قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۴
نشنودهای که دید یکی زیرک
زردآلوی فگنده به کو اندر
چو یافتش مزه ترش و ناخوش
وان مغز تلخ باز بدو اندر
گفتا که «هر چه بود به دلت اندر
رنگت همی نمود به رو اندر»
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۳: پند بدادمت من، ای پور، پارقصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۵: ای کهن گشته تن و دیده بسی نعمت و ناز
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیلن (مضارع مسدس اخرب مکفوف)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نشنودهای که دید یکی زیرک
زردآلوی فگنده به کو اندر
هوش مصنوعی: شاید تاکنون نشنیده باشی که یکی بسیار زیرک و هوشمند، در مکانی به عنوان مثال یک باغ، زردآلوهای رسیدهای را دیده است.
چو یافتش مزه ترش و ناخوش
وان مغز تلخ باز بدو اندر
هوش مصنوعی: وقتی که مزه تلخ و ناخوش او را پیدا کرد، باز هم به سمت او رفت.
گفتا که «هر چه بود به دلت اندر
رنگت همی نمود به رو اندر»
هوش مصنوعی: او گفت: "هر چیزی که در دل تو وجود دارد، به رنگ خودت در چهرهات ظاهر میشود."

ناصرخسرو