وضوح و زیبایی شعر بپردازد و آن را با زیبایی‌های طبیعت و سنگ‌های گرانبها مقایسه کند. در این متن، تاکید بر جذابیت و زیبایی شعر می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و شگفتی شکفتن گل‌ها اشاره دارد. شاعر از زیبایی شب و رنگ آبی آسمان سخن می‌گوید و می‌پرسد که آیا زیبایی و لطافت طبیعت هر شب به این اندازه زیاد و شگفت‌انگیز است که گل‌ها باز می‌شوند؟ این به نوعی تأملی بر زیبایی‌های طبیعی و تغییرات آن در شب است.

هوش مصنوعی: انگار که در هزاران نقطه آتش به دور خرمنِ گل نیلوفر روشن شده است.

هوش مصنوعی: اگر آتش در این مزرعه وجود دارد، چرا هیچ‌گاه بیشتر نشده و کمتر هم نشده است؟

هوش مصنوعی: بدون وجود روغن، فتیله و هیزم، هرگز نوری و درخششی از آتش به وجود نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر آتش به خاطر خورشید باشد، پس آتشی نخواهد بود که نخواهد خورشید را بپذیرد. به عبارت دیگر، اگر چیزی واقعی و ضروری باشد، نمی‌تواند وجود نداشته باشد و از حقایق دور شود.

هوش مصنوعی: نگاه کن که چگونه آتش با نور و درخشش از بلور بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: خورشید، خالق و آفریدگار آتش است. پسرم، آتش را بشناس و به عمق وجود آن پی ببر.

هوش مصنوعی: اگر در این میان، لشکری وجود دارد که تو آن را می‌بینی، فرمانده و سرپرست این لشکر کیست؟

هوش مصنوعی: سقراط به هفت نفر از بهترین‌ها اشاره کرده است و این نشان‌دهنده‌ی اهمیت برنامه‌ریزی، کار کردن و رهبری است.

هوش مصنوعی: ماه در آسمان به رنگ سبز درآمده و از زمین ملح و سیم می‌روید و به سنگ می‌چسبد.

هوش مصنوعی: مریخ یک نوع فلز بد ذات را به وجود می‌آورد و آفتاب نیز به وجودآورنده طلا است.

هوش مصنوعی: برجیس گفت که مادر ارزیز، همیشه بر مس تأثیر می‌گذارد و زهره مادر است.

هوش مصنوعی: در این بیت به روابط و نسب‌های میان سیارات اشاره شده است. سیماب به عنوان دختر عطارد و کیوان به عنوان مادرش معرفی شده است. همچنین سرب نیز به عنوان دختر کیوان ذکر شده است. این بیان، تنیدگی و وابستگی بین دو سیاره و موجودیت آنها را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: سقراط این هفت مروارید گداخته را به هفت ستاره ربط داد.

هوش مصنوعی: اگر سخن این حکیم راست باشد، برای من همین که با او باشم کافی است. عقل و درک من را همین بس است.

هوش مصنوعی: این افراد همگی به حرفه خود مشغول هستند و در کار خود درون شرایط دشوار قرار دارند.

هوش مصنوعی: سالار کیست که هر یک از این هفت گروه، مسئول انجام کاری هستند؟

هوش مصنوعی: هیچ‌گاه سالار و رئیس کارگران نبوده است، بلکه او خود راهی را برگزیده است و خدمتگزار آنهاست.

هوش مصنوعی: آن کسی که این ستاره‌ها و این آسمان سبز را به وجود آورده است، پادشاه است.

هوش مصنوعی: در آسمان به فرمان او ایستاده است، بدون اینکه نیاز به دار و بند باشد، پایه‌های دریا و زمین.

هوش مصنوعی: او به فرمان الهی به وجود آمد و سرنوشتش با خاک خشک و آب تر رقم خورد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که با وجود قدرت او، این آسیاب تندرو به تنهایی و بدون در برابر چرخش می‌چرخد و کار خود را انجام می‌دهد. به نوعی اشاره دارد به تسلط و قدرتی که باعث می‌شود حتی در شرایط سخت، کار به خوبی پیش برود.

هوش مصنوعی: این زمین خشک و زشت، می‌تواند با استفاده از هزاران زینت و زیبایی، جلوه‌گری کند.

هوش مصنوعی: این چهار خواهر به صحنه آمده‌اند و بدون هیچ تعدادی از بچه‌ها، زندگی را به دنیا می‌آورند و ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: همیشه در زیر این آسمان آبی و باریک، مشغول ستایش و ذکر او هستند.

هوش مصنوعی: اگر به ذکر و تسبیح هفت چرخ گوش نمی‌دهی، بدان که گوشت باطن به کوری گراییده است.

هوش مصنوعی: اگر دست خدا را نگرفته‌باشی، باید خیلی افسوس بخوری و به مجازات آن دچار شوی.

هوش مصنوعی: چشمانت باید باز باشد و گوش‌هات تازه شنوا، تا بتوانی عظمت دنیای بزرگ را ببینی.

هوش مصنوعی: هر جا که به خودت در آسایش نباشی، اگر چشم و گوش خود را از آنجا برنگ داری، باری را بر دوش نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: خداوند در آسمان به تو دعوت می‌کند، ولی تو چرا خود را در مشکلات و نگران‌ها غرق می‌کنی؟

هوش مصنوعی: برای رسیدن به درجات عالیه و مقامات نیکو، باید پایبند علم و آگاهی باشیم و از فرمانبرداری و اطاعت به دور نباشیم.

هوش مصنوعی: ای که شجاعتت باعث شده بدنی نیرومند پیدا کنی، اما روح و جانت هنوز ضعیف و لاغر است.

هوش مصنوعی: جهان فریبنده را با دستان و بازوهایش در آغوش گرفته است.

هوش مصنوعی: به زودی فکر کن که با عشق و محبت به کسی نزدیک شده‌ای، آن هم به خاطر یک معشوق خوب.

هوش مصنوعی: آگاه نیستی که یک مار سمی در آغوش داری و به آرامی در کنار توست.

هوش مصنوعی: اگر خودت را از این دنیا کنار بکشی، او (دشمنت) به خاطر کینه‌اش به تو، خنجر خواهد کشید.

هوش مصنوعی: از این بی‌وفا، چه امیدی به وفا داری؟ وقتی که در یک لحظه دلش را به باد می‌دهد و همه چیزش را به خاکستر می‌سپارد؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تو به مانند کسی هستی که در دریای عمیق و وسیع غرق شده است و این دیو جاهل که در اینجا به نادانی و جهل اشاره دارد، در محلی نامناسب و نابجا قرار گرفته است. به عبارتی دیگر، تو بر سختی‌های این وضع فائق آمده‌ای و در عین حال با جهل و نادانی که در اطرافت وجود دارد، مواجه هستی.

هوش مصنوعی: این دنیا به قدری پر از افرادی مانند تو است که در این اقیانوس وسیع و بی‌پایان، هیچ راهی برای عبور و پیدا کردن یک مسیر مناسب وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این دنیا به دلیل ناخوشایند بودنش، بسیار گریه می‌کند و اگر خوشی‌هایی هم باشد، بسیار کم و ناچیز است.

هوش مصنوعی: اگر با طبیعت سازگار باشد، به نظر می‌رسد که او شیر تازه‌ای است که به خوبی پخته و شیرین شده است.

هوش مصنوعی: اما وقتی که تصمیم به بی‌رحمی می‌گیرد، نه خاقان (شاهنشاه) و نه قیصر (امپراطور) نمی‌توانند برای او خطری ایجاد کنند.

هوش مصنوعی: گاه پیش می‌آید که دختر زیبای تو با گوشواره و زیورآلات و تاج بر سر بیاید.

هوش مصنوعی: با زیبایی و ناز خود، چشمانت را بر من انداختی و من را از شرم و حیا گویی در حجابی پنهان کردی.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات همانند فردی خشمگین و مضطرب، به شدت عصبانیت و جنب و جوش ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: ناگهان با شدت و غیرمنتظره، خنجری به سمت سینه‌ات فرود می‌آید و این حرکت با حالتی دیوانه‌وار انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: در نبرد این دوران دیوانه، صبر خود را به عنوان شمشیر استفاده کن و از دین به عنوان پوشش خود بهره ببر.

هوش مصنوعی: از درخت دین، شکوفه‌ای از دانش می‌روید و از دشت علم، گل طاعت و پرستش نمو می‌کند.

هوش مصنوعی: این دنیا مکانی نیست که خردمندان در آن ساکن شوند، بلکه فقط یک گذرگاه است که باید از آن عبور کرد.

هوش مصنوعی: شاخی که باری ندارد، برای ما چه فایده‌ای دارد، نه به نفع ماست و نه به ضرر ما.

هوش مصنوعی: دنیا خطر خاصی ندارد، فقط کافی است به خداوند دادگر پناه ببریم، حتی اگر هیچ‌کس دیگر مددکار ما نباشد.

هوش مصنوعی: اگر به او نزدیک می‌شوی و می‌دانی که خطرش هست، یک لیوان آب هم نمی‌توانی بنوشی که نشان دهی در چگونه شرایطی قرار داری.

هوش مصنوعی: عالم به نوعی شبیه به لحظه‌های جذابی است که تو در آن حضور داری، از اینجا هر چه زودتر آماده شو تا به سمت سرنوشت و روز جزا بروی.

هوش مصنوعی: این دنیا مانند دفتری است که در آن نوشته‌های خداوند را می‌بینی و نشانه‌های او در آن مشهود است.

هوش مصنوعی: بهت این را انکار نکن که نشانه‌های دلیل و برهان را ببینی، زیرا اگر واقعاً حق نبود، منکر آن نمی‌شدی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از راه خدا آگاه شوی، باید به زودی یادگیری را آغاز کنی، به ویژه اگر به خانه پیامبر بروی.

هوش مصنوعی: اگر به خانه‌اش بروی، بر خاک تو شمشاد و لاله خواهد رویید و سوسن نیز.

هوش مصنوعی: خداوند رحمت و هدایت خود را در این خانه به کسی عطا می‌کند که تحت رهبری حضرت علی (ع) باشد.

هوش مصنوعی: حیدر، که از او فخر و عظمتش به سرزمین چین از قیروان رسیده است.

هوش مصنوعی: شیران از ترس خنجر او در حیرت هستند و دریا هم به خاطر او به حالت تزلزل درآمده است.

هوش مصنوعی: گفته‌اش مانند جایی است که نور دل در آن می‌تابد، و شمشیرش جایی است که شور و هیجان در آن شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: خداوند به محمد عطا کرد و نامش را علی گذاشت و لقبش را کوثر قرار داد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی او را ببینی و از زیبایی و جمالش لذت ببری، باید به آن مناظر دل‌انگیز و شگفت‌انگیز توجه کنی.

هوش مصنوعی: سریع به سوی حضرت مستنصر برو و از فخر و خودپسندی پرهیز کن.

هوش مصنوعی: در آن مکان، ایمان و زندگی دنیوی به راستایی مشخص می‌شوند و همان‌جا هم جایی است که بزرگی و کامیابی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: خورشید در برابر چهره‌ی او به شدت محو و کم‌فروغ می‌شود و آسمان به خاطر احترام او به زمین می‌آید.

هوش مصنوعی: تو که با سخن و شمشیر قدرت و زیبایی معرکه‌ها و منبر را به دست گرفته‌ای، حقیقتاً زیبا و جذابی.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه تو را ببینم و با زیبایی‌ات آشنا شوم، دنیا برایم ناشناخته و بی‌سماجت بود.

هوش مصنوعی: نام تو به علم و دانش شناخته شده است، زیرا دین مانند چوب خوشبویی است که در دل تو به روشنی و گرما می‌سوزد.

هوش مصنوعی: ای جانشین خدا در زمین خراسان، ای زه! مدح و ستایش پیامبر و خاندان او به این شکل گسترده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که در کلامت تبحر داری، در چشمان مخالفان دین، مانند چاقوی تیز و برنده‌ای هستی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی زیبایی و لطافت را به چشم بیاوری، باید بدان که این زیبایی در درون خود توست، مگر اینکه غفلت و بی‌خبری تو را از آن دور کند.

هوش مصنوعی: شعرهای مربوط به زهد و پرهیزگاری را فراموش کرده‌ای و در این دنیا تنها به شمارش کارهای نیک و طاعات خود بپرداز.