هوش مصنوعی: در کوچه‌ای که محبوبی زیبا زندگی می‌کند، پایم در گل گیر کرده و به همین خاطر به جمع مردم خوب و با نام نیک پیوسته‌ام، سرمست و در عین حال رسوا در این شهر شده‌ام.

هوش مصنوعی: ای صبر، که در برابر مشکلات استواری، به این کوی او برو و در آنجا آرامش کن، چون دلی که در گذشته متعلق به کسی بوده، حالا به او تعلق دارد.

هوش مصنوعی: عقل من به خاطر دوری و جدایی، به من گفت که این فرد مانند لعل است. من هم با عقل خودم به این نتیجه رسیدم که او را بشناسم و درباره‌اش بحث و گفت و گوی زیادی داشتیم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر عشق او مانند ذره‌ای در فضا هستیم و وجود عاشق‌مان بر باد آرزوهاست.

هوش مصنوعی: در چشمم تصویری از چهره‌اش همچون گلی در آب نمایان است و در دل آرزویم، سنگی با ارزش مثل لعل، شبیه به باده‌ای در ظرف قرار دارد.

هوش مصنوعی: گفتم روزی دل از درد عشق بهتر خواهد شد، اما حالا می‌بینم که به‌طور کامل از درد عشق سوخته و خراب شده است.

هوش مصنوعی: ناصر در مسیر عشق تنها نبود، زیرا در وادی محبت، بسیاری از کاروان‌ها نیز به اشتباه افتاده بودند و گم شدند.