هوش مصنوعی: طعم خوش و لذت بخش زیبایی تو، دل را به شوق می‌آورد و مانند شکستن پوست پسته، لبان تو شادابی و نشاط را به همراه می‌آورند. چشمان دلربایت هم مانند مغز بادام، آرامش و خوشی خاصی را به دل می‌بخشند.

هوش مصنوعی: هرچند که آسمان به خاطر نور خورشید روشن شده است، اما از سفره تو، خورشید هم چیزی نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر من به اندازه‌ای کوچک شوم که به اندازه یک مو باشم و اگر سینه‌ام را بشکافی، همچون قلمی خواهم بود که بر روی دستورت خط می‌زنم.

هوش مصنوعی: اگر به من گوهری باارزش از دو عالم بدهند، من که فروشنده‌ی باارزش‌ترین چیزها هستم، آن را به هیچ مبلغی نمی‌فروشم.

هوش مصنوعی: هیچ چیز محبت تو در دل من پنهان نمی‌ماند؛ مانند اینکه نمی‌توان نور خورشید را در گل مخفی کرد.

هوش مصنوعی: اگر حتی جانم را هم از دست بدهم، برایم مهم نیست که کمترین ذره‌ای از تو کم شود. جان من، تمام عالم را فدای جان تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که ناصر، دنیا را مانند نسیم صبح گوارا و معطر کرد، بویی از طرف موی خوشبوی تو به مشام آمد.