قصیدهٔ شمارهٔ ۴۷
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
حاشیه ها
سلام و جایی خواندم که این قصیده از انوری میباشد.
جایی خوانده ام ، در دبستان شاید؟؟ که مصرع دوم واپسین بیت بدین گونه است:
آنگه شود پدید، که نامرد ومرد کیست. والله اعلم
مصرع دوم بیت اول چنین است:
برجست و بر دوید بر او بر، به روز به
همچنین این قطعه توسط انوری ابیوردی سروده شده
منبع: کتاب فارسی عمومی (درسنامه دانشگاهی) نوشته محمود فتوحی و حبیب الله عباسی چاپ 69 صفحه 113
ضمن تائید فرمایش آقای دکتر ترابی در واپسین مصراع تصور میکنم منظور ناصر خسرو از مصراع دوم بیت اول ((بر دوید)) - ((بردمید)) باشد به معنای ((بر بوته ی کدو میوه ی کدو بر دمید)) درست است...در صورت تائید با در نظر گرفتن اصل لطفا تصحیح فرمائید...!
انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۰۲ - مناظرهٔ بوتهٔ کدو با درخت چنار/
قطعۀ مرحوم انوری.
سلام این شعر قطعه هست نه قصیده و شاعر آن انوری می باشد. می توانید صورت دقیق شعر را در کتاب مفلس کیمیا فروش، صفحه 190 ببینید.
بیت آخر اینگونه نیز ثبت شده است:
بگذار بر من و تو وزد باد مهرگان
آنگه شود پدید که نامرد و مرد کیست
سلام. این قطعه از ناصر خسرو است و سندش بیت فاریابی است که سروده:
ناصرخسرو نکو گفته که سرسبزی سرو/از کدو ناید مگر در شدت گرما پدید
این سروده به سخن دیگری از ناصر خسرو پیوند دارد اینجا سخن سرو نیست
کتب درسی قبل از شهریر بیست توسط زنده یاد محمد علی فروغی به زبان امروز ویراس داری میشد در انجا نوشته شده بود شعر از ناصر خسرو قبادیانی است و مصرع دوم شعر این است : انگه شود پدید که نامرد و مرد کیست.
ولی به نظر من شاید کمی شخصی باشه ولی دوستانی و استادانی که گفتند که مصرع دوم شعر این است که آنگه شود پدید که نامرد و مرد کیست غلط باشه چون بحث کلی شعر بر سر نامردی نیست و بیشتر بر سر مرد بودن و استواری است و حتی همان گونه که در بالا نوشته شده بهتر معنا رو میرسونه و زیبا تر هم هست
علامت سوال در پایان بیت اول زائد است
باسلام
اگر بر دویدن رابا بردمیدن مقایسه کنیم از لحاظ دستوری و منطق ادبی بردمیدن صحیح است زیرا گفتگوی چنار با کدو زمانی بوده که کدو به بالای جنار رسیده و راس و صورت همدیگر در مواجهه باهم قرار گرفته و نتیجه تلاش کدو حاصل شده است.
بنابراین برای چنار که ازقبل سردرآسمان داشته رشد کدو و رسیدن نقطه انتهای کدو با بردمیدن وآغاز گفتگو ممکن شده است و این دمیدن چه ازباب نفس باشد که دم وبازدم است یعنی کدو دردهنگام بالا رفتن از تنه درخت به آن نیاز دارد و چه در زمان رسیدن به تاج درخت که پایان تلاش و آغاز گفتگو باشد با معنای شعر بیشتر هماهنگ است تا بردویدن که واژه نامانوسی نیست ولی دارای مشکل دستوری است مثلا درصرف آن میگوییم بردویدم بردویدی بردوید بردویدیم بر دویدید بردویدند و معنایی برای همه افعال مصروفه ندارد
نخست انکه در پارسی و/ م جای هم نشینند چون اندمه/ اندوه - ممیز/مویز -نیمه /ناوه -میمند/میوند - رامند/راوند.وراوین/ورامین - دوید/دمید -دمان/دوان -مند/وند- چم/چو-ویشتاسپ/میشتاسپ
-دگر انکه بردویدن=بردمیدن =بر روی کسی دویدن است
نشنیده ای که زیر چناری کدو بنی
بر جست و بردوید براو بر بروز بیست
پرسید از چنار که تو چند روزه ای؟
گفتا چنار سال من افزون تر از دویست
گفتا به بیست روز من از تو فزون شدم
این کاهلی بگوی که اخر ز بهر چیست؟
گقتا چنار نیست مرا با تو هیچ جنگ
کاکنون نه روز جنگ و نه هنگام داوریست
فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان
انگه شود پدید که نامرد و مرد کیست
زبان به خوبی زنده و گویا انچه را رفته پیش رو نمایش میدهد آهنگ فسوس و ریشخند و کم خردی و گستاخی را می توان از سخن شنید
به نظر من که بیشتر سبک انوری را دارد ولی مهم نیست.
درود بر شما؛ لازم به ذکر است که این نوع شعر یا قالب «قطعه» نام دارد نه قصیده. سپاس
درود بر شما
این قطعه - دست کم - در دو مورد، به نام انوری درج شده؛
۱) دیوان اشعار انوری، مقطعات، قطعهی ۱۰۲ ، به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی، جلد دوم
۲) دیوان انوری، مقدمه و تصحیح و مقابله ۸ نسخه، به کوشش سعید نفیسی ، صفحه ۳۵۵
از اساتید بزرگوار خواهشمندم راهنمایی بفرمایید ، سپاسگزارم