هوش مصنوعی: تو که آرزوی نعمت و ناز را در دل داری، افسار اسب نیازت را سخت گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: زندگی‌ات از تو دور می‌شود و پشت سر تو در فراز و نشیب‌ها به سمت جلو حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی‌اش به سمت مشکلات و بدبختی‌ها برود، در نهایت دچار مصیبت و گرفتاری خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی به سوی دیوار خوشی می‌روی، چرا از شاه اجازهٔ ورود نمی‌گیری؟

هوش مصنوعی: از آرزوی زیبایی و لذت بهاری، چون تار و پود در آتش عشق ذوب شدی.

هوش مصنوعی: آنچه که تو از آن برخوردار هستی، جز روزها و شب‌ها و زحمت و تلاشی که می‌کشی نصیبی برایت ندارد.

هوش مصنوعی: اگر خود را پنهان نکنید، زیبایی شما مانند خز و نور ماه به چشم نخواهد آمد؛ و اگر خود را نشان ندهید، مانند نرگس و پیاز به چشم نخواهید آمد.

هوش مصنوعی: وقتی که تو در کنارم هستی، دل تنگی و بخل از بین می‌رود؛ هر جا که روی به تو باز کنم، احساس خوبی پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: مشکلات و سختی‌هایی که از فقر و بی‌پولی به تو می‌رسد، در حقیقت نصیب تو شده است. اما کسی که با سرمایه و دارایی زندگی می‌کند، لذتی را که از تلاش و کوشش به‌دست می‌آید، تجربه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چیزی که ارزش واقعی دارد، نباید به خاطر نگه‌داری و محافظت از آن، از زندگی و آزادی خود بگذریم. اگر چیزی به ما تعلق دارد، باید از آن بهره‌برداری کنیم و اجازه دهیم که به طبیعت خود ادامه دهد، نه اینکه آن را در قید و بند نگه داریم.

هوش مصنوعی: دارایی حقیقی آن است که تو را از تمام مشکلات و سختی‌ها در طول زندگی حفظ کند.

هوش مصنوعی: اگر هزینه‌ای را صرف کنی، موجب افزایش آن خواهد شد و می‌توانی به سفرهایی در مناطق مختلفی مانند روم، هند و حجاز بروی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به زور او را بگیرد و هیچ‌کس نمی‌تواند او را با ترفند از میان ببرد.

هوش مصنوعی: به غیر از مال چه چیزی باعث می‌شود که انسان در این دو جهان به خوشبختی دست یابد؟

هوش مصنوعی: کیست که بتواند این گنج با ارزش را خریداری کند جز کسی که دانا و آگاه به ارزش آن باشد؟

هوش مصنوعی: فقط دل می‌تواند جایگاه واقعی دانش و اسرار باشد؛ زیرا دل مانند کیسه‌ای است که پر از دانش و رازهاست.

هوش مصنوعی: اگر به این ثروت علاقه‌مندی، پس بهتر است که کیسه‌ات را از چیزهای بی‌فایده پر نکنی.

هوش مصنوعی: رازهایت را با عقل و درایت حفظ کن تا گرفتار سخن‌چینی و خیانت نشوی.

هوش مصنوعی: از نماز و زکات و پرهیز، برای خود ثروتی محکم و مقاوم بساز.

هوش مصنوعی: وقتی که به موفقیت برسی و به ثروت دست پیدا کنی، من هم با کمال میل و دلگرمی، این دلیل و اجازه را به تو می‌دهم.

هوش مصنوعی: من تو را به یاری خداوند از چاه عمیق می‌کشیدم و به اوج بلندی می‌رسانم.

هوش مصنوعی: به تو نشان می‌دهم حقیقتی پنهان را در مکانی که هم حضور دارد و هم نمادین است.

هوش مصنوعی: ببین که این جهان چقدر در برابر خداوند احترام گذاشته و در حال عبادت است.

هوش مصنوعی: در اینجا، شاعر می‌گوید که می‌خواهم دوازده صف از افرادی که تسبیح می‌گویند و در حال عبادت هستند را به نمایش بگذارم، اما بدون اینکه صدایی از آن‌ها بیاید. این تصویر نشان‌دهنده‌ی صحنه‌ای آرام و متمرکز بر عبادت است.

هوش مصنوعی: وقتی که ببینی پایان این جهان را، متوجه خواهی شد که آغاز آن چیست.

هوش مصنوعی: این راهی است که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را ببیند و این شکار است که هیچ پرنده‌ای نمی‌تواند به آن دست یابد.

هوش مصنوعی: به دنبال پرچم و راه راست دین خدا برو و از دنبال بیهوده‌گویی‌ها و سخنان بی‌اساس دوری کن.

هوش مصنوعی: این دستهٔ بزرگ و بی‌نهایت را می‌بینی که شبانی نابینا دارد و چوپانی که لنگ است.

هوش مصنوعی: وجود آن‌ها مرا از خانه و زندگی و نعمت و آسایش دور کرد.

هوش مصنوعی: مرد هنگامی که در خطر قرار می‌گیرد، چه کار دیگری می‌تواند بکند جز اینکه به سفر برود و از موقعیت خطرناک دور شود؟ زمانی که روباه و گرگ در بیابان و جنگل او را تهدید می‌کنند، تنها راه نجاتش فرار و جستجوی جایی امن‌تر است.

هوش مصنوعی: اگر از شنیدن مکرر صحبت‌های تکراری خسته‌ای، به خدای خود پناه ببر و به او اتکا کن.

هوش مصنوعی: کسی که مرا دید، رازی را که خدا برایش آشکار کرده، نزد خودش نگه‌داشت و به من احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: اجتماع از فریب‌ها و نیرنگ‌های طوفان‌زای دشمنان خویش را آگاه می‌سازد.

هوش مصنوعی: خار از من در چشم دیو بی‌فایده‌ای پیدا می‌شود، مانند دوالک که به طور بی‌جهت باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: از گفتارهای من بر تن آستین حقیقتی نمایان شد.

هوش مصنوعی: حرف من همچون آب، دسیسه‌های شیطانی را به مناطق بدخشان، جرم، یمگ و براز پخش کرده است.

هوش مصنوعی: مرد باهوش از دانایی دیگران بهره‌مند می‌شود، مثل این که مرغ چاق و سالم زیر سرپناه خوبی قرار می‌گیرد.