هوش مصنوعی: در برابر آن سرو بلند و زیبا، چهره من مانند آبی است که به دنبالش می‌دود. گویی سرو ما هم مانند آب، زیبا و دلرباست.

هوش مصنوعی: فرستاده مرگ ما همان کسی است که می‌گوییم یار، و دشمن جان ما همان کسی است که او را دوست می‌داریم.

هوش مصنوعی: وجودم از حدی ضعیف شده که به اندازه یک تار موی نازک هم نمی‌ارزد، اما عجیب اینجاست که من هنوز خود را وجودی می‌دانم در حالی که واقعاً کمتر از یک تار مو ارزش دارم.

هوش مصنوعی: دل به سوی خود کشیده می‌شود و جانش را صدا می‌زند. سال‌هاست که این درگیری میان جان و بدن برقرار است.

هوش مصنوعی: گل به خاطر زیبایی و لطافتش در دنیا شناخته شده است، به طوری که رنگ و عطرش انسان را به شگفتی وادار می‌کند و باعث می‌شود کسی که زیبایی‌اش را می‌بیند، از آن راضی و خشنود شود.

هوش مصنوعی: من در هر جا به دنبال خواسته‌ام می‌روم و آنچه که می‌طلبم، دل است. من هر چیزی را به عنوان پیغام‌آور می‌شناسم اما در نهایت هدف و مقصد، دل است.

هوش مصنوعی: ناصر در آب اشک‌هایش تصویر چهره‌ی محبوبش را می‌بیند و شب و روز در حال گریه است تا شاید بتواند آن تصویر را بیابد.