هوش مصنوعی: چشم باید نگاهی به چهره‌ی یاری داشته باشد، وگرنه بر هر مژه‌اش خارهایی خواهد بود که به درد می‌آورد.

هوش مصنوعی: ما صبور هستیم و به شما اجازه می‌دهیم هر طور که دوست دارید عمل کنید؛ اما در نهایت، نتیجه‌ی کارها مشخص خواهد شد و روزی به حساب خواهد آمد.

هوش مصنوعی: مثل نی که از جدایی‌اش می‌نالد، من هم در دل زجه می‌زنم. در اینجا نه ثروت و قدرتی وجود دارد، بلکه فقط صدای درد و زاری است.

هوش مصنوعی: در چشمان ما تصویر و جلوه تو را درخشنده کرده‌ایم، اما افسوس که نه درختی وجود دارد که از آن بهره‌وری و نفعی حاصل شود.

هوش مصنوعی: ما شبی را کنار هم گذراندیم، اما وقتی صبح شد، جدایی خود را نشان داد. حال خوش ما به سرآمد و حالا فقط اندوه و هجران باقی مانده است.

هوش مصنوعی: جان انسان ارزشمند است، ای باد صبا، به سوی آن کوی نرو، زیرا ممکن است دل مرا از این داغی که دارم، آزرده کنی.

هوش مصنوعی: کسی که دلداده و مشتاق تو باشد، نمی‌تواند از زیبایی‌ها و جذابیت‌های تو غافل بماند. هر جا که گنجینه‌ای باشد، به دست آوردنش زحمت و سختی فراوانی می‌طلبد.