گنجور

شمارهٔ ۲۷۶

اینجا که منم نامهٔ‌ دلبر که رساند
در دوزخ سوزان نم کوثر که رساند
گیرم که دل من چو کبوتر پرد آنجا
این نامهٔ میمون به کبوتر که رساند
چون باد خزان آمد و گلها همه رفتند
با مرغ سحر بوی گل تر که رساند
از ما که برد پیش دلارام سلامی
از ذره تحّیت به سوی خور که رساند
مشتاقی پروانه برِ شمع که گوید
پیغام مگس جانب شکّر که رساند
با سرو که تبلیغ کند شوق گیاهی
وز سبزه زمین بوس صنوبر که رساند
می‌گفت که ناصر به درم خاک شود زود
من خود شده‌ام خاک بر آن در که رساند

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: الف. رسته

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

اینجا که منم نامهٔ‌ دلبر که رساند
در دوزخ سوزان نم کوثر که رساند
هوش مصنوعی: در اینجا، کسی از عشق و نامه‌ای که به محبوبش می‌نویسد صحبت می‌کند. او می‌گوید که در جایی پر از درد و عذاب، محبت و عشق او مانند یک رحمت و نوازش است. این مفهوم نشان‌دهنده عمق احساساتی است که در شرایط سخت هم می‌تواند آرامش‌بخش باشد.
گیرم که دل من چو کبوتر پرد آنجا
این نامهٔ میمون به کبوتر که رساند
هوش مصنوعی: فرض کن که دل من مانند کبوتر در جایی دور پرواز می‌کند، این نامه خوشبختی چگونه به دست کبوتر خواهد رسید؟
چون باد خزان آمد و گلها همه رفتند
با مرغ سحر بوی گل تر که رساند
هوش مصنوعی: زمانی که پاییز فرامی‌رسد و گل‌ها از بین می‌روند، آیا مرغ سحر بوی گل تازه‌ای را به ما می‌رساند؟
از ما که برد پیش دلارام سلامی
از ذره تحّیت به سوی خور که رساند
هوش مصنوعی: از ما که به دلربا سلامی فرستادیم، از ذره‌ای احترام به سوی خورشید که رسانده شد.
مشتاقی پروانه برِ شمع که گوید
پیغام مگس جانب شکّر که رساند
هوش مصنوعی: یک پروانه‌ی عاشق به شمع نزدیک می‌شود و به او پیامی می‌دهد که مگس به سمت شکر رفته است.
با سرو که تبلیغ کند شوق گیاهی
وز سبزه زمین بوس صنوبر که رساند
هوش مصنوعی: درخت سرو در حال بیان عشق به گیاهان است و درخت صنوبر از نعمت سبزه‌های زمین تشکر می‌کند و آن را به خاک می‌بوسد.
می‌گفت که ناصر به درم خاک شود زود
من خود شده‌ام خاک بر آن در که رساند
هوش مصنوعی: می‌گفت ناصر زود به در خانه‌ام خاک شود، اما من خودم قبلاً بر آن در خاک شدم تا او به من برسد.