هوش مصنوعی: دیدم آن معشوقه‌ام را، در صبحگاهی که خواب آلود بود و حضور او نعمت و خوشبختی را به من نشان داد. خواب غفلت و بی‌خبری من را از بین برد.

هوش مصنوعی: صبحی که به وصال محبوب رسیدم، به شام فراق و جدایی دچار شدم. این اتفاق چنان بود که گویی کسی از هیچ به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای که ماه از آسمان نمایان می‌شود، محبوب من نیز چهره زیبایش را از کنار بام به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: من در برابر تو به دو نیم شدم و سرم را به خاک گذاشتم، اما هیچ رکوع و سجده‌ای بهتر از این نبود که برای تو انجام داده‌ام.

هوش مصنوعی: آن معشوق پاسخ سلامم را نداد و با سرکشی خود، اما با یک نگاه شیرین و ناز، اشاره‌ای کرد.

هوش مصنوعی: من از سخنان مخالفان ترسانم، ولی تو انسان عاقل و باهوشی هستی و نیازی به توضیح بیشتر نیست.