"اگر بار خرد داری، وگر نی
سپیداری سپیداری سپیدار"
آیا این ابیات دیدگاهی افراطی نسبت به خرد ورزی در اشعار فارسی است؟ و یا اینکه نیاز به خرد حکمی است قطعی؟

این قصیده به دلیل ارایه هایی که در آن به کار رفته از یکی از قصیده های بسیار زیبای فارسی به شمار می رود. بیتی که می گوید: «چو کفتاری که بندندش بعمدا همی گویند کاینجا نیست کفتار » اشاره به این رسم دارد که در قدیم برای گرفتن کفتار به نزدیک لانه ی او می رفتند و مرتب این جمله که : ( اینجا کفتار نیست) را تکرار می کردند و معتقد بودند کفتار سخن آنان را می شنود و فریب می خورد و از لانه اش بیرون نیامده و فرار نمی کند ، بعد لانه را محاصره می کردند و ان را می گرفتند

در بیت
چه تازی خر به پیش تازی اسپان؟
گرفتاری به جهل اندر گرفتار ،
بین دو واژه ی تازی و تازی جناس تام بسیار زیبایی برقرار است ، تازی اول به معنی تاختن و تازی دوم نوعی اسب یاهمان اسب تازی
است