هوش مصنوعی: غنچه‌ای با خنده به دنیا نگاه کرد و دلش شاد شد؛ اما همه چیز به سرعت تغییر کرد و دوران شادی‌اش از بین رفت.

هوش مصنوعی: مردم دنیا مانند سبزه‌ای هستند که زیر پا و نادیده گرفته می‌شوند، اما سرو باغ، کسی است که از بند و زنجیرهای جهان رهایی یافته است.

هوش مصنوعی: در این دنیا که دل‌ها خالی و بی‌احساس شده‌اند، هرگز کسی با دل سیمی و سرد در کنار ما نخواهد آمد. پیشتر از این، اشک ما به کنار آمده است.

هوش مصنوعی: من از یاد مردم رفته‌ام، اما این گفته از طرف پیر مغان در ذهنم باقی مانده است.

هوش مصنوعی: عقد ما با دختر زر تازه، یعنی ازدواج ما با دختری از خانواده‌ای ثروتمند و با ویژگی‌های خوب، به دست تو، ساقی، شکل گرفته است. این موضوع نشان‌دهنده این است که تقدیر و سرنوشت ما از قبل به همین شکل رقم خورده و به لطف بخت و اقبال مادرزاد ما بوده است.

هوش مصنوعی: زلف‌های سیاه تو بر خاک می‌افتد و دل‌شکسته‌ای به خاطر تو، شاید در جمع زاهدان قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: در نهایت، هیچ‌کس به مانند یک خنجر رابطه‌ای برقرار نخواهد کرد، زیرا هر کس که در آتش وفای تو قرار گیرد، همچون فولاد مستحکم می‌شود.

هوش مصنوعی: باد می‌گوید بویی از خاک تو دارد و من هم به دنبال آن بو می‌روم، هرچه هم که پیش بیاید، برایم مهم نیست.

هوش مصنوعی: آتش نهان در دل ناصر به تدریج به تلاطم درمی‌آید و صدای ناله‌اش نمایان می‌شود. همچنین رازی که بلبل در دل دارد، به واسطه فریادش در دنیا شناخته می‌شود.