هوش مصنوعی: زیبایی تو همه چیز را در هم می‌ریزد و زیبایی‌ات باعث دردسرها می‌شود. خوشی‌ها و دغدغه‌ها به تو مربوط می‌شود و ظلم و ستمی هم که می‌کنند به تو اضافه شده است.

هوش مصنوعی: ای باد صبا، تو از نسیم لطیفی می‌آیی و آب روان نیز به خاطر خیال تو نرم و ملایم است.

هوش مصنوعی: اگر پای کسی در مسیر تو قرار گیرد، خطر بزرگی او را تهدید می‌کند، اما اگر سر او به این مسیر برود، ترس و نگرانی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی به خودت اجازه بدهی که به خاطر ما فکر کنی، زیرا لطافت و زیبایی هرگز نمی‌تواند در کنار زشتی و پلیدی جمع شود.

هوش مصنوعی: بین من و تو فاصله‌ای وجود ندارد، اما دوری من از تو خیلی زیاد است. حتی با وجود اینکه به هم نزدیک هستیم، احساس دوری می‌کنم.

هوش مصنوعی: ناصر، این لباس کهنه‌ات را پاره کن، چرا که مانند گل‌های لطیف، با وجود زیبایی، نباید در قید و بند جامه‌های کهنه بمانیم.