هوش مصنوعی: این عبارت به دنبال فهمیدن مفهوم وجودی است که بدون جسم و جان، هنوز با روح و معنای خاصی همراه است. سوالی مطرح می‌شود درباره‌ی ماهیت چیزی که وجود دارد اما در واقعیت، تجربه‌ای از آن ندارد. در واقع، این جستجو به عمق و ماهیت زندگی و وجود اشاره دارد.

هوش مصنوعی: جهان و همه چیز تحت تسلط او قرار دارد و او خود فراتر از آنچه که در جهان وجود دارد، است و نه در درون آن به معنای محدود است.

هوش مصنوعی: هیچ چیز خود به خود حرکت نمی‌کند و هیچ فعالیتی از خود نشان نمی‌دهد. تمامی حرکت‌ها و جنبش‌ها به خاطر وجود اوست و همه چیز زیر نظر او به پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: آشکار است که با وجود عقل و درک پنهانی، باز هم خداوند در تمام امور موفق و پیروز نیست.

هوش مصنوعی: هر چه که او برود، هرگز نباید او را فراموش کرد. او همیشه باقی و در خاطر است.

هوش مصنوعی: ما با صبر و زیرکی هستیم، اما او خود بی‌صبری و نادانی و ناتوانی دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که خطی به طول بسیار زیاد وجود دارد و هیچ انتهایی برای آن مشخص نیست، واضح است که کار کردن با آن دشوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: همیشه این خطی که هفت نقطه دارد در حال حرکت و دور هم جمع شدن است.

هوش مصنوعی: با هر کسی که ارتباط داشته باشی، به وضوح متوجه می‌شوی که او در هر سن و سالی که باشد—کودک، پیر یا جوان—از تجربه یا دانشی برخوردار است.

هوش مصنوعی: هر دانشی که از او ناشی می‌شود بزرگ و مهم است، اما خود او نه عقل است و نه دانش بزرگ یا کوچک.

هوش مصنوعی: او خود به واقع دارای رنگ سپید نیست، بلکه این سپیدی که به چهره‌اش نقش بسته، نشانه‌ای از اوست.

هوش مصنوعی: او بدون جان و تن است، اما خوردن او برای مردم نیرومند، نشان‌ دهنده پاکی روح است.

هوش مصنوعی: ای آقا، از این اژدها دوری کن، زیرا او بسیار ظالم و بی‌رحم است.

هوش مصنوعی: این جمله نشان می‌دهد که شگفتی از آن نیست که من از زمان خودم تحت فشار و ستم قرار گرفته‌ام، چون او خود را با لقب "زمان" معرفی کرده است. به عبارت دیگر، وقتی کسی به عنوان زمان شناخته می‌شود، طبیعی است که تاثیرات منفی آن را نیز بپذیرد.

هوش مصنوعی: هر خوبی نیازمند زمان است و هرچقدر هم که اوضاع بد به نظر برسد، زمان می‌تواند به نگرش‌های مثبت کمک کند.

هوش مصنوعی: اکنون که از نصیحت و مشاوره برخوردار هستی، اگر می‌خواهی به خودت کمک کنی، از این فرصتی که داری به خوبی استفاده کن.

هوش مصنوعی: از هر دو جهان، حقایق را جستجو کن؛ زیرا زمانه به هر دو جهان تعلق دارد.

هوش مصنوعی: از این محیط و جهان مادی بیرون برو، چون این کار ویژه حکیمان و درستکاران است.

هوش مصنوعی: من این چیز را رایگان نمی‌خواهم چون برای من دنیا هیچ چیزی رایگان نیست و ارزش بالایی دارد.

هوش مصنوعی: این‌جا، در این دنیا، ارزش و مقام انسان‌ها به چشم نمی‌آید و ممکن است در نظر دیگران ناچیز و بی‌اهمیت به نظر برسند؛ اما در فردا و در نزد خداوند، همان افراد جایگاه باارزشی خواهند داشت.

هوش مصنوعی: این شعر به معنای این است که فردی که می‌داند و بینش درست دارد، به سمت کسی حرکت می‌کند که دل و عقلش را در کنار هم دارد. در واقع، این شخص به آن کس می‌نگرد که درک و فهم و تعادل روحی و عقلی را در زندگی‌اش حفظ کرده است.

هوش مصنوعی: جایی در این بام آبی رنگ وجود دارد که برای تو همیشگی و همیشگی است.

هوش مصنوعی: آدم عاقل و فرزانه می‌داند که برای رسیدن به دنیای بهتر، هیچ راهی بهتر از انجام کارهای نیکو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کار خوب و نیک تو باید نشان‌دهنده اعمال تو نیز باشد، چرا که همه نسبت به تو با زبان خود، از خوبی‌هایت صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: چون در دل تو به جای نور و روشنی، کینه و غیظ فراوان وجود دارد، نمی‌توان انتظار داشت که روشنایی و آرامش در تو پیدا شود.

هوش مصنوعی: از دست تو چیزی به من نمی‌رسد که خوشحالم کنم، چون آنچه به من می‌دهی، پر از زحمت و درد است.

هوش مصنوعی: من در برابر تو و این جمعیت بزرگ مثل یک گوسفند هستم و جان و دل من نسبت به این جمعیت از دست رفته است.

هوش مصنوعی: زیرا تو مانند طوفان هستی که در میان گله می‌وزد و شیطان بر آنها سرپرستی می‌کند.

هوش مصنوعی: خصوصاً در خراسان که برای شما آنجا امکانات زندگی و سرزمین مادری وجود دارد.

هوش مصنوعی: یک گروه قوی ناچار بر آن مرز از لشکر یاجوج، نگهبان و پاسدار است.

هوش مصنوعی: امروز برای مردم خراسان روزی آسان و بی‌دغدغه است، زیرا ابلیس در حال برگزاری مهمانی است.

هوش مصنوعی: در آنجا همواره صدای موسیقی و نوشیدنی جاری است و کاروانی از مسافران به طور مداوم در حال آمد و رفت هستند.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های جوانان در خراسان به اندازه‌ی بتکده‌های هند و چین پرشکوه است.

هوش مصنوعی: زیری که در اینجا به آن اشاره شده، به دلایل مختلفی، به ویژه به خاطر حضور مهمان خاصی در دربار، صدا و موسیقی‌هایی به گوش می‌رسد که ناشی از شادی و سرور است. این صداها و ترانه‌ها به خاطر حضور طغان خان، مهمان ویژه، به وجود آمده و به زیبایی فضای حاکم بر دربار افزوده است.

هوش مصنوعی: نوازنده همه را به صدا درآورده که: ای شاه، می نوش که این جشن بزرگان است.

هوش مصنوعی: از خوشی و سعادت خود لذت ببر، زیرا شادکامی تو مایه‌ی شادی دولت و سلطنت توست، ای پادشاه.

هوش مصنوعی: این آهنگساز بزرگ در شهر با رفتار خوب و شایسته‌ای فعالیت می‌کند و هنر او به خوبی شناخته شده است.

هوش مصنوعی: از ضعف و ذلت اسلام و علم، صدای ناله و فریاد بی‌پناهی شنیده می‌شود و این مانند ناله‌ای است که از عمان بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی اوضاع نابسامان و خراب است، دیگر جایی برای علم یا قرآن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: مخلوق مانند مهمانی است که در زندگی ظاهر می‌شود، اما حقیقت وجودی آن‌ها در پس پرده‌ای از نادانی و غفلت پنهان است. در این میان، آدمیان به دلیل دوری از حقیقت و واقعیت، دچار کم‌خبری و زحمت می‌شوند.

هوش مصنوعی: کسی که به امید جهان دیگر نیست، این دنیای تاریک به او معروف است مانند باغی زیبا.

هوش مصنوعی: در ماه بهمن، افرادی که در سرما مانده‌اند، لباس‌های گرم و فاخر از خز و پرنیان به تن می‌کنند.

هوش مصنوعی: این دنیا گاهی بی‌فایده و بی‌ارزش به نظر می‌رسد، اما برای خر و گاو یا هر موجود دگردیسی که به زعفران نیاز دارند، ارزشمند است.

هوش مصنوعی: ای بندگی که در این دنیا به معامله و خرید و فروش مشغولی، بدان که تمامی عمرت در این بازار فقط ضرر و زیان آورده است.

هوش مصنوعی: ما را عقل نشان می‌دهد که این مکان هم قدیمی است و هم دائمی.

هوش مصنوعی: ای سواران، سخت ناراحت نشوید اگر در دستان شما از خرد و اندیشه کمبود وجود دارد.

هوش مصنوعی: چون بر این مسیر می‌روید، بدانید که در این راه عمیق، یک چاه تاریک و پر خطر نهفته است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به خود و جانش عشق و محبت می‌ورزد، باید از این مسیر برگشته و به سوی دیگر برود.

هوش مصنوعی: اگر از این چاه عمیق و تاریک آگاه باشی، باید بدانی که عقل مانند نگهبانی در بالای سر تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: از آن می، دلیلی برای تو در مسیر وجود ندارد، زیرا به‌طور یقین از چاه به آن راه نمی‌رسد.