ز دنیا روی زی دین کردم ایراک
مرا بی‌دین جهان چه بود و زندان
برون کرده‌است از ایران دیو دین را
ز بی‌دینی چنین ویران شد ایران
مرا، پورا، ز دین ملکی است در دل
که آن هرگز نخواهد گشت ویران
این دو بیت بع آدمی می آموزد که دین وایمان نه تنها سربار انسان نیستند بلکه نشان دهنده ی آزادی انسان از بند پوچی وبی ارزشی میباشند
ومایه دلگرمی وجاودانگی بشر هستند.