هوش مصنوعی: وقتی از غم به شدت ناراحت و ناامید می‌شوم، احساس می‌کنم که قلبم در حال نالیدن است و عواطف و احساساتم به شدت تحت فشار قرار دارند، به طوری که زندگی از سینه‌ام در حال خارج شدن است.

هوش مصنوعی: صد بار جامه‌ام را چاک کردم و چون گل، در خون فرو رفتم. زیرا آن شاخه گلبرگ تازه‌ای که از بوستانم می‌روید، نشانه‌ای از حال من است.

هوش مصنوعی: وقتی که صبرم به پایان رسید، بر روی زمین خاک می‌ریزم و در مسیر او قرار می‌گیرم؛ مسیری که آن سرو زیبا می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد لب‌هایش می‌افتم، در دلم شعله‌ای شعله‌ور می‌شود و وقتی خطش را به خاطر می‌آورم، از دهانم بخار و دود بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: او در حال حرکت بود و من دنبال او می‌رفتم. می‌گفت که با خودت این سگ دیوانه را بکش، چرا که او هم به دنبال من می‌آید.

هوش مصنوعی: برای عبادت و یاد خدا به مسجد می‌روم و در آنجا با ذکر و تسبیح، زبانم مشغول یادآوری خداوند می‌شود. مانند دانه‌های تسبیح که مرتب به هم می‌پیوندند، کلمات ذکر نیز از زبانم خارج می‌شوند.

هوش مصنوعی: ناصر دل زخمی‌ای دارد که به خاطر تو رنج کشیده است و از لبانش خون تازه‌ای جاری است. فکر می‌کنم او در حال رفتن به جایی است.