هوش مصنوعی: صاحبدلی به پروانه می‌گفت که در عشقش، مشکلی بزرگ و عمیق دارد.

هوش مصنوعی: تو باید مشکل من را برطرف کنی، چون من در آتش عشق به شدت در حال رنج کشیدن هستم.

هوش مصنوعی: بپرس که در عشق چه کسی آشفته و بی‌تاب است و به عشق‌ورزان چه چیزی به عنوان دارایی و سرمایه تعلق دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که آن شخص آزاده و دل‌سوز این داستان را بیان کرد، پروانه با حسرت و درد گفت.

هوش مصنوعی: امشب زمانی فرا می‌رسد که معشوق من به دیدار می‌آید و چهره زیبا و دلربایش را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: بیایید تا من این مشکل شما را برطرف کنم و همه چیزهای مبهم شما را به وضوح توضیح دهم.

هوش مصنوعی: همچون رقاصی از نسل علی، در این مکان معنوی، ساز صوفیان را به راه انداخت و زیبایی و نور ماه را بر فراز خود نمایان کرد.

هوش مصنوعی: یک خدمتکار سیاهپوست ظاهر شد و بند چراغ را از آن بالا کشید.

هوش مصنوعی: یک مرد خوب شمعی روشن کرد که نور آن به حدی بود که ماه را هم تحت تأثیر قرار داد و خیره کرد.

هوش مصنوعی: تو گفتی که حضور من مانند نوری روشن شده است و از آن نور، ریسمانی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: زیبایی و جمال خود را مانند یوسف به نمایش گذاشته، اما زبانش به اندازه موسی آسیب دیده و سوخته است.

هوش مصنوعی: مانند پادشاهی که تاج طلا بر سر می‌گذارد، در جمع بزرگان و رئیسان خود را بالا می‌کشد.

هوش مصنوعی: کسی دژی از آهن ساخته و آن را فتح کرده، و اکنون در بالای آن مکانی ساخته است.

هوش مصنوعی: از دور، پروانه‌ای دیده می‌شود که به رقص درآمده و همچون دیوانه‌ای در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: مدت زیادی زیر و اطراف شمع را گشت و هر لحظه تمام وجود شمع را بوسید.

هوش مصنوعی: وقتی معشوقش او را صدا می‌زند و ناز می‌کند، او خود را در آتش عشق می‌اندازد، مثل دودی که در فضایی پر کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: تمام وجود او مانند عود در آتش می‌سوزد و همانند شمعی که خوش بو و دل‌انگیز است، شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: صدایی به گوش رسید که به جوانان شاد و خوشبخت، که دلشان زنده و سرشار از حیات است، خطاب می‌کند.

هوش مصنوعی: راه عشق ورزی همین است و بس، به طور واقعی به رازهای ناصر دست پیدا کن.