هوش مصنوعی: جانم به لبش رسیده است مانند مگسی که بر شیرینی نشسته؛ با وصالت، دلم مانند حبابی در دریا غرق شده است.

هوش مصنوعی: کی توانایی دارد که در آغوش محبت و گفتگوهای شیرین فرهاد درآید، در حالی که او به خاطر غم جدایی، از ناتوانی به زمین افتاده است؟

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو مانند جوی آب است که لطافت آن را به رخ می‌کشد، اما به خاطر آنکه زیبایی تو را نمی‌بینم، این لطافت از دیده‌ام دور شده است.

هوش مصنوعی: نگاه من به یاقوتی زیبا خیره مانده است که به خاطر رنج و اندوه فراوان، همچون لعل (سنگ قیمتی) بر روی طلا جلوه‌گر شده است.

هوش مصنوعی: آن قطره‌ای که بر لب گل رنگین تو نشسته، انگار از ابر بر روی گل‌های تازه باریده است.

هوش مصنوعی: بر لبان تو سبزه‌ای روییده که مانند چشمه‌ای شیرین است یا خود طوطی‌ای است که در شکر غلتیده و رنگ و بویی خوش گرفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که کسی بر دشمنی بیفتد، مانند ناصریست که به درویش می‌افتد، به این معنا که هرکسی که با درویش درافتد، به سرنوشت بدی دچار می‌شود.