هوش مصنوعی: وقتی که موهای سیاه تو را بر روی شانه می‌ریزی، جانم در تنهایی دل چهره‌ای از عشق و زیبایی به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: شمع از حال و هوای مست‌های میخانه‌ای که در آتش عشق و آسودگی غرق شده‌اند، باخبر است؛ زیرا آن‌ها به نوعی در این آتش بازی می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر زاهدی در جمع عشاق حضور یابد و به عشق و شوق واقعی دچار شود، حتی اگر در ظاهر به اندازه یک پشه هم باشد، می‌تواند راهی به سوی بزرگی و عرش را بیابد، اگر در دل خود حال و هوای پرواز را داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر راز تو را به کسی نگویم، حتی اگر در چهره‌ام اشک باشد، همانند عطر خوشبویی که پنهان کرده‌ام، خبر از غم و اندوه من خواهد داد.

هوش مصنوعی: اگر سرو در باغ به قد و زیبایی تو ببالد، درخت نارون باید شرمنده باشد اگر بخواهد خود را بلند و شکوهمند نشان دهد.

هوش مصنوعی: وقتی نسیمی پرده از چهره گلزار بردارد، ناصر شوریده مانند بلبل شروع به سخن گفتن می‌کند.