هوش مصنوعی: ای کسی که در کارهای خود سردرگم هستی، درست و منطقی بر روی اصول و مدار خود متمرکز شو.

هوش مصنوعی: شما به دنبال چیزی هستید که ممکن است باعث آسیب رساندن به خودتان شود. در این مسیر، نادانی و طمع می‌تواند منجر به شکستن و از دست دادن چیزهای ارزشمندتان شود.

هوش مصنوعی: در جستجوی چیزی که به دست نیامد، تمام زندگی‌ات را زیر و رو کردی و وضعیت خود را به هم ریختی.

هوش مصنوعی: تو به خاطر چیزهای ناچیز و بی‌اهمیت، ارزش و مقام خود را فدای پول و ثروت کردی.

هوش مصنوعی: ای فرد باهوش، او را با چه چیز جایگزین کردی که به ازای آن پنبه‌ی او را به دست آوردی؟ آیا به خاطر چیزهای زودگذر و ناپایدار، جایگزینش کردی؟

هوش مصنوعی: عزیز من، در این دنیا گاهی ما با کسانی که به آنها وابسته‌ایم دچار دردسر می‌شویم. تن تو در واقع تحت تأثیر این وابستگی‌هاست و هر زخمی که احساس می‌کنی، از همین روابط ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند فرد فریبنده و جادوگر باشد، در نهایت خودش به وسیله‌ی مکر و فریب‌هایی که به‌کار می‌برد، آسیب می‌بیند و نابود می‌شود.

هوش مصنوعی: اکنون که بار تو بر دوش خر افتاده، آیا مانند یک مرد به سادگی بار خود را بر دوش آن نهنگ می‌گذاری؟

هوش مصنوعی: اگر بدی به خود کرده‌ای، باید نتیجه‌اش را خودت بپردازی و با عوارض آن روبه‌رو شوی.

هوش مصنوعی: پای تو به خاطر خار پای خودت خسته است و غیر از این خار، دردی برای پای تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو در مسیر نادرستی قدم گذاشته‌ای، برگرد و به سمت نشانه‌ها و ردپای خودت برو.

هوش مصنوعی: قبل از خداوند حکمت، حقیقت را بیان کن و تمام داستان‌ها و اخبار خود را راست و درست بگو.

هوش مصنوعی: هر چه که به تو می‌گوید، بپذیر و عاشقانه به سخنان بی‌فایده خود نپرداز.

هوش مصنوعی: اگر خود را در دام وسوسه‌ها و خطرات رها کنی، به زودی به نابودی دچار خواهی شد. پس باید بر نفس خود کنترل داشته باشی و اجازه ندهی که تو را به مسیرهای نادرست بکشاند.

هوش مصنوعی: اگر راهی را نمی‌دانی، چه معنایی دارد که به سمت ما بیایی و در پی سود خود باشی؟

هوش مصنوعی: چرا برای چیزی که به آن تعلق نداری، ادعا می‌کنی، در حالی که خودت به هیچ وجه به آن دسترسی نداری؟

هوش مصنوعی: چه فایده‌ای دارد که سقف دیگران را بسازی و مراقب دیوار خودت نباشی؟

هوش مصنوعی: اگر به خودت نصیحت ندهی، ای کسی که در کار خود متعجب و سردرگم هستی، چه بر تو خواهد گذشت؟

هوش مصنوعی: اگر نارنجی به بیماری دچار شود، تو نباید آن را به دیگران نشان بدهی. نارنجی خودت را برای خودت نگه‌دار.

هوش مصنوعی: آیا از یادگیری شرم داری و از عیب خود خجالت نمی‌کشی؟

هوش مصنوعی: انسان گاهی به دلخواه و علاقه‌های خود دچار افکار و خواسته‌های بی‌حساب می‌شود که فراتر از توانایی‌ها و ظرفیت‌های اوست.

هوش مصنوعی: تو دوستانی نداری جز مانند عنکبوت که از بدن خود تار می‌تند.

هوش مصنوعی: باید عیوب خود را بشناسی و اصلاح کنی تا گرفتار و در بند خودت نشوی.

هوش مصنوعی: دوست تو هیچ نگرانی از تو ندارد، چون تو هم به حال خودت اهمیتی نمی‌دهی.

هوش مصنوعی: به خوبی به وجود خود توجه کن، زیرا از درون و باطن تو، ویژگی‌ها و صفات مهمی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: به خود بگو که از تن و جسمت فرمان ببری و خواب را به حالت بی‌توجهی نسپاری. چشم بیدار و هوشیار خود را نادیده نگیر.

هوش مصنوعی: تمامی آلودگی‌ها را از لباس و پوشش خود پاک کن.

هوش مصنوعی: از این بدن ناچیز و بی‌ارزش خود نیکی و خوبی بخواه.

هوش مصنوعی: در زندگی‌ات باید به دنبال دین و خرد باشی، تا این دو بر تو فرمانروا شوند و یار تو هم، سرپرست خود را با همین معیار انتخاب کند.

هوش مصنوعی: دوست تو باید کسی باشد که بر تو واقف است و تو هم باید خود را بشناسی و بدانید که چه ارزش‌هایی داری.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال آزار من هستی، اگر از من ناراحت هستی، چرا به خودت آسیب می‌زنی؟

هوش مصنوعی: اگر تو به هیچ کس رحم نکنی و دلجویی نداشته باشی، در این صورت کسی هم به تو رحم نخواهد کرد و از تو محافظت نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: من نیز به اندازه تو درد و رنج زیادی را تحمل کرده‌ام، از این جسم ضعیف و سبک‌سر که دارم.

هوش مصنوعی: به محضر یک فرد خردمند رفتم تا از بدن زیبا و گناهکار خود شکایت کنم.

هوش مصنوعی: من همه عیب‌های وجود خود را یکی‌یکی شمردم و با صداقت به آن‌ها اعتراف کردم.

هوش مصنوعی: گفتند که تقصیر تو هم به خودت برمی‌گردد، پس حالا باید خودت برای بخشش و توبه اقدام کنی.

هوش مصنوعی: اگر از عقل و خرد خود بهره ببری و به درستی عمل کنی، می‌توانی زشتی‌ها و عیوب خود را از بین ببری و به پاکی و نیکویی برسی.

هوش مصنوعی: خود را حاکم زندگی‌ات قرار بده و تمام کارهایت را با دانش و آگاهی‌ات بسنج. هر چیزی که انجام می‌دهی باید مطابق با معیارها و ارزش‌هایی باشد که خودت تعیین کرده‌ای.

هوش مصنوعی: به اطراف خود نگاه کن و به هیچ‌کس توهین نکن، چرا که تو خود لایق آن نیستی.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که از آن خوب و نیکو به نظر نمی‌رسد، انجام نده. خودت را درمان کن و به خودت توجه داشته باش.

هوش مصنوعی: مرغ خورش قبل از اینکه نرم شود، آن را نمی‌خورد. او ابتدا باید آن را به منقار خود نرم کند.

هوش مصنوعی: پس از آن نیز دلیلی برای خرد و عقل خود پیدا کن، از روی کارهایی که انجام می‌دهی.

هوش مصنوعی: وقتی قول و عمل با هم هماهنگ شوند، به این معناست که از خودخواهی و نیرنگ‌های نفسانی رها شده‌ای.

هوش مصنوعی: صحبت کردن با آدم‌های نادان تو را بی‌ارزش می‌کند، مثل اینکه جسم پست و بی‌مقدار خودت را تحقیر کنی.

هوش مصنوعی: خفت و ننگ از کسی بدتر نیست که تو را آزار دهد و خودش هم زیاد حرف بزند.

هوش مصنوعی: بگذارید او به آرامی غذا بخورد تا معده‌اش از ناهار خود راضی شود.

هوش مصنوعی: جز در مواقع ضروری، به کسی اجازه نده که بدون خرد و دانایی به دیدارت بیاید.

هوش مصنوعی: تنهایی بهتر از این است که با یاری بد باشید، زیرا در این حالت می‌توانید به دل خود آگاه‌تر باشید و با روشن‌دلی زندگی کنید.

هوش مصنوعی: مرد دانا مرا به خواب برد و با نصایح خوبش مرا مشغول کرد.

هوش مصنوعی: وقتی قلبم پر از حرف‌ها و سخن‌ها شد، دیگر نیازی به فکر کردن ندارم، زیرا فکر من مسئول نگهداری این انبار است.

هوش مصنوعی: در دلم شور و شوقی دارم که به ناچار در اشعارم بی‌پایان و بی‌شمار آنها را تنظیم می‌کنم.