هوش مصنوعی: این تختی که بالای سر ما قرار دارد، یا خود یک مکان بلند و بی‌قراری است که ما در آن زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: هر کسی به اندازه دانش و معلومات خود، فکر می‌کند که آنچه ساخته، متعلق به خود اوست و به طوری که خودش درک می‌کند، به آن می‌نگرد.

هوش مصنوعی: دانش‌مند گفت: «این معدن، پر از سوال و پاسخ است.» نادان گفت: «نه، اینجا سوالی وجود ندارد، چرا که این معدن ایجاد سوال نمی‌کند.»

هوش مصنوعی: فیلسوفی دانا بیان کرده است که این دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، هدایتی یا عطایی از جانب خداوند به ماست.

هوش مصنوعی: وقتی فیلسوف از دنیا رفت و تنها عطا در پیشگاه خدا باقی مانده، کاملاً روشن است که حرف‌های او اشتباه بوده است، همانطور که روز روشن است.

هوش مصنوعی: هدیه‌ای از سوی خداوند که به تو داده شده، هرگز از تو جدا نخواهد شد. اگر کسی از تو فاصله بگیرد، آنچه که ما به او داده‌ایم نیز از او خواهد رفت.

هوش مصنوعی: برای یافتن حقیقت و بررسی امور دنیا و مردم، هرکس نظرات مختلفی دارد و به سمت‌های گوناگون می‌رود.

هوش مصنوعی: یکی می‌گوید که این دنیا نه زوال دارد و جاودان است، اما دیگری می‌گوید که این نظر اشتباه است و جهان اساساً فناپذیر است.

هوش مصنوعی: زمانی که همه چیز تغییر می‌کند و دگرگون می‌شود، تنها جهان است که باقی می‌ماند. پس وجود تو بر استمرار خود و زوال ما شهادت می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای حکیم، تو فقط با جسم خود فانی و نابود نمی‌شوی، بلکه ذات تو از آن تا بی‌نهایت زنده است. فنا کردن جان با عقل امری غیر منطقی و نادرست است.

هوش مصنوعی: این دنیا پر از نشانه‌های زوال و ماندگاری است. تو به خاطر کارهایت از ماندگاری و نابودی آگاه هستی، چون اعمالت تأثیری بر زوال و اصل و بنیاد زندگی دارند.

هوش مصنوعی: چرخ گردونهٔ سرنوشت به دست خداوند در حال چرخش است و تو، به عنوان یک انسان، به خاطر نادانی‌ات در برابر این چرخش، پایدار نیستی و فانی خواهی بود.

هوش مصنوعی: تو بدون آگاهی وارد شدی و در اینجا به شناختی رسیدی که چیست و آن چه هست و آن چگونه است و این چرا چنین است.

هوش مصنوعی: سوال و پرسش ناشی از تفکر و عقل انسان است و به‌طور قطع، فقط انسان‌ها هستند که به این‌گونه تفکر می‌پردازند، نه هیچیک از دیگر موجودات.

هوش مصنوعی: جز عقل، هیچ چیز دیگری نیست که باعث تمایز نیک و بد شود. انسان‌هایی که از ذات خود بد هستند، سزاوار لعنت‌اند، اما آن کس که عقل دارد، شایسته ستایش و praise است.

هوش مصنوعی: ارزش و اهمیت انسان به اندازه و ظاهری بودن او نیست، بلکه به گفتار زیبا و عقل والای او بستگی دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تنها کسی که می‌تواند با جانوران سخن بگوید، پادشاه آنهاست و این پادشاهی به دلیل عقل و خردی است که دارد. به عبارت دیگر، پادشاهی واقعی به دانایی و فهم عمیق وابسته است.

هوش مصنوعی: وقتی تو با قدرت عقل خود به خدایی می‌رسی، معنایش این است که عقل تو از خدایان الهام می‌گیرد و در این حالت، سخن راست و درست را بیان می‌کنی.

هوش مصنوعی: بدون هیچ دلیلی، عقل ما از سرنوشت به ما داده شده است؛ از این رو، نام عقل به سمت اهل دین و قضا اشاره دارد.

هوش مصنوعی: اینجا به خاطر خداوند به تو نعمت‌های ارزشمندی عطا شده است و این هدیه شایستهٔ توست.

هوش مصنوعی: این، همان بخشش و موهبت الهی است که خداوند به فیلسوفان عطا کرده است. این فلسفه و راه، نشانه‌های پیامبران را در بر دارد.

هوش مصنوعی: این دنیا مانند اژدهایی خوف‌انگیز است و تنها خرد الهی می‌تواند به تو کمک کند تا از زهر آن در امان بمانی. این موجود قوی و ترسناک در واقع دلیلی بر بی‌اعتباری و انکار حقیقت‌ها است.

هوش مصنوعی: خرد مانند پازهر (زهر یا سم) اژدهاست؛ یعنی بسیار قوی و اثرگذار است. اگر کسی آگاه و هوشیار باشد، می‌تواند از آن استفاده کند و در دام مکر و فریب نیفتد. این خرد هیچگاه نباید از در یا راهی که به مکر منتهی می‌شود، وارد شود.

هوش مصنوعی: هرچند که خداوند با حکمت و رحمتش بر تو است، اما اگر کسی بدی کند، نتیجه‌اش هم برای او عواقب ناگواری خواهد داشت.

هوش مصنوعی: هر دو چیز یعنی ملک و بقا، به سعادت و خواسته‌های تو مربوط می‌شود و این دو خواسته در دو جهان مختلف وجود دارد. ای شخص خردمند، عقل تو همانند کیمیا ارزشمند است.

هوش مصنوعی: اگر عقل و خرد را در دست خود داشته باشی، خوشا به حالت، ولی اگر عقل تو در چنگال مشکلات و سختی‌ها گرفتار شده باشد، افسوس بر تو!

هوش مصنوعی: نحوه‌ای که وفا و صداقت در دل تو ریشه دوانده، مانند دانه‌ای از تخم وفاست که به عقل تو چیره شده و تو را دچار کرده است. اگر تو از این دانه وفا و صداقت دور شوی، بعید است که دچار مشکلات و گرفتاری‌های دیگر هم نشوی.

هوش مصنوعی: هرگاه به خرد و عقل خود جفا کنی و آن را نادیده بگیری، توجه به وفا و درستکاری کم می‌شود. بنابراین، اگر نیکی و صداقت را فراموش کنی، برعکس خود را به سمت انزوا و دوری می‌کشی.

هوش مصنوعی: عدل و راستی نشانه‌های عقل پاک هستند. عقل، مانند آفتابی است که دل را روشن می‌کند و وجود عدالت نیز از نور آن ناشی می‌گردد.

هوش مصنوعی: یکی از عدالت‌های عقل این است که شکرگزاری نعمت‌ها را در نظر بگیرد. خُردمند، که عقل و درایت دارد، از تو می‌خواهد که شکرگذار باشی و قدردانی کنی.

هوش مصنوعی: اگر به خوبی صبر کنی، نباید به تنبلی رو بیاوری و نباید هم در برابر بدی‌ها عجله کنی، زیرا این احساس، تنها یک وسوسه است.

هوش مصنوعی: آب، منبع نعمت و زندگی است و درختانی که با آب خوب سیراب نشوند، رشد نخواهند کرد. اگر آب کیفیت لازم را نداشته باشد، درخت نمی‌تواند به خوبی میوه دهد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به خواسته‌های دل خود تکیه کند، به او اعتماد نکن؛ زیرا این خواسته‌ها مانند باد در حال تغییر و ناپایدار هستند.

هوش مصنوعی: اگر می‌توانی، به من بگو که چگونه می‌توانم این نصیحت را بشنوم و در مسیر درست قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: جهان مانند خطی است که خداوند آن را کشیده است و این خط دارای یک شروع و یک پایان می‌باشد.

هوش مصنوعی: دنیا برای زندگی و رفاه مردم است و مردم نیز برای دین و اعتقادات خود زندگی می‌کنند، مثل یک دایره که نقطه آغاز و پایان آن یکی است.

هوش مصنوعی: دانش، وظیفه روح است و عمل، کار بدن. دین نیز مانند تن و جان تو، به علم و عمل وابسته است و هر کدام نقش خود را دارند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره شده است که انسان از دو جنبه تشکیل شده است: یکی جنبه‌ای که ناشی از ترس و دلواپسی است و دیگری جنبه‌ای که نشأت‌گرفته از احساس خوشایندی و آرامش. دین و باورهای ما مانند دو دانه هستند که هرکدام از این جنبه‌ها را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: مرد عاقل فقط به خاطر ایمان و معرفت از حماقت و بی‌خودی فاصله می‌گیرد، زیرا انسان با خرد به‌راستی از نادانی و بی‌خبری جداست.

هوش مصنوعی: اهل علم و دیانت، رایحه‌های خوب زندگی را می‌پراکنند و جز این دو، بقیه چیزها مانند علف و خار هستند که ارزشی ندارند.

هوش مصنوعی: خودداری و دوری از چیزهای ناپسند، اساس و بنیاد دین است و به خاطر خدا کسانی که پرهیزگار هستند، پیروان دین را رهبری می‌کنند.

هوش مصنوعی: پرهیزگار باید کسی باشد که کمترین آسیب را به دیگران بزند. اگر فردی در بین مردم پارسا و درستکار باشد، به همین شکل باید کم‌آزار و بی‌ضرر باشد.

هوش مصنوعی: کمی جلو را نگاه کن و برای مدتی از شتاب زندگی فاصله بگیر. زیرا در هجوم مداوم به این دنیا، ممکن است چیزهای مهم را از دست بدهی.

هوش مصنوعی: زمانی که بر خاک فتنه سقوط کردی، به آسمان بنگر، زیرا جا و مقام تو محدود به زمین نیست، بلکه بالاتر از آسمان‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر تو از آسمان به زمین نزول کرده‌ای و خوشحال هستی، پس همچون تو، بدشانس‌ها در کدام دنیای دیگر وجود دارند؟

هوش مصنوعی: بترسم که آرزوهایت تو را بیماری و گرفتاری برسانند، چرا که آرزوها به خاطر خود انسان‌هاست و نه چیز دیگری.

هوش مصنوعی: آرزوهایی وجود دارند که برای جلوگیری از آن‌ها، رسیدن به دانایی و آگاهی بهترین راه‌حل است.

هوش مصنوعی: از کسی نصیحت بگیر که هیچ توقعی از تو ندارد، زیرا نصیحتی که با هدف منافع شخصی باشد، ارزش و اعتبار ندارد.

هوش مصنوعی: دنیا به زنجیر خواسته‌ها و آرزوها انسان‌ها را بسته است. از این زنجیر پرهیز کن، چرا که این زنجیر وفادار نیست و نمی‌توان به آن اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از دست وابستگی‌های دنیای مادی آزاد شوی، تنها کسی می‌تواند به تو کمک کند که خود از این وابستگی‌ها رهایی یافته باشد و در ذهنش هوشیاری و آگاهی داشته باشد.

هوش مصنوعی: چشم تو بی‌ثمر است اگر به دروغ و تظاهر دیگران وابسته باشد، زیرا درد چشمت به خاطر تمایل تو به توت است.

هوش مصنوعی: دوستانت رفتند، اما نگران نباش؛ چون اینجا جای افسردگی و غم نیست و تو نیز نباید در آن غرق شوی.

هوش مصنوعی: حرکت کن و از آنچه به تو آسیب می‌زند دوری کن، زیرا این مسیر راهی مقدس و مهم است که نباید از آن منحرف شوی.

هوش مصنوعی: چون این سفر بی‌پایان است، بی‌هوده نگران نباش که آیا درون خانه است یا نه، چون اگر پشت آن بی‌پناهی قرار گرفته‌ای، هیچ چیز مهم نیست.

هوش مصنوعی: از افکار بی‌اساس و توهمات افرادی که ارزشمند نیستند پرهیز کن، حتی اگر در کنار افرادی که به اوضاع سر و کار دارند، ساعت‌ها بگذرانی.

هوش مصنوعی: کلیسا خراب نشده، پسر، اگرچه به شهر هم بروند.

هوش مصنوعی: این سخن، نکته‌ای از آموزه‌های دینی است که به اهمیت درک عمیق و اساسی دین اشاره دارد. بیان او به گونه‌ای می‌باشد که مانند تیغی تیز و برّان، حقیقت و جوهره دین را نمایان می‌سازد و نشان می‌دهد که درک عمیق از معارف دینی موجب رضایت و آرامش روحی می‌شود.