هوش مصنوعی: زمانی که کمی از عشق تو در وجودم حس می‌شود، رازهای نهانم مانند شمعی که با روشنایی‌اش از خود مطلع می‌شود، آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر سرو در باغ زیبایی و قامت ظریف تو را ببیند، به خود می‌بالد و احساس حقارت می‌کند و مانند سبزه‌ای زیر پا نادیده گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: بوی گیسوان تو باعث می‌شود که سوسن هم به سخن بیاید و زیبایی چشمان تو برای نرگس قابل مشاهده شود و او را بینا می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر تار مویی از زلفت به صومعه مؤمن بیفتد، ممکن است او به سادگی به کافر تبدیل شود و ایمانش را از دست بدهد.

هوش مصنوعی: اگر تو، ای عزیزترین جان من، به تنهایی میل داشته باشی، جان من از بدن جدا می‌شود تا تنها باشد.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر ادعای «من حق هستم» مرا بر سر دار ببرند، در آن لحظه عشق تو به من بسیار ارزشمند و والا خواهد شد.