هوش مصنوعی: ای کسی که به مقام پادشاهی افتخار می‌کنی، بهتر است نگاهی به جایگاه واقعی خودت بیندازی.

هوش مصنوعی: کسی که در قید و بند باشد، هرگز نمی‌تواند به مقام سلطنت برسد.

هوش مصنوعی: تو به سوی عقل و اندیشه هدایت شده‌ای، چرا که در زیر بندگی دیگران قرار داری.

هوش مصنوعی: اگر بنده کسی نیستی، پس چرا این زنجیرها و گره‌ها را از بدنت باز نمی‌کنی؟

هوش مصنوعی: از این بار سنگینی که بر دوش توست، چگونه می‌توانی رهایی یابی؟

هوش مصنوعی: پس تو که شاه هستی، چگونه است که با زنجیرهایی چون بندگان خود، در بند و گرفتار هستی؟

هوش مصنوعی: اگر تو شاهی، پس ببخش و نیکو برخورد کن، و مستان را از چیزی نگران نکن، تو از شهر و دیار خود فراتر برو.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که درخواست و خواستن از مردم، چیزی از مقام و موقعیت پادشاهی نمی‌کاهد و انجام دادن چنین کاری، نشانه‌ی نیازمند بودن یا گدا بودن است.

هوش مصنوعی: یا تو به شکار پرداخته‌ای و فرصتی برای دیگران نمی‌گذاری، یا خودت در حال بازی هستی، چرا که وقتی که شکارچی می‌کنی، دیگران را از توجه به خودت بازمی‌داری.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر به کسی بخواهی ضرر بزنی، خواه مالی باشد و خواه جانی، باید بدان که این اقدام تو نتیجه‌ای خراب‌تر و دشوارتر خواهد داشت، شبیه به یک اژدها که می‌تواند خطرناک و ویرانگر باشد.

هوش مصنوعی: دنیا مانند یک خانه است که دارای دو در است. تو در این خانه، تنها به یکی از این درها دسترسی داری.

هوش مصنوعی: اگر از در مرگ وارد شوی، دیگران تو را از در بیرون می‌برند.

هوش مصنوعی: تو همیشه به زمین وابسته‌ای و از آن جدا نخواهی شد، پس هیچ چیزی نمی‌تواند تو را از آن دور کند.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال بقای خود هستی، در این مکان بی‌فایده پیوسته نمان و سستی را کنار بگذار.

هوش مصنوعی: این دنیا و زندگی، هیچ‌گاه جاودانه نیست و ادامه‌دار نخواهد بود. پس چرا به بقای آن دل ببندی و امیدوار باشی؟

هوش مصنوعی: اگر شراب به درستی در عقل باقی مانده است، این نشان از چرخش آسیا و روزگار است.

هوش مصنوعی: هر کسی که با عقلت نتوانی به بقا و دوام دست یابی، بیهوده در حال گشت و گذار هستی، ای گمراه.

هوش مصنوعی: اگر تو دانا و خردمند بودی، هرگز به این وضعیت تنها و بی‌همتا نمی‌رسیدی.

هوش مصنوعی: ای گاو! چرا به دنبال مرگ خود می‌گردی؟ به دقت رفتار کن که به او نزدیک نشوی!

هوش مصنوعی: تو به جز این که برای دفاع و قدرت خود از مادر حسین به دنیا آمده‌ای، هیچ چیز دیگری را نمی‌شناسی.

هوش مصنوعی: امروز به فکر کمبود و نابودی باش که در حال حاضر وجود داری و در حال افزایش هستی.

هوش مصنوعی: دنیا برای تو ارزشی ندارد، چرا بیهوده اینقدر سخن بی‌مورد بر زبان می‌آوری؟

هوش مصنوعی: در جایی که به آرامش و ثبات می‌رسی، آنجا همیشه در امان خواهی بود، و در این جا که هستی، هیچ چیز دائمی نیست و نمانده است.

هوش مصنوعی: اکنون که دو راه را در نظر دارم و مانند مردی گم شده سرگردان و دچار حیرت هستم، احساس بلاتکلیفی و سردرگمی می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو از زندگی لذت بردی و به خوشگذرانی پرداختی، اما اکنون که آن روزهای خوش و شادابی گذشته است، چه بر سر تو آمده؟

هوش مصنوعی: مدتی را همچون گاو بی‌کار بگذران و از دلمشغولی‌های بیهوده و خودپرستی فاصله بگیر.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که بسیاری از افراد شبیه به یک اسب نو هستند که تازه به زین رفته‌اند و به‌تازگی تربیت شده‌اند، در حالی که امروز فقط یک فرد قدیمی و با تجربه مانند حنائی وجود دارد. این به نوعی به تغییرات و تفاوت‌های نسلی اشاره دارد؛ نسل‌های جدید با استعداد و توانایی، اما ممکن است تجربه‌ی کافی نداشته باشند.

هوش مصنوعی: جاهل هرگز به پاکی و پرهیزگاری نمی‌رسد، بی‌دلیل خود را به زحمت نینداز؛ چرا باید درگیر چیزی شوی که از آن بی‌خبری؟

هوش مصنوعی: این کافی نیست که فقط صورت و زانوی خود را به خاک بسابی و در پیشانی زمین بگذاری؟

هوش مصنوعی: اگر نزد تو پارسایی و نیوکری وجود داشته باشد، من با کمال صداقت می‌گویم که تو دیو بزرگ گناهکاری هستی.

هوش مصنوعی: برای این که مقام والای خداوند را درک کنیم، ابتدا باید به علم و دانش دست یابیم.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توان انتظار داشت که کسی بدون زحمت و تلاش، به چیزی باارزش دست یابد.

هوش مصنوعی: ای افسرده و ناامید، تو از نادانی و خیال‌پردازی خود به این حال افتاده‌ای.

هوش مصنوعی: هرچند که او به اندازه‌ای دانش و فضل دارد، اما همچنان با خدمتکار و اسب و لباسی ساده به زندگی ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر سخن نادرستی بگویی، همین اشتباه می‌تواند نشان‌دهنده ناآگاهی تو باشد.

هوش مصنوعی: ای موجودی که درگذشتگان به تو شبیه‌اند و امروز به صفات خدایی در آمده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی مردم را به خود جذب کنی، باید آنچه در دل داری را با خرد و فهم عمیق دور کنی.

هوش مصنوعی: اگر آب آلوده و تیره دریا از عمق آن پاک شود، همچون آسمان صاف و بی‌غبار خواهد شد.

هوش مصنوعی: آئینه برای ما ارزشمند شد، چون با نور و روشنی پر شد.

هوش مصنوعی: اگر با علم آشنا شوی، به زهد و پارسایی نیز دست پیدا خواهی کرد.

هوش مصنوعی: نادانی را با زهد و پارسایی جستجو نکن، زیرا از جغد هیچ‌گاه پرنده‌ای خوش‌صدا خارج نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ای نادان، وقتی به مسجد می‌روی و به عبادت مشغول می‌شوی، چه فایده‌ای برای تو دارد؟ ای کسی که تشنه‌ای، چرا از کسی که آب می‌دهد طلب کمک نمی‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر تلاش کنی، با دانش و علم می‌توانی روزی از این چاه به سمت بالاترین مرتبه‌ها و موفقیت‌ها بروی.

هوش مصنوعی: هرچند که شایسته‌ی ستایش باشد، اما دانشی که در خود داری موجب می‌شود که در خور و شایسته‌ی مدح قرار بگیری.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است ضعیف باشی، اما با علم و دانش می‌توانی مانند خورشید درخشان و قوی شوی.

هوش مصنوعی: روزی به حدی تلاش خواهی کرد که امروز آن را به نمایش می‌گذاری.

هوش مصنوعی: علم و دانش، میوه درخت دین است، پس به درخت نبوت و الوهیت تمسک جویید و از آن بهره‌مند شوید.

هوش مصنوعی: تا وقتی که میوه‌ای که روح را شاداب می‌کند، در سایهٔ برگ‌های علی (ع) به دست آوری.

هوش مصنوعی: چیز جالبی را به تو نشان دادم چون تو با آن آشنا هستی.

هوش مصنوعی: از آن میوه به قدری قوی و قدرتمند شو که اگر بخواهی به دنبال ماندگاری بروی، در مسیر خود به اهدافی دست یابی.

هوش مصنوعی: اگرچه گلیمی با قیمت پایین است، اما می‌تواند با زیبایی و کیفیتش ارزش واقعی خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: از دلایل و نشانه‌ها بهره ببر و از آنها درس و حکمت بگیر، اگر واقعاً لیاقت حکمت و پند را داری.

هوش مصنوعی: با کلمات جدید او، آن مقام معروف کسائی قدیمی شد.