هوش مصنوعی: ای بیچاره، به آرزوی دل برآی و تلاش کن، چرا که اکنون زمان آن است که به جلو بروی و از چالش‌ها عبور کنی. چهره‌ات همچنان زیبا و دلنشین است و نباید ناامید شوی.

هوش مصنوعی: خیلی سریع به خواسته‌ات رسیدی، حالا از این مرکب خوشبختی پیاده شو و دور شو.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان کلافگی و ناامیدی از رفتار فردی اشاره دارد که با ناز و فریبندگی خود، دیگران را به زحمت می‌اندازد. گویا فرد از عدم تصمیم‌گیری یا پایبندی به روابط خسته شده و به دنبال کم کردن این بازی‌ها و سروسامان دادن به وضعیت است.

هوش مصنوعی: به خاطر می‌آورم که دیروز درباره‌ی چیزی صحبت کردم که این دنیا نسبت به تو بی‌رحم و ناآگاه است.

هوش مصنوعی: از گفتگو دربارهٔ روزگار بی‌فایده چیزی به دست نیاورده‌ای، حالا چه در چنته داری؟ بیا و بگو!

هوش مصنوعی: دنیا و دین به خاطر تو شکل گرفتند، زیرا نه دنیا را به دست آوردی و نه دین را از آن خالص کردیو.

هوش مصنوعی: دنیا به زیباترین شکل خود درآمده است، اگر به دنبال چیزی هستی، باید آن را در همین دنیا جستجو کنی.

هوش مصنوعی: دین مانند عطر خوشبوست و اگر در دنیای ما این عطر خوش وجود نداشته باشد، چه تفاوتی بین عطر و چیزهایی که بوی ناخوشایند دارند وجود دارد؟

هوش مصنوعی: دنیا به زیبایی و زینت خود را برای تو آماده می‌کند، همان‌طور که تو به دین و ارتباط خود با او اهمیت می‌دهی.

هوش مصنوعی: مردم خراسان از دین و مذهب جدا شده‌اند، به‌طوری‌که حرف "ش" را از "س" جدا کرده‌اند و دیگر نتوانسته‌اند به هم پیوند بخورند.

هوش مصنوعی: قند مانند صورت زیبا و سرخ است، اما شیرینی‌اش او را از زیبایی‌اش متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: مذهب و دین اساس حیات توست. تا زمانی که از دین حمایت نکنی و آن را در خود زنده نگاه نداری، نمی‌توانی به زندگی معناداری دست یابی.

هوش مصنوعی: وقتی که از دین و ایمان فاصله بگیری و خود را از آن دور کنی، درد و رنج به سویت خواهد آمد و زندگی‌ات را پر از زحمت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: چقدر می‌خواهی به این جسم که بی‌ارزش است و خسیس، با نگرانی خیره شوی، ای بیچاره؟

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که زندان جان تو خودت هستی، پس چرا به حال او و کارهایش بی‌توجهی می‌کنی و فقط نگرانی درباره رفتارهایش داری؟

هوش مصنوعی: صدای توست، از وجودت مراقب باش، چرا که این صدا می‌تواند تو را دچار مشکل کند.

هوش مصنوعی: تو چرا به خواسته‌های او این‌قدر شتابان و بی‌قرار هستی، گاهی به سمت چین و گاهی به سمت قسطنطنیه؟

هوش مصنوعی: به آنچه در این زندان زندگی و روح وجود دارد نگاه کن، ببین که این ماده و جسم چه چیزی را در خود نگه داشته است.

هوش مصنوعی: خوب نگاه کن که به کدام طرف می‌نگری، تا چشم‌های خردمندی را که می‌بیند، از سمت خود دور کنی.

هوش مصنوعی: راه حکمت را انتخاب کن و جسم خود را بر دین و جان و عقل مقدم ندان.

هوش مصنوعی: خوب دقت کن که در این مکان چیزی نیکو از کوه قاف نمی‌تواند برای تو به ارمغان بیاورد.

هوش مصنوعی: اگر مستی از عقل و هوش خود را کنار بگذاری، به زیبایی و ارزش واقعی طلا و چیزهای باارزش پی می‌بری.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن سلامتی بدن، در پی گیاهان دارویی از جمله سقمونیا، تربد و افسنتین هستی.

هوش مصنوعی: دل شاد و سرزنده است و گاهی به عشق و محبت می‌خورد و گاهی هم به بهار و زندگی تازه توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که آیا نمی‌توان از این طعم‌ها و احساسات تلخ و شیرین که تجربه می‌کنیم، دور شد و دوری جست؟

هوش مصنوعی: در نهایت، دنیا به وعده‌هایش وفا نکرد و به خاطر تو، چنین حالتی برایت پیش آورد.

هوش مصنوعی: این ویژگی و رفتار گذشته جهان چیست که نمی‌تواند دوباره به حالت قبلی خود برگردد؟

هوش مصنوعی: اکنون که از ذات او آگاه شدی، با تمام وجودت به او وابسته شو و جان خود را به او تقدیم کن.

هوش مصنوعی: دست درمانگر روح، کلامی عارفانه را به سوی نعیم (بهشت) می‌کشاند و راه را از سجین (دوزخ) مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: آهسته و با احتیاط عمل کن، و مانند افراد دانا و عاقل، نادانی و جهل را با دانش و خرد خود آرامش بخشید.

هوش مصنوعی: وقتی از آن دیو بی‌وفا ناامید شدی، حالا به دامن حورالعین چنگ بزن.

هوش مصنوعی: او را بر بالای علم و دانش بنشانید و با پندهایی که به او می‌دهید، همچون گوشواره‌ای از طلا او را زینت بخشید.

هوش مصنوعی: علم مانند کیمیاگری است که باعث ایجاد شادی و خوشبختی می‌شود و خرد و عقل را به ما آموزش می‌دهد.

هوش مصنوعی: در نور ماه، شب تاریک نمی‌شود و با آگاهی از حقیقت، دل هیچ ناراحتی ندارد.

هوش مصنوعی: افراد سر مست و شاداب فقط در صورت تجربه و دردکشیدگی می‌توانند به صحبت‌های عمیق برسند، چون کلام ارزشمند و خرد واقعی مانند طلای خالص و پر ارزش است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به کسانی دارد که در حال صحبت کردن هستند و مانند مست‌ها سخنان بی‌معنا می‌زنند. اگر خود را در چنین وضعیتی نمی‌بینی، بهتر است که چنین حرف‌هایی نزنی و کمر به ناله و شکايت نبندى.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی سخنت ارزشی مانند جواهر داشته باشد، باید آن را بر اساس دین و خرد شکل دهی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که قطعاً بدان که چیزی با ارزش و با اهمیت از درون کوه بیرون خواهد آمد، مانند مرواریدی درخشان.

هوش مصنوعی: اگر در دل خرد و دانش راه یابد، مانند سمندانی که از درون سندان شمشاد بیرون می‌آید، در آن لحظه شعور و آگاهی درخشش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: ای کسی که کتاب‌ها را خوانده‌ای و دل روشنی یافته‌ای، خود را به علم و حکمت و پند آلبسته‌ای.

هوش مصنوعی: شاعر با نگاهی روشن و دلسوز، سخنان زیادی درباره نصیحت و زندگی معنوی بیان کرده است.

هوش مصنوعی: سخن خود را با دقت و مفهوم به‌خوبی بیان کن، طوری که رنگ و لحن آن به معانی عمیق و نکات آموزنده‌ای که در دل دارد، اشاره کند.

هوش مصنوعی: اگر در نماز شعری را بخوانی، روح‌الامین (فرشته وحی) پس از آن آمین می‌گوید.

هوش مصنوعی: شعر من که در مورد زهد و فضیلت‌هاست، تنها بر دل شخصیتی مانند ناصبی تاثیرگذار نیست.