هوش مصنوعی: به دنبال زیبایی چهره‌ها، چشمان ما به مکانی شبیه به معبد عشق تبدیل شد و از شدت غم، عقل ما دیوانه و پریشان گشت.

هوش مصنوعی: می‌دانی چرا آفتاب سرگردان می‌شود؟ چون مانند پروانه‌ای است که دور شمع زیبایی تو می‌چرخد.

هوش مصنوعی: پیشانی خال تو تا دور دایره‌ای مشکی، مانند نقطه‌ای است که مور می‌پندارد، مگر اینکه مور به سمت دانه‌ای کشیده شود.

هوش مصنوعی: از ناراحتی و درد دل من، مانند شانه‌ای پر از شکاف و ترک می‌شود. چرا که چگونه است که سر رشته‌ی موهایت در دست شانه قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من در هر کجایی که می‌روم به عنوان یک عاشق دیوانه شناخته می‌شوم، به گونه‌ای که عشق من به لیلی به داستانی معروف و زیبا تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: چشم من به خاطر انتظار دیدن چهره‌ات تاریک و خسته شده و دل من هم به خاطر امید رسیدن به تو از هم گسسته و ویران شده است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به عشق یار ناصر آشنا شوی، نخست باید از عقل و درک خود فاصله بگیری.