هوش مصنوعی: وقتی که نسیم به کوی تو بیفتد، با حالتی آشفته از آنجا عبور خواهم کرد. و به در خانه‌ات خواهم رفت در حالی که دلم به شدت بیمار است و باز هم از آنجا عبور خواهم کرد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تا زمانی که زندگی بر من سخت بگذرد، مانند خاک در راه شما وجود داشته باشم و از همین راهی که می‌آیم، به سر کوی شما برسم.

هوش مصنوعی: در طول شب مکرر دچار سوختن شدم، مانند شمعی که در حال ذوب شدن است. ای باد صبح، به آرامی از کنارم بگذر، چرا که من به یاد تو از همه چیز خواهم گذشت و از خودم دور می‌شوم.

هوش مصنوعی: تو از من درباره آتش دوزخ می‌پرسی، در حالی که من در مسیر عشق به قدری سرمست و بی‌خبر هستم که به راحتی از آن عبور خواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر مدعی به خاطر طلا و زر تنگ‌دل و ناراحت باشد، من مانند گلی خندان و شاد، از زیبایی و ارزش طلا و زر عبور می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای جان ناصر، خوشحالی‌ام را بر سرم بگذار، چون گل، زیرا دور از چهره‌ات، مدت عمرم به سرعت می‌گذرد.