هوش مصنوعی: از دنیای فانی فاصله گرفتم، تو را به دست باد سپردم؛ هم برای بند کردن و هم برای رها کردن.

هوش مصنوعی: من به دنبال تو هستم، هم غزال و هم غزل. می‌خواهم تو را جستجو کنم، اما نمی‌توانم فقط به زیبایی غزال و شعر غزل بپردازم.

هوش مصنوعی: ای پسر، عمر من را کوتاه کرد امید و آرزوهای بی‌پایان.

هوش مصنوعی: دنیا مانند یک الاغ مست، من را به بدبختی سپرده است و مرا زیر بار سنگین مشکلات قرار داده است.

هوش مصنوعی: من بسیاری از احترام‌ها و ارادت‌ها را از سوی بزرگ‌مردان و امیران برجسته دیده‌ام.

هوش مصنوعی: اما هیچ سودی برای من ندارد، زیرا زمانی که مرگ بیاید، هیچ چیزی نمی‌تواند مانع آن شود.

هوش مصنوعی: اگر روزی زمانه خواسته‌هایش را از ما پس بگیرد، نه جنگی در می‌گیرد و نه بحث و جدلی شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چون به دنیا آمدی، باید بروی، این یک تقدیر است که از سوی خداوند متعال رقم خورده است.

هوش مصنوعی: هر انسانی که با دنیای مادی و ثروت می‌آید، در نهایت بدون هیچ چیز به سوی آخرت خواهد رفت و هیچیک از دارایی‌ها و اموالش با او نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: به آنجا نرو که از وضعیت تو خبر دارند، چون در آن مکان جایی برای فقیران وجود ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی فردی از کارش به خوبی بهره‌برداری می‌کند و به نتایج مثبتی می‌رسد، ممکن است به طور ناگهانی شغلی جدید یا فرصتی پیش بیاید که به او کمک کند تا از آن بهره‌مند شود. در واقع، او به دنبال فرصتی است تا پاداشی برای تلاش‌هایش به دست آورد.

هوش مصنوعی: زمانی که بدون توشه و آمادگی می‌خواهی از این دنیای تاریک و زشت به آسمان‌های دور بروی، آیا به آسانی می‌توانی به سیاره زحل رسید؟

هوش مصنوعی: امروز اگر به کسی کمکی کوچک کنی، در آینده همان کمک به خودت برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: اما آیا کسی که دوغی نداشته، امید به شیر و عسل دارد؟

هوش مصنوعی: به بغداد رفتی و در نیمه شب از آنجا به سود و خوشدلی رسیدی، خیلی چیزها را در دشت و دریا و کوهستان تجربه کردی.

هوش مصنوعی: خداوند به یکی وعده داده که در ده جا به او کمک کند، پس هرگاه جزئی از دل‌مشغولی‌هایش را نداشته باشی، نگران نباش.

هوش مصنوعی: دنیا مملو از فرصتها و امکاناتی است که به خاطر تو فراهم شده؛ پس حتی اگر در این موقعیت بیکار باشی، همچنان از امکانات آن بهره‌مند خواهی شد.

هوش مصنوعی: حکیمان آگاه و دانا جهان را به مانند سایه‌ای از درختی توصیف کرده‌اند.

هوش مصنوعی: از این سایه‌ی بی‌وفا دوری کن، زیرا این سایه ترفندها و حقه‌های زیادی را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات به راحتی پیش می‌رود و در مواقعی دیگر به سختی و با زحمت حرکت می‌کند، گاهی هم به خاطر ضعف و ناتوانی نمی‌تواند به خوبی حرکت کند.

هوش مصنوعی: زمانه به مانند آسمان، به ساختن قصرها و بناها مشغول است و این بناها را به نوعی نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: مردم به تقلب و فریب دنیا تسلیم شدند و قبل از این هم به بت‌های لات و هبل سجده می‌کردند.

هوش مصنوعی: در یک زمان، داستان‌هایی که دربارهٔ هبل و لات نقل می‌شد، نشان‌دهندهٔ نادانی مردم و عدم درک آنان بود و هیچ چیز عجیب‌تر از این نبود که به درستی به حکمت و دانش واقعی دست نیابند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هیچ داستان یا موضوعی برای دانشمندان و انسان‌های آگاه از شرایط و وقایع، به اندازه‌ی کارزار جنگ جمل عجیب و شگفت‌آور نیست. در واقع، این اشاره به حالات نادر و غیرمنتظره‌ای دارد که در این جنگ به وقوع پیوست و نشان‌دهندهٔ عمق و پیچیدگی آن رویداد است.

هوش مصنوعی: این افراد هنوز از فتنه‌هایی که دچارش شده‌اند، به حالت نامناسب و تیره‌ای باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس تا به حال ندیده که میش یا گوسفند بتواند به شیر حمله کند.

هوش مصنوعی: ای نادان، اگر دیوانه نیستی، چرا به آن میش مثل دیوانگان رفتار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: با رنج و زحمت، به جبران نادانی خود، باید چهره‌ات را بشویی، چون تو سزاوار آن هستی.

هوش مصنوعی: تو به خاطر نادانی‌ات به این وضعیت دچار شده‌ای، زیرا هیچ چیزی نمی‌تواند از این مشکل سخت‌تر باشد.

هوش مصنوعی: آیا نمی‌بینی که چقدر سختی برای تو به خاطر وجود مسکینان به وجود می‌آید؟