هوش مصنوعی: رود دجله امسال رفتاری عجیب و شگفت‌انگیز داشت؛ گویی که به حالتی سرخوش و مست بود، با این حال که پایش در زنجیر و دهانش بسته بود، مثل این که دیوانه شده باشد.

هوش مصنوعی: آب در دور خود در حال چرخش بود و گویی دوباره به سمت حلقه دور بغداد برمی‌گشت. مانند شمعی در کنار دجله، شهر بغداد و رودخانه‌اش به زیبایی و روشنی پروانه‌ای می‌درخشیدند.

هوش مصنوعی: ابرها مانند یک تیرباران، باران را به زمین ریختند و سیل مانند یک لشکر به سمت قلعه روان شد تا به زور، دروازه‌ها را بگشاید.

هوش مصنوعی: آب به دور شهر مانند افعی در حال چرخش بود و از هر دروازه‌ای که وارد می‌شد، داستان ما برای او عجیب و شگفت‌انگیز به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: رود دجله نماد و نشانه‌ی بزرگی و افتخار بغداد است، زیرا وقتی مردم از آن می‌گذرند، به یاد داشته باشند که در خانه‌هایشان نیز چشمه‌هایی از آب وجود دارد که همواره به یاد آن رود بزرگ خواهند بود.

هوش مصنوعی: زمانی که دریا به وسعت و عمق می‌رسد، دیگر نمی‌تواند کسی را به نزدیک خود راه دهد. بنابراین، حال کسی که از آشنا دوری می‌کند و به بیگانه تبدیل می‌شود، چه خواهد بود؟

هوش مصنوعی: شوق و علاقه‌ی سلطان همچون مستی، انسان را از پا درمی‌آورد و سیل می‌فروشان، بزرگترین دردها را به ارمغان می‌آورد که حد و مرزی ندارد.

هوش مصنوعی: اشک‌های ناصر به شدت و مانند طوفانی جاری شدند؛ چون ماهی در آب، آن‌ها به زیبا و درخشان بودن، شبیه دُردانه می‌مانستند.

هوش مصنوعی: کوه به شدت ناراحت و متأثر است به طوری که از چشمانش مانند سیلاب، خون می‌ریزد، گویی ساختمان‌های محکم و سنگی در حال ویرانی هستند.