هوش مصنوعی: در سپیده‌دم، بیدلی بر درگاه او اشک می‌ریخت، اما هیچ‌کس نپرسید که از کجا آمده و چرا دلش این‌گونه غمگین است.

هوش مصنوعی: دنیا هر لحظه مرا به شدت به خاک و خون می‌کشاند و این زندگی پر از پستی و رنج بر سر من چه معنا و مفهومی دارد؟

هوش مصنوعی: در شب جدایی، در کنار شمع نشسته بودم و در آنجا گفتگویی بین من و شمع برقرار شده بود. گاهی من به شمع نگاه می‌کردم و گاهی شمع به من می‌نگریست و بر حال من می‌گریست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که هستم، تمام وجودم فدای نام توست. از روی دوست داشتن، گذشتن از خودم کار ساده‌ای نیست.

هوش مصنوعی: تو با کمان ابرویت دل ناصر را نشانه رفتی و او را در چشمان خود کشتی. آیا هیچ می‌دانی که آن کُشته چه کسی است؟