هوش مصنوعی: کسانی که صبح زود برمی‌خیزند و با نشاط هستند، از دل پاک و صاف من شادی و خوشی را برده‌اند و این شادی را به جای دیگری منتقل کرده‌اند.

هوش مصنوعی: درخشش ستارگان در آسمان ناشی از نوری است که از جام طلایی خورشید می‌ریزد و این نور به قدری جادویی است که مانند شگفتی‌های مسیح عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: زندگی و دنیای مادی، تنها پناهگاه و آرامش واقعی نیستند؛ بلکه روح انسان از زمین و محدودیت‌های آن فراتر می‌رود و به سوی آسمان و وسعت‌های بی‌پایان پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی وجود خود را انکار کرده و در عدم و نیستی به ثبات رسیده است. او از درگاه الهی به مقام والایی دست یافته است.

هوش مصنوعی: ترک‌های بسیاری را پشت سر گذاشته و به یک حقیقت خاص رسیده‌اند. نامی برای آن انتخاب کرده و مسیر را به سوی حقیقت اصلی نشان داده‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که شکل و طرح را دیده، اما هنرمند آن را نمی‌شناسد؛ از چهره مجنون، نشانه‌هایی از عشق لیلی گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: عارفان به زیبایی‌های ظاهری و جذابیت‌های دنیوی توجهی ندارند و همه چیز را فراموش کرده‌اند. آن‌ها تنها بر یک عشق حقیقی تمرکز کرده‌اند و از نشانه‌های غیر از آن دور شده‌اند.

هوش مصنوعی: دل ما را به دست جوانان زیبای خود گرفتار کرده‌اند. خوشا به حال دلی که از زشتی‌ها و محدودیت‌ها به مقام بلندتری ارتقا یافته است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، شراب بده تا از حالت پایین به سطح بالا برویم. ما همچون قطره‌ای هستیم که به سوی دریا با حالتی سرمست و غلتان حرکت می‌کنیم.

هوش مصنوعی: صبح‌خیزان که از شب مستی بیدار شدند، وقتی به ساقی نگریستند، جانشان شاداب و سرزنده شد.

هوش مصنوعی: گفتند که از جان بلند شوید تا من یک لحظه بنشینم. وقتی او نشسته، تمام جان‌ها از جا بلند شدند.

هوش مصنوعی: عاشقان را مثل علف زیر پا نهادند، زیبایانی که همچون سروهای بلند و زیبا به راه افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: خورشید چون نیزه‌ای برفراز آسمان بلندا شد و در سایه‌اش، هفت آسمان آماده خدمت شدند.

هوش مصنوعی: وقتی مردم زیبایی او را دیدند، به خاطر شرم و حیا به پای او افتادند، مانند تمام گل‌هایی که در باغ سر از خاک بیرون آورده‌اند.

هوش مصنوعی: لشکر خط در صف ایستاده‌اند تا زیبایی را به دست آورند و در پایان زمان، آشوب‌ها و فتنه‌ها ظاهر شدند.

هوش مصنوعی: ما و او مانند باد و گل گفتگویی داریم، اما دشمنان ناگهان همچون گرد و غبار از میان ما رفتند.

هوش مصنوعی: افرادی که عاشقانه به عشق و زیبایی‌های سر زلف معشوق دل بسته‌اند، خود را فدای این عشق کرده و از همه چیز، چه سود و چه زیان، کنار کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، به من می بده که برایم اهمیتی ندارد چه سودی ببرم و چه ضرری ببینم. در دل شوریدگان، جذبه و شوقی وجود دارد که به این بازار دنیایی وابسته نیست.

هوش مصنوعی: صبح‌خیزان جشن خوشی را با صدای بلند خوشامد بگویید و به آسمان‌ها سنگ شادی بزنید.

هوش مصنوعی: جسمم سوخت یا بسازید، جانم را مانند کباب کنید. ماه را از آن خاک با خاکستر بر آئینه بپاشید.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهید حقیقتاً عاشق باشید، باید جان خود را فدای محبوب کنید و او را در جای جان خود قرار دهید. اگر توانایی چنین کاری را ندارید، بهتر است کمتر از عشق صحبت کنید.

هوش مصنوعی: سازندگان موسیقی، با نوشیدنی‌ای تازه خشکی لب‌های خود را برطرف کنید و در آن زمان بر روی ساز با نغمه‌هایی دل‌انگیز و شاداب آواز بخوانید.

هوش مصنوعی: این همه شکایت و ناله‌ای که به گوش می‌رسد، از دست شما ناشی می‌شود. تا کی می‌خواهید با بی‌اعتنایی به درد و رنج دیگران، فقط نظاره‌گر باشید؟

هوش مصنوعی: چنگ مانند یک صفحه نوشته شده است و نگاه ساقی مانند یک بازیکن است که جوهر وجود من را هم به عنوان مهره و هم به عنوان صفحه می‌داند و با آنها بازی می‌کند.

هوش مصنوعی: مدعی وقتی از کتاب ما می‌خواند، مانند دف می‌لرزد و به همان اندازه که او گریه می‌کند، بر دف ما نیز بزنید.

هوش مصنوعی: ای ساقی، به رغم کسانی که منکر عشق‌اند، از شراب باده بنوش و شاد باش. بندهٔ عشق معشوقان باش و از قید و بندهای این دنیا آزاد زندگی کن.

هوش مصنوعی: صبح‌خیزان با شوق و شادی به صدا درآمدند و جشن و سروری را برپا کردند، و نوبت فرمانروایی بزرگ بر زمین سبز و خرم رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق به مستان نوشیدنی داده شد، آنها با شور و شوق تمام، صدای بلند اراده و تلاش را بر سر آسمان قوی و بلند به صدا درآوردند.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید وصال طلوع کرد، مانند ذره‌ای جسم کوچک در حضور او، بی‌پروا و با شور و شوق به رقص درآمدند.

هوش مصنوعی: مطرب شعر ناصر را در حال جذبه عاشقان خواند و آن‌ها در کنار آتش، به خاطر سوز دل‌شان، پا به زمین کوبیدند.

هوش مصنوعی: لاله به تنهایی شراب می‌نوشد و نرگس در حالت نشئگی و خمار از شراب او، در نهایت به سنگی در بیابان برخورد کرد.

هوش مصنوعی: اگرچه مردم چشمم آدم‌های نالایق و بدی هستند، اما درون آن‌ها ارزش‌های زیادی وجود دارد؛ بله، دریا برای رسیدن به این ارزش‌ها باید تلاش کرد.

هوش مصنوعی: عزیز من، تو را رها نکن تا زلف‌هایت مانند ماری زهر خود را بر ذهنم بریزد. هرچند این زلف‌ها به من آسیب رسانده‌اند، در نهایت خودشان آسیب خواهند دید.

هوش مصنوعی: دشمن به زور خود را به ما کوبید و در نهایت خود را شکست. این نشان می‌دهد که بدخواهان با قصد و نیت بد به ما ضربه می‌زنند و در حقیقت، خود را آسیب می‌زنند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، به من شراب بده و به بدخواهان جام خوشی نده. شب تاریک به پایان رسید و نور ماه درخشید.